Στουρνάρα γερά και…

11:26 6/2/2013 - Πηγή: BankWars

Νομίζω ότι από χτες του ταιριάζει γάντι το ήμισυ του γνωστού γηπεδικού συνθήματος. Γιατί χτες είχε δυό προειδοποιήσεις. Η μία εστάλη με ταχυδρομική σφαίρα και όλοι αντιλαμβανόμαστε σε ποια συνέχεια παραπέμπει. Η άλλη θα ήταν παντελώς άσφαιρη και άνευ σημασίας αν δεν είχε βαρύγδουπη ονομασία προέλευσης: απεστάλη από τον γραμματέα της ΝΔ και βαθύ γνώστη της οικονομικής θεωρίας κ. Μανώλη Κεφαλογιάννη που αποκάλεσε τον Υπουργό που κατά τα άλλα στηρίζει το κόμμα του ανόητο.

Επί μήνες με αποκορύφωμα την τελευταία βδομάδα ο Στουρνάρας

υπέστη τα πάνδεινα από αντιπολίτευση, στελέχη της συμπολίτευσης και πάσχοντα υπέρ της μεσαίας (λίγο πάνω – λίγο κάτω) τάξης ΜΜΕ. Κάποιοι γνωστοί και μη εξαιρετέοι μόλις είδαν ότι κάτι πάει να γίνει σε αυτή την χώρα θεώρησαν ότι πρέπει να γυρίσουν στις παλιές τους συνήθειες και να προστατεύσουν ή την εκλογική τους πελατεία ή τα κακώς νοούμενα συμφέροντα της τάξης τους. Χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι για να ξεφύγουμε οριστικά από τον κίνδυνο χρεοκοπίας, να μπούμε στον δρόμο της ανάκαμψης και να επανορθώσουμε αδικίες πρέπει να εφαρμοστεί το πρόγραμμα που συμφωνήθηκε. Και δεν μιλάω για τον ΣΥΡΙΖΑ που εντός συνόρων – έξω πάει καλά – θέλει να σκίσει, μετά να του πάρει το σκαλπ και στο τέλος να θάψει το μνημόνιο. Αναφέρομαι σε πολλούς που ενώ μέχρι χτες ρωτούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ που θα βρει τα λεφτά, δεν θέτουν στον εαυτό τους το ίδιο ερώτημα πριν απευθυνθούν με το δάκτυλο σηκωμένο στον Στουρνάρα. Έτσι άλλοι δεν μπορούν να δεχτούν συγχώνευση ή κατάργηση σχολών, νοσοκομείων και εφοριών στην περιφέρεια τους, άλλοι προειδοποιούν – σωστά – ότι δεν δέχονται νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων αλλά ανατριχιάζουν και όταν ακούνε ότι θα φορολογηθεί το επενδυμένο σε ακίνητα κεφάλαιο. Άλλοι στηρίζουν τα δίκαια (που δεν είναι όλα δίκαια) αιτήματα των αγροτών που πασχίζουν να κλείσουν τις εθνικές οδούς, άλλοι (πιθανώς και οι ίδιοι) στηρίζουν το επίσης δίκαιο αίτημα των αγροτών της Ιεράπετρας που θέλουν να πουλήσουν τα αγγουράκια τους και δεν τους αφήνει η ΠΝΟ, που και αυτή έχει προφανώς δίκαια αιτήματα. Την ίδια ώρα οι ίδιοι άνθρωποι διαμαρτύρονται γιατί έκλεισε ένα ΤΕΙ στην Ιεράπετρα.

Όλα είναι δίκαια και τα αιτήματα των πραγματικά αδυνάμων αλλά και τα αιτήματα δικαστών, δικηγόρων, γιατρών, φαρμακοποιών, των ρετιρέ στις ΔΕΚΟ και το δημόσιο, των ενοικιαστών αλλά και των ιδιοκτητών. Σε μια χώρα που πρέπει να συζητάμε για την συνταγή της δίκαιης λιτότητας (Ο Μπερλίγκουερ ηγέτης του ΙΚΚ πριν χρόνια είχε μιλήσει για αριστερή λιτότητα, ενώ ο δεξιός Κροίσος Μπερλουσκόνι θα τα δώσει όλα πίσω, φόρους , ΦΠΑ, αυξήσεις, ότι δηλαδή υπόσχονται και εδώ, για μια χούφτα ψήφους) μιλάμε σαν να ξανάνοιξε πάλι ο κρουνός και τρέχουν λεφτά. Και ο ζογκλέρ Στουρνάρας πρέπει και την Ελλάδα να κρατήσει στο ευρώ και να ικανοποιήσει όλα τα δίκαια αιτήματα γιατί ως γνωστόν σε αυτή την χώρα δεν υπάρχουν παράλογα αιτήματα. Πού θα βρει τα λεφτά; Προφανώς από την λίστα Λαγκάρντ. Και επειδή αυτά μάλλον δεν φτάνουν; Ε, πρόβλημα του.

Την Κυριακή , λοιπόν, ο Στουρνάρας πήρε το όπλο του και αντεπιτέθηκε εξηγώντας με ένα μπαράζ συνεντεύξεων: Πρώτον ότι το πρόβλημα δεν είναι δικό του αλλά της χώρας Δεύτερον ότι θα λέει την αλήθεια όπως αυτός την προσλαμβάνει και η αλήθεια είναι ότι το 2013 θα είναι δύσκολο, ότι ανάκαμψη θα υπάρξει μετά τον Οκτώβριο και θα γίνει αισθητή το 2014 και εξέφρασε την αισιοδοξία ότι θα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα το 2013 αν κάνουμε την δουλειά μας και ασχολούμαστε λιγότερο με τα λάθη του ΔΝΤ. Ότι υπό αυτές τις προϋποθέσεις κάποιες αδικίες ίσως να επανορθωθούν το 2014. Και όσοι στηρίζουν αδιακρίτως τα «δίκαια αιτήματα» να φέρουν και προτάσεις για τα λεφτά. Γιατί το πρόβλημα είναι και δικό τους.

Τέλος σήκωσε το γάντι και απέδειξε με στοιχεία ότι ο εκτροχιασμός της χώρας έγινε από την κυβέρνηση Καραμανλή («Σε μια περίοδο που η Ελλάδα έπρεπε να συμπεριφερθεί υπευθύνως, προσέλαβε 100.000 υπαλλήλους και αύξησε 80% την μέση σύνταξη» Καθημερινή 3 Φεβρουαρίου), ότι ο Γ. Παπανδρέου παρότι ήξερε ότι το έλλειμμα θα ξεπερνούσε το 9% άργησε να πάρει μέτρα , με αποτέλεσμα οι όροι να είναι σκληροί. Για τον πρωθυπουργό δεν είπε πολλά μια και όπως εξήγησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος «είναι τόσο φανερό ότι τον στηρίζει ο πρωθυπουργός ώστε δεν χρειάστηκε να ζητήσει ο Υπουργός Οικονομικών δημόσια στήριξη». Εγώ θα έλεγα ότι οι σιωπηρές στηρίξεις μερικές φορές προετοιμάζουν το μελλοντικό «άδειασμα» αλλά μακάρι να έχω άδικο. Πάντως στην πρόσφατη συνέντευξη του στην Έλλη Στάη ο Στουρνάρας δεν μάσησε τα λόγια του και για τον Σαμαρά: « ήμουν απέναντι του όταν είχε λάθος γραμμή». Θέλω να πιστεύω ότι αν επανέλθει στο λάθος ο Στουρνάρας θα πράξει το ίδιο. Και με την ευκαιρία τι λέει ο Σαμαράς για όσα είπε ο γραμματέας του κόμματος του; Τα αποδοκιμάζει σιωπηρά;

Δεν είναι τυχαίο ότι εκτός από την αντιπολίτευση οξύτατη είναι η αντίδραση στην πολιτική του από την «συνιστώσα Ραφήνας της ΝΔ», κατά την εύστοχη περιγραφή του Κώστα Καλλίτση, που προσπαθεί να διαγράψει τις ευθύνες της για την δημοσιονομική κραιπάλη και να την χρεώσει στην διοίκηση της ΕΛΣΤΑΤ. Αλαζόνα τον αποκαλεί ο Προκόπης Παυλόπουλος, Τραπεζίτη το αποκαλεί περιφρονητικά ο προλετάριος Νικήτας Κακλαμάνης, ανόητο ο Κεφαλογιάννης. Η αντίδραση τους είναι αναμενόμενη και ενδεικτική της πολιτικής ενοχής τους. Γιατί ο Στουρνάρας κατέρριψε και ένα πολύ δημοφιλή μύθο στις τάξεις της παραδοσιακής Αριστεράς, της λαϊκής δεξιάς και της ακροδεξιάς. Ότι όλη η αντιπολίτευση ήταν για πέταμα, μια ιστορία διαφθοράς με τίποτε θετικό. Απέδειξε με στοιχεία ότι ο εκτροχιασμός έγινε επί Κώστα Καραμανλή . Οι δείκτες , προσθέτω εγώ, δείχνουν ότι επί του κανονικού Καραμανλή και επί Κώστα Σημίτη το έλλειμμα και το χρέος ήσαν υπό έλεγχο και μάλιστα επί Σημίτη μειώθηκε. Αυτό οι μόνο κατ’ όνομα καραμανλικοί δεν μπορούν να συγχωρήσουν στο Στουρνάρα. Ότι τους έβαλε ένα καθρέφτη μπροστά τους. Και είδαν αυτό που ήθελαν να αποφύγουν. Και καθόλου δεν τους άρεσε.

Ο κανόνας για τους τσάρους της οικονομίας δεν προοιωνίζεται κάτι καλό για την πολιτική τους καριέρα όταν αποχωρήσουν από το Υπουργείο. Ελπίζω ο Στουρνάρας να διαψεύσει τον κανόνα. Για το καλό του τόπου γιατί τότε θα έχει πετύχει. Ίσως και της κεντροαριστεράς.

του Νίκου Μπίστη (protagon.gr)