Νίκος Ρωμανός: Υπηρέτης του κεφαλαίου (και) ο ΣΥΡΙΖΑ – Απεργία πείνας…

19:41 15/3/2015 - Πηγή: BankWars

«Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε μια ταχύτατη στροφή από το θεσμικό χέρι των κοινωνικών αγώνων και την εύπεπτη προεκλογική ρητορική του στον κυβερνητικό ρεαλισμό», αναφέρει ο φυλακισμένος Νίκος Ρωμανός, σε κείμενό του που δόθηκε στη δημοσιότητα και το οποίο αναφέρεται στην απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων.

Όπως σημειώνει,

μετά την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ «πολλοί σύντροφοι -μεταξύ των οποίων και εγώ- πιστεύανε ότι υπάρχει ανάγκη να υπάρξουν προβοκάτσιες από αναρχική σκοπιά, ώστε να εξαναγκαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ να αποκαλύψει το πραγματικό του πρόσωπο:. το πρόσωπο του καπιταλισμού, το πρόσωπο του διαχειριστή των σύγχρονων εξουσιών, το πρόσωπο του υπηρέτη του κεφαλαίου».

Το κείμενο έχει ως εξής:

Στις 2 Μαρτίου, Αναρχικοί / πολιτικοί κρατούμενοι ξεκίνησαν απεργία πείνας με αιτήματα που στοχεύουν το κατασταλτικό πλαίσιο της αντιτρομοκρατικής σταυροφορίας που διεξάγεται απρόσκοπτα, παρά την αριστερή διακυβέρνηση των εμπόρων ελπίδας.
Οι αναρχικοί σύντροφοι που συμμετέχουν στο Δ.Α.Κ. και οι σύντροφοι Μαζιώτης, Κουφοντίνας και Γουρνάς, έχουν θέσει σε γενικές γραμμές ένα πλαίσιο μάχης που αποτυπώνει και την εξέλιξη της καταστολής τα τελευταία χρόνια. Γι’ αυτό και κάθε ένα ξεχωριστά από τα αιτήματά τους αποδομεί το καθεστώς έκτακτης ανάγκης και την βασική του έκφραση που δεν έιναι άλλη από την καταστολή.

Μετά την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ πολλοί σύντροφοι -μεταξύ των οποίων και εγώ- πιστεύανε ότι υπάρχει ανάγκη να υπάρξουν προβοκάτσιες από αναρχική σκοπιά, ώστε να εξαναγκαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ να αποκαλύψει το πραγματικό του πρόσωπο. Το πρόσωπο του καπιταλισμού, το πρόσωπο του διαχειριστή των σύγχρονων εξουσιών, το πρόσωπο του υπηρέτη του κεφαλαίου. Εξάλλου στο χορό των μασκαρεμένων με καλεσμένους από όλες τις ιστορικές περιόδους, οι θεατές είναι αναγκασμένοι να ανακαλύψουν ότι κάτω από όλες τις μάσκες κρύβεται το πρόσωπο της εξουσίας, που ούτε βελτιώνεται, ούτε μεταρρυθμίζεται, μόνο καταστρέφεται, με συνεχή αγώνα με όλα τα μέσα. Και αυτό ας το ακούσουν όσοι αναρχικοί σύρθηκαν στην κάλπη για να ρίξουν ψήφο στους συριζαίους.

Μόνο που όπως φάνηκε ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε μια ταχύτατη στροφή από το θεσμικό χέρι των κοινωνικών αγώνων και την εύπεπτη προεκλογική ρητορική του στον κυβερνητικό ρεαλισμό όπως τον γνωρίζουμε όλοι. Γιατί η διεθνοποιημένη καταιγίδα της καταστολής που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της, είναι άρρητα συνδεδεμένη με τη δομική κρίση του καπιταλισμού και την αναδιάρθρωσή του σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής.

Το ρουά-ματ της κυριαρχίας στους υποτελείς της συνεχίζεται. Αφού πρώτα εξαγόρασε τη συνείδησή τους δίνοντάς τους κάρτες μέλους μέσω των τραπεζικών δανείων στον καπιταλιστικό παράδεισο, τώρα προσπαθεί να εξασφαλίσει την πίστη τους στο ότι η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα. Φυσικά ο δρόμος προς την κόλαση ήταν πάντα στρωμένος με τις καλύτερες προθέσεις. Και ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά αριστερά έχει κάποια ουσιαστική σημασία όσο αφορά τις στρατηγικές κατευθύνσεις της παγκόσμιας κυριαρχίας.

Η τελευταία πράξη του κατασταλτικού παζλ λοιπόν, διεξήχθη με τη σύλληψη της συντρόφισσας Αγγελικής και το πογκρόμ της αντιτρομοκρατικής εναντίον συγγενών και φίλων της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς.

Για όσους έχουν περάσει ένα διάστημα της ζωής τους πίσω από τα τείχη, μπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτό το μέγεθος του συναισθηματικού εκβιασμού, του να βλέπεις αγαπημένα σου πρόσωπα που στεκόντουσαν δίπλα σου στην αιχμάλωτη καθημερινότητα των μονότονων επαναλήψεων, πίσω από τα κάγκελα της φυλακής.

Ένας πραγματικός εφιάλτης με ηθικούς αυτουργούς την αντιτρομοκρατική και τους ειδικούς εφέτες ανακριτές. Και αν το προσωπικό κόστος κληθούν να το σηκώσουν οι συγκεκριμένοι, το πολιτικό κόστος θα έχει ως αποδέκτες τους πολιτικούς τους προϊσταμένους. Και για την τιμή των όπλων, όταν έρθει η ώρα ας έχουν τη γροθιά υψωμένη.

Έτσι η απεργία πείνας των φυλακισμένων μελών της Σ.Π.Φ. Και η νικηφόρα έκβασή της θα έχει ως αποτέλεσμα να μπει ένας φραγμός στις εκδικητικές διώξεις συγγενών των επαναστατών. Όπως και με την ίδια λογική, η νίκη των συντρόφων του Δ.Α.Κ. και των Μαζιώτη, Κουφοντίνα, Γουρνά, θα βάλει ένα σημαντικό ανάχωμα στην επίθεση της κυριαρχίας εναντίον των πολιτικών της αντιπάλων.

Μέσα σε αυτό λοιπόν το σκηνικό, η σημασία του αγώνα των φυλακισμένων επαναστατών καθώς και του κινήματος αλληλεγγύης είναι κομβική. Η ευκαιρία να ανοίξουν ρήγματα στα τείχη όχι απλά των φυλακών αλλά της ίδιας της εξουσίας (και της εικόνας της) είναι μπροστά μας. Κατανοούμε τις συνθήκες, συντονίζουμε τη δράση μας, ενώνουμε τα βλέμματα και το πάθος μας, ενάντια σε κάθε εξουσία, οποιασδήποτε προέλευσης και ρητορικής.

Γιατί όποιος αγαπάει την ελευθερία και μισεί την αδικία πάντα θα ψάχνει τρόπους να καταστρέψει τις φυλακές.
Καμιά ανακωχή με τον πολιτισμό της εκμετάλλευσης.
Νίκη στον αγώνα των απεργών πείνας. Άμεση ικανοποίηση όλων των αιτημάτων.
Νίκος Ρωμανός
Ε΄πτέρυγα Κορυδαλλού
15/3/2015

efsyn.gr