Κ.Λαλιώτης: Το ΠΑΣΟΚ αυτόνομο απέναντι σε ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ – Η Κεντροαριστερά σε 13 λέξεις

00:02 3/9/2017 - Πηγή: BankWars

Αυτόνομη πορεία του ΠΑΣΟΚ, της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και της Κεντροαριστεράς ως Δημοκρατικού και Προοδευτικού Πόλου απέναντι στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ προτείνει ο Κώστας Λαλιώτης .

Σε δήλωσή του το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, με αφορμή την επέτειο

της 3ης Σεπτέμβρη 1974, ημέρα ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ, αναφέρει μεταξύ άλλων:

«Αυτό προϋποθέτει, οριστικά και αμετάκλητα, σαφείς ιδεολογικές και πολιτικές οριοθετήσεις, σαφείς προγραμματικές θέσεις και αντιπαραθέσεις, τόσο με τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και με τη ΝΔ.

Πιστεύω ακράδαντα ότι μόνο με αυτή τη στρατηγική και με αυτόν τον πολιτικό σχεδιασμό το ΠΑΣΟΚ, η Δημοκρατική Συμπαράταξη και η Κεντροαριστερά θα αποκτήσουν ξανά ευρύτατο και ζωτικό ιδεολογικό, κοινωνικό, πολιτικό και προγραμματικό χώρο».

Ο κ. Λαλιώτης προσθέτει ότι μόνο «με αυτούς τους καθαρούς στρατηγικούς στόχους μπορούν να ταυτιστούν και να συμπορευτούν συμμετοχικά και ενεργά εκατομμύρια πολίτες, που έχουν διαχρονικούς δεσμούς με το ΠΑΣΟΚ και την ευρύτερη Παράταξη.

Μόνον έτσι το ΠΑΣΟΚ και η Κεντροαριστερά δεν θα μετατρέπονται σε δεκανίκι και ουρά είτε του ΣΥΡΙΖΑ, είτε της ΝΔ».

Κατά τον κ. Λαλιώτη η πυξίδα του ΠΑΣΟΚ, της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και της Κεντροαριστεράς μπορεί και πρέπει να δείχνει έναν άλλο δρόμο με βαθειά πίστη στους στόχους, στις αρχές, στις ρίζες και στις αξίες του Ουμανισμού, του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.

Και καταλήγει: «Οι 13 σηματοδοτικές και δεσμευτικές λέξεις μας είναι οι εξής:

Μπροστά και Δυνατά, Αυτόνομα και Νικηφόρα με Αλλαγές, Δημοκρατικά και Πατριωτικά, Μεταρρυθμιστικά και Ριζοσπαστικά, πάντα Προοδευτικά και πάντα Ευρωπαϊκά».

Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΛΑΛΙΩΤΗ

«Πάντα πίστευα και πιστεύω, και πολύ περισσότερο τώρα, ότι το ΠΑΣΟΚ, η Δημοκρατική Συμπαράταξη και η Κεντροαριστερά μπορούν να έχουν δυναμικό παρόν και ευοίωνο μέλλον. Γι’ αυτό οφείλουν μέσα από διάλογο, αντιπαραθέσεις, υπερβάσεις και συνθέσεις θέσεων και προτάσεων να κατοχυρώσουν χωρίς δογματισμούς και εμμονές την πλουραλιστική ενότητά τους, με σεβασμό πάντα στις συλλογικές αποφάσεις των θεσμικών οργάνων και στην ανοιχτή συμμετοχική παρέμβαση των μελών, των φίλων και των πολιτών της ευρύτερης Παράταξης.

Οι πάντες οφείλουν να συνταυτίσουν τα πολλά «Εγώ» σε ένα συνεκτικό και συλλογικό «Εμείς», να σφυρηλατήσουν μια αδιατάρακτη ενότητα με διαφορές.

Το ΠΑΣΟΚ, η Δημοκρατική Παράταξη και η Κεντροαριστερά έχουν ιστορική υποχρέωση προς τη χώρα, τη Δημοκρατία και το λαό να αρνηθούν σθεναρά τις δύο πράξεις της αριθμητικής, την αφαίρεση και τη διαίρεση των δυνάμεων μας.

Ταυτόχρονα να ταυτιστούν απολύτως και συνειδητά με τις άλλες δύο πράξεις της αριθμητικής, την πρόσθεση και τον πολλαπλασιασμό των επιρροών μας, των δυνατοτήτων μας, των δυνάμεών μας.

Αυτή η δεσμευτική διεργασία μπορεί να οδηγήσει μέσα από μια «πυρηνική σύντηξη» στην αναδιάταξη και στην αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.

Οι θέσεις μου είναι διαχρονικά γνωστές, διαφανείς και σαφέστατες και συνδέονται άρρηκτα με μια ιστορική διαδρομή του ΠΑΣΟΚ και της Παράταξής μας.

Η κατοχύρωση και ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ, της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και της Κεντροαριστεράς ως Δημοκρατικού και Προοδευτικού Πόλου συνδέεται άρρηκτα και αδιαπραγμάτευτα με τον αυτόνομο λόγο του, την αυτοδύναμη στρατηγική του και τον καταλυτικό διακριτό πρωταγωνιστικό ρόλο του.

