Πόσες εκλογές θα χρειαστούν για να βγει κυβέρνηση – Το “έγκλημα” των κεντρικών τραπεζιτών με τα επιτόκια – Φόβοι αγορών και ακροδεξιά

Δύο πράγματα συζητιούνται στους τραπεζικούς, επιχειρηματικούς και επενδυτικούς κύκλους, καθώς και μεταξύ των πολιτών, που είτε δραστηριοποιούνται στις αγορές, είτε προσπαθούν να καταλάβουν τι θα γίνει με τα δάνειά τους ή με το σχέδιό τους να αποκτήσουν ένα σπίτι.

Όλοι οι παραπάνω – και σωστά – διερωτώνται τι θα γίνει με τις ελληνικές εκλογές, καθώς γνωρίζουν ότι η Ελλάδα είναι χώρα που χωρίς κυβέρνηση δεν κουνάει ρούπι και ποια θα είναι η τελική

έκβαση της τραπεζικής κρίσης, που όπως όλες οι κρίσεις (πλην της πανδημίας) ξεκινούν από τις ΗΠΑ και “μεταναστεύουν” στην “νωχελική” Ευρώπη, που παίρνει τις κρίσιμες αποφάσεις εκ των υστέρων, με ταχύτητα χελώνας.

Θα σας παρουσιάσουμε περιληπτικά τις απόψεις μας.

ΕΚΛΟΓΕΣ

Δεδομένης της απλής αναλογικής στις εκλογές του Μαίου, κυβέρνηση δεν πρόκειται να υπάρξει. Μόνο ένας ευφάνταστος, αιθεροβάμων πιστεύει πως ο Μητσοτάκης ή ο Τσίπρας, θα κάτσουν στο τραπέζι με τον Ανδρουλάκη και …για το καλό του τόπου θα αποφασίσουν να στηρίξουν κυβέρνηση χωρίς αυτούς στην πρωθυπουργία. Φαντάζεστε τον Μητσοτάκη που φέρεται να εξακολουθεί να είναι πρώτος ή τον Τσίπρα που λέει πως θα είναι πρώτος, να κάθονται στα βουλευτικά έδρανα και να χειροκροτούν τις προγραμματικές δηλώσεις ενός “τρίτου” προσώπου, πολιτικού, τραπεζίτη ή καθηγητή;

Επειδή αυτά δεν συμβαίνουν ούτε στα παραμύθια, θα πάμε οπωσδήποτε σε δεύτερες εκλογές, τον Ιούλιο. Δεν είναι απίθανο, αλλά και στις δεύτερες αυτές εκλογές, είναι πολύ δύσκολο ο πρώτος να πάρει πάνω από το 37% που χρειάζεται για να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση.

Θα πάμε λοιπόν σε τρίτες; καθόλου απίθανο. Εκτός και αν, βουλευτές από τα εναπομείναντα στις δεύτερες εκλογές μικρά κόμματα – φυσικά και από το πρώην μεγάλο ΠΑΣΟΚ – αποφασίσουν να …αποστατήσουν και να ανέβουν στο άρμα του πρώτου κόμματος.

Ούτως έχει η κατάσταση και όσοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι θα ξεμπλέξουμε σύντομα (με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία και φυσικά το χρηματιστήριο), πλανώνται (πάντα κατά τη γνώμη μας) πλάνην οικτράν. 

ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Ότι οι ελληνικές αλλά και γενικότερα οι ευρωπαϊκές τράπεζες δεν έχουν πρόβλημα, το μάθαμε και το λέμε κάθε μέρα, όπως ακριβώς οι ιερείς λένε κάθε μέρα το “πιστεύω” και το “Κύριε ελέησον”. Μας το έχουν πει Πρόεδροι, πρωθυπουργοί, τραπεζίτες, αναλυτές.

Τώρα, γιατί τα χρηματιστήρια βολοδέρνουν και γιατί ακόμα και χθες η επικεφαλής του ΔΝΤ Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα δήλωσε από το Πεκίνο πως “οι πολιτικοί παράγοντες έλαβαν αποφασιστικής σημασίας μέτρα απέναντι στους κινδύνους που απειλούν την χρηματοπιστωτική σταθερότητα και τα μέτρα αυτά άμβλυναν σε κάποιον βαθμό τις εντάσεις στις αγορές, αλλά η αβεβαιότητα είναι αυξημένη, πράγμα που τονίζει την ανάγκη να παραμείνουμε σε επιφυλακή”, είναι …άλλου παπά ευαγγέλιο. 

