Στη φυλακή ο Τούρκος αξιωματικός – Νόμιμη η κράτησή του

12:12 16/1/2018 - Πηγή: BankWars

Νόμιμη έκρινε το Διοικητικό Πρωτοδικείο τη νέα σύλληψη του Τούρκου αξιωματικού, κρίνοντας ότι τηρούνται οι προϋποθέσεις του νόμου.

Ο Τούρκος αξιωματικός ο… οποίος έφτασε στη χώρα μας μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στη γείτονα συνελήφθη με απόφαση της αστυνομίας αμέσως μετά την προσωρινή διαταγή που «πάγωσε» το άσυλο που του είχε

χορηγηθεί από τη δευτεροβάθμια Επιτροπή Ασύλου.

Το δικαστήριο, με ένα σκεπτικό 4 σελίδων, απέρριψε τους ισχυρισμούς των συνηγόρων του αξιωματικού, αλλά και την πρόταση που υπέβαλαν για απελευθέρωσή του και υποχρεωτική διαμονή του σε συγκεκριμένη διεύθυνση ώστε να επιτηρείται από την αστυνομία.

Ο πρόεδρος επικαλείται την πρόσφατη προσωρινή διαταγή του Διοικητικού Εφετείου με την οποία ανεστάλη η χορήγηση του ασύλου.

Όπως λέει στην απόφασή του: «Μετά την έκδοση της προσωρινής διαταγής, ο αλλοδαπός παραμένει στη χώρα με το προηγούμενο καθεστώς, χωρίς να έχει τα απαραίτητα έγγραφα και χωρίς την προστασία και την ασφάλεια που παρέχει σε αυτόν η χορήγηση ασύλου. Βρίσκεται σε καθεστώς του αιτούντος ασύλου».

Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στο σκεπτικό τόσο στην αμετάκλητη απόφαση του Αρείου Πάγου που απέρριψε το αίτημα έκδοσης του στην Τουρκία όσο και στον όρο που έθεσε στη Διοίκηση το Διοικητικό Εφετείο, με τον οποίο απαγορεύει την εξαναγκασμένη απομάκρυνσή του από τη χώρα.

Συνεπώς, αναφέρει ο δικαστής «εφόσον δεν είναι εφικτή η απομάκρυνσή του από τη χώρα καθώς ο αλλοδαπός προστατεύεται από τις δικαστικές αποφάσεις, δεν παραβιάζεται το άρθρο 5 της ΕΣΔΑ».

Σύμφωνα με την απόφαση, δεν έχει συμπληρωθεί το ανώτατο όριο κράτησης που είναι το 18μηνο ενώ στην απόφαση γίνεται αναλυτική αναφορά στο ιστορικό της παράνομης άφιξης του στρατιωτικού στην Ελλάδα.

«Η ατομική συμπεριφορά του, όπως η παράνομη είσοδος στη χώρα, συνιστά για τη Διοίκηση σοβαρή απειλή για τη δημόσια τάξη και για την εθνική ασφάλεια», αναφέρει ο πρόεδρος υπηρεσίας του Διοικητικού Πρωτοδικείου, ο οποίος απορρίπτει και την εναλλακτική «λύση» της υποχρεωτικής διαμονής του Τούρκου σε συγκεκριμένη κατοικία και υπό αστυνομική επιτήρηση, με το σκεπτικό ότι «η προσωπική ασφάλεια του αλλοδαπού δεν επιτρέπει εφαρμογή εναλλακτικού τρόπου κράτησης»…