Αυτό προϋποθέτει, οριστικά και αμετάκλητα, σαφείς ιδεολογικές και πολιτικές οριοθετήσεις, σαφείς προγραμματικές θέσεις και αντιπαραθέσεις, τόσο με τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και με τη ΝΔ.

Πιστεύω ακράδαντα ότι μόνο με αυτή τη στρατηγική και με αυτόν τον πολιτικό σχεδιασμό το ΠΑΣΟΚ, η Δημοκρατική Συμπαράταξη και η Κεντροαριστερά θα αποκτήσουν ξανά ευρύτατο και ζωτικό ιδεολογικό, κοινωνικό, πολιτικό και προγραμματικό χώρο.

Μόνον με αυτούς τους καθαρούς στρατηγικούς στόχους μπορούν να ταυτιστούν και να συμπορευτούν συμμετοχικά και ενεργά εκατομμύρια πολίτες, που έχουν διαχρονικούς δεσμούς με το ΠΑΣΟΚ και την ευρύτερη Παράταξη.

Μόνον έτσι το ΠΑΣΟΚ και η Κεντροαριστερά δεν θα μετατρέπονται σε δεκανίκι και ουρά είτε του ΣΥΡΙΖΑ, είτε της ΝΔ.

Μόνον έτσι το ΠΑΣΟΚ και η Κεντροαριστερά θα μπορούν να έχουν ανοιχτούς ορίζοντες, δυναμική και προοπτική.

Η πυξίδα του ΠΑΣΟΚ, της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και της Κεντροαριστεράς μπορεί και πρέπει να δείχνει έναν άλλο δρόμο με βαθειά πίστη στους στόχους, στις αρχές, στις ρίζες και στις αξίες του Ουμανισμού, του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.

Τα μηνύματά μας για τη στρατηγική μας πορεία και την πολιτική μας πρόταση οφείλουν να συμπυκνώνονται σε σηματοδοτικές και δεσμευτικές λέξεις, για τα βήματά μας και την πορεία μας:

για μια Ελλάδα με ενεργό και ισότιμο ρόλο στις δομές και τους θεσμούς της Ενωμένης Ευρώπης και της Ευρωζώνης, με κατοχύρωση και δυναμική εξέλιξη των γεωστρατηγικών, γεωπολιτικών και γεωοικονομικών κεκτημένων μας, μεδιασφάλιση της ειρήνης, της ακεραιότητας, της ασφάλειας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας στην Ευρώπη, στην Μεσόγειο, στα Βαλκάνια και στον Κόσμο, -για μια ανοιχτή, δημοκρατική και σύγχρονη Κοινωνία, με κεκτημένα, με ελευθερίες και δικαιώματα των Πολιτών, συνδυαστικά με τις αντίστοιχες ευθύνες και υποχρεώσεις των Πολιτών,για μια κοινωνία με Βιώσιμη ανάπτυξη, με απασχόληση, με κοινωνικό κράτος, με ασφάλεια, με σύγχρονη εκπαίδευση και ποιότητα ζωής,για μια κοινωνία ανοιχτών οριζόντων με αλληλεγγύη, με δικαιοσύνη, με ανθρώπινο πρόσωπο.

Οι 13 σηματοδοτικές και δεσμευτικές λέξεις μας είναι οι εξής:

Μπροστά και Δυνατά, Αυτόνομα και Νικηφόρα με Αλλαγές, Δημοκρατικά και Πατριωτικά, Μεταρρυθμιστικά και Ριζοσπαστικά, πάντα Προοδευτικά και πάντα Ευρωπαϊκά.

Αναφερόμενος στον κατακερματισμό της Παράταξης πριν την προσπάθεια δημιουργίας του νέου φορέα με εκλογή νέου ηγέτη από την βάση, ο Λαλιώτης είχε επισημάνει πως “Αν και όλοι επικαλούνται την ενότητα, τη συνοχή, την ανασύνθεση, την ανανέωση και την αναγέννηση της Παράταξης επιμένουν μέσα από έναν αέναο διαλυτικό κύκλο αποσκιρτήσεων, διαγραφών και διασπάσεων στην άγονη γραμμή των προσωποπαγών Σχηματισμών, των «μικροαρχηγικών» Κινήσεων, των Ομίλων προβληματισμού και δεξαμενών σκέψης, των θνησιγενών μορφωμάτων, των ατελέσφορων προσωπικών πρωτοβουλιών και των θεμιτών αλλά άμετρων φιλοδοξιών «αδικαίωτων ηγετών».

Μέσα από αυτές τις αναφορές θέλω να περιγράψω μια υπαρκτή κατάσταση, χωρίς να έχω καμιά πρόθεση να υποτιμήσω, να αμφισβητήσω ή να στιγματίσω τη γνησιότητα των διαθέσεων, των αγωνιών και των προσπαθειών κανενός προσώπου. Κατά τη γνώμη μου είναι κρίμα τόσα αξιόλογα πρόσωπα να αναλώνουν την ενέργειά τους και την αξία τους σε μοναχικά μονοπάτια, σε αδιέξοδους «μικρομεγαλισμούς», σε απωθητικούς ναρκισσισμούς με όλες τις συνακόλουθες αυταπάτες».