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πόσο “ανθεκτική” είναι για παράδειγμα η Deutsche bank, που είναι «φορτωμένη» με ομόλογα του γερμανικού δημοσίου διετούς και τριετούς διάρκειας που εκδόθηκαν με αρνητικό επιτόκιο (-1%) και με την  άνοδο των επιτοκίων διεθνώς, έχουν υποχωρήσει στο 80-85% της ονομαστικής τους αξίας. Επίσης, πόσο εκτεθειμένη είναι ή δεν είναι στις  επενδύσεις της στην αγορά ακινήτων των ΗΠΑ, που είναι επίσης ευάλωτη στην άνοδο των επιτοκίων.

Ας γίνουν κατανοητά κάποια απλά πράγματα:

Οι κεντρικές τράπεζες, αυξάνουν τα επιτόκια για να καταπολεμήσουν τον πληθωρισμό, με τη λογική ότι μείωση ρευστότητας, ακριβό χρήμα, ανεργία, θα φέρουν  πτώση των τιμών. Υπάρχει όμως ένας λάκκος στη φάβα: Ο πληθωρισμός δεν προήλθε από την αύξηση της ζήτησης των προϊόντων, οπότε λογικά τα παραπάνω μέτρα.

Προήλθε από την έλλειψη στην προσφορά τους, από την εκτίναξη του κόστους μεταφοράς τους και  εξαιτίας της πανδημίας αλλά και του πολέμου στην Ουκρανία, ο οποίος έφερε και την (αρχικά) τεράστια αύξηση στο ενεργειακό κόστος. 

Αυτό σημαίνει ότι οι αποφάσεις για την αύξηση του κόστους του χρήματος και μάλιστα τόσο γρήγορα και επιθετικά, δεν ήταν λάθος, ήταν έγκλημα! Απλούστατα, γιατί φορτώθηκαν επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα με δυσβάστακτα κόστη εξυπηρέτησης των δανείων τους και τα κόστη αυτά οι επιχειρήσεις τα μετακύλησαν στην κατανάλωση. Έτσι πήραν…φωτιά τα ράφια, έτσι οι πολίτες, με σταθερά τα εισοδήματά τους, δεν μπορούν ούτε τα δάνεια να εξυπηρετήσουν ενώ πολλοί, δεν μπορούν ούτε το μήνα να βγάλουν με τις οικογένειές τους.

Οι τράπεζες δε, που …χαίρονται γιατί θα έχουν κέρδη από την αύξηση των επιτοκίων χορηγήσεων, με σχεδόν στάσιμα τα επιτόκια καταθέσεων, μάλλον πέφτουν…στον λάκκο που ανοίγουν για τους άλλους: 1. Θα αυξηθούν τα απλήρωτα κόκκινα δάνεια, ενώ θα περιοριστεί η πελατεία τους που δεν μπορεί να δανειστεί (πχ για σπίτι) λόγω της ακριβής δόσης των δανείων. 2. Θα “τρέμουν” κάθε μέρα με τα ομόλογα που έχουν στα χαρτοφυλάκια τους βλέποντας τις αποδόσεις τους να αυξάνονται και επιπλέον, θα δυσκολευτούν πολύ να εκδώσουν νέα ομόλογα, για να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη των  εργασιών τους. Η συρρίκνωση της πελατείας και η “απληρωσιά” δεν οδηγούν σε καλά αποτελέσματα. 3. Καμία συνεισφορά της αύξησης των επιτοκίων, στη “μάχη” κατά του πληθωρισμού. Απλούστατα, γιατί οι επιχειρήσεις, βεβαρυμμένες από την εξυπηρέτηση του παλιού δανεισμού τους, δεν θα περάσουν στην κατανάλωση τίποτα σχεδόν από την πτώση που παρατηρείται στην ενέργεια ή στις μεταφορές.

Φαύλος κύκλος! 

Τι πρέπει να γίνει; Υπάρχουν ειδικότεροι και σοφότεροι του γράφοντας να αποφασίσουν. Αλλά μέχρι να αποφασίσουν, ας είναι έτοιμοι, να πληρώσουν τις μέχρι τώρα αποφάσεις τους. Βλέπετε τι συμβαίνει στη Γαλλία, μάθετε αν δεν το ξέρετε, ότι αυτοί που ενισχύονται είναι η ακροδεξιά και η ακροαριστερά με ότι πιο “ψεκασμένο” κυκλοφορεί στην κοινωνία.

B&B

Keywords
Αναζητήσεις
rss
Τυχαία Θέματα