Πώς σκιαγραφούν τα διεθνή ΜΜΕ τον «Σούπερ Μάριο»

15:45 6/3/2015 - Πηγή: BankWars

Ως «ισχυρότερο άνδρα της Ευρώπης» χαρακτηρίζει ο ευρωπαϊκός Τύπος τον διοικητή της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, ο οποίος κατόρθωσε να διευρύνει και να ενισχύει σημαντικά τον ρόλο της κεντρικής τράπεζας στην Ευρωζώνη.

Πριν αναλάβει ο Μ. Ντράγκι τα ηνία, το βασικό -σχεδόν αποκλειστικό- αντικείμενο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας

ήταν ο πληθωρισμός, αναφέρει η γαλλική Le Monde.

O Ντράγκι διεύρυνε το αντικείμενο της ΕΚΤ ώστε να περιλάβει τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, την ανάπτυξη, τα επιτόκια και χρησιμοποίησε καινούργια εργαλεία για να καταπολεμήσει την κρίση και να εκσυγχρονίσει τον οίκο του, σημειώνει σε ανάλυσή της η Credit Agricole CIB.

Για να τα καταφέρει όλα αυτά, ο πρώην διοικητής της Τράπεζας της Ιταλίας χρειάστηκε να επιστρατεύσει τη διπλωματία, κυρίως απέναντι στον Γενς Βάιντμαν, τον πρόεδρο της γερμανικής κεντρικής τράπεζας. Παρότι οι δύο άνδρες συμφωνούσαν στα περισσότερα, μετά τα μέσα του 2014, όμως, οι απόψεις τους για τον αποπληθωρισμό άρχισαν να αποκλίνουν.

Παρ’ όλα αυτά, ο ευρωτραπεζίτης έσπασε τα ταμπού ανακοινώνοντας πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης στην Ευρωζώνη, ξεπερνώντας έτσι την «κόκκινη γραμμή» του Βερολίνου, σημειώνει το πρακτορείο Bloomberg.

Αλλά και στον τομέα της ευρωπαϊκής πολιτικής, ο «Σούπερ Μάριο» έχει αποδειχθεί εξαιρετικά ικανός και αυστηρός, για πολλούς μάλιστα υπερβολικά αυστηρός, επισημαίνει η βρετανική εφημερίδα Guardian.

«Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως όταν ξέσπασε η κρίση, η ΕΚΤ βρέθηκε μόνη απέναντι σε κυβερνήσεις που ήταν ανίκανες να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα – κάποιος έπρεπε να πάρει τις δύσκολες αποφάσεις. Ο Ντράγκι αναπλήρωσε έτσι τις ελλείψεις των κρατών, μερικές φορές παρά τη θέλησή του», αναφέρει η Le Monde.

«Ηταν ένας από τους λίγους που είχε ένα όραμα για τη νομισματική ένωση», σημειώνει Ευρωπαίος διπλωμάτης.

Τον Δεκέμβριο του 2011, ο Μάριο Ντράγκι άφησε να εννοηθεί ότι η Ευρωζώνη θα λειτουργούσε καλύτερα με ενισχυμένους δημοσιονομικούς κανόνες και τρεις μήνες αργότερα υπεγράφη το ευρωπαϊκό δημοσιονομικό σύμφωνο.

Τον Μάιο του 2012 είπε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι η δουλειά του δεν θα έφερνε αποτελέσματα χωρίς την οικοδόμηση μιας τραπεζικής ένωσης και έπεισε τη Μέρκελ να τον υποστηρίξει. «Και στις δύο περιπτώσεις», λέει ο ο Σαρλ Βιπλόζ, οικονομολόγος στο Ινστιτούτο Ανωτάτων Σπουδών της Γενεύης, «η διακριτική πίεση του Ντράγκι οδήγησε σε νέες συνθήκες που βελτίωσαν τη διακυβέρνηση της νομισματικής ένωσης».

Με λίγα λόγια, υπό τη διακυβέρνηση του Ντράγκι η ΕΚΤ έγινε ο ισχυρότερος θεσμός της Ευρώπης. «Η εξουσία της είναι υπερβολική, πολύ περισσότερο που δεν δίνει μεγάλη σημασία στις κοινωνικές επιπτώσεις των μέτρων της», υποστηρίζει ο Φιλίπ Λαμπέρ, συμπρόεδρος της ομάδας των Οικολόγων στο Ευρωκοινοβούλιο.

Σήμερα, πάντως, ο ίδιος ο Ντράγκι μοιάζει να έχει κουραστεί από αυτή την εξουσία και ζητά από τα κράτη να αναλάβουν τις ευθύνες τους και ιδίως από την Ελλάδα: Η ΕΚΤ δεν είναι πολιτικός θεσμός, δεν χρηματοδοτεί χρέη, είπε χθες από τη Λευκωσία ο κεντρικός τραπεζίτης.