ΣΥΜΦΩΝΙΑ Ή ΧΑΟΣ ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ FT ΚΑΙ Η WALL STREET JOURNAL

09:29 25/6/2015 - Πηγή: BankWars

Δύο κείμενα φωτιά για την Ελλάδα και για τον Α.Τσίπρα δημοσιεύονται στους FT και στη Wall Street Journal.

O Aλέξης Τσίπρας απέτυχε – Πέντε μήνες διαπραγματεύσεων δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα, η Ελλάδα έμεινε μόνη απέναντι σε όλη την Ευρώπη, γράφουν οι Financial Times.

Ή

θα συνθηκολογήσει ο Τσίπρας, ή η Ελλάδα θα πάει στη δραχμή, γράφει η Wall Street Journal.

FT: O Aλέξης Τσίπρας απέτυχε – Πέντε μήνες διαπραγματεύσεων δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα

«O Aλέξης Τσίπρας απέτυχε. Η ήδη δύσκολη θέση της Ελλάδας έγινε δυσμενέστερη, καθώς η χώρα βρέθηκε πιο απομονωμένη από ποτέ και το πανευρωπαϊκό μέτωπο κατά της λιτότητας που είχε υποσχεθεί στις τελευταίες εκλογές δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα. Πέντε μήνες διαπραγματεύσεων δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα που να ανταποκρίνεται στην ριζοσπαστική ρητορική που έφεραν αυτόν και το κόμμα του στην εξουσία», γράφουν σε δημοσίευμά τους οι FT.
Το κείμενο που αναδημοσιεύει το euro2day.gr, συνεχίζει, αναφέροντας:

«Αλλά η αποτυχία δεν οφείλεται μόνο στον Έλληνα πρωθυπουργό. Οι προκάτοχοί του απέτυχαν επίσης, παραλείποντας ο καθένας όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση να πει στους ψηφοφόρους την αλήθεια.

Συγκρίνοντας την ύφεση της Ελλάδας με τις τύχες της Ιρλανδίας, Πορτογαλίας και Ισπανίας από την εποχή της έναρξης της κρίσης πριν πέντε χρόνια, αυτό που «συμπεραίνεται» είναι η σταθερή προτίμηση των Ελλήνων πολιτικών να βάζουν μπροστά το βραχυπρόθεσμο κομματικό κέρδος από το συμφέρον της χώρας.

Αλλά καθώς οι λεπτομέρειες από την προτεινόμενη συμφωνία έρχονται στην επιφάνεια, είναι φανερό ότι η αποτυχία είναι μεγαλύτερη και δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Η πολιτική της λιτότητας που εφαρμόστηκε στη χώρα από τους πιστωτές της, όπως αναγνώρισε το 2013 ο Ολιβιέρ Μπλάνσαντ του ΔΝΤ, έκανε την ύφεση μακρύτερη και βαθύτερη.

Τώρα η κρίση θα ενταθεί. Παρά τις όποιες διαφορές μεταξύ του ΔΝΤ και της Κομισιόν, είναι φανερό ότι η τακτική του κ. Τσίπρα ένωσε τους συνομιλητές του, και τους ένωσε στην απόφαση να οδηγήσουν την Ελλάδα στον ίδιο καταστροφικό δρόμο, όπως πριν.

Η επιμονή τους να αγνοείται η υψηλή ανεργία, αποτυπώνει την σχεδόν απόλυτη κατάρρευση της εμπιστοσύνης εξαιτίας του τρόπου που τους συμπεριφέρθηκε τους προηγούμενους πέντε μήνες η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Επίσης αποτυπώνει την βαθύτερη ανυπομονησία τους (και από πλευράς των ψηφοφόρων τους) για την λήξη της ατελείωτης περιπέτειας της ελληνικής κρίσης αλλά και την κατανοητή αμφιβολία τους για το πότε κάποια συμφωνία που υπογράφεται θα εφαρμοστεί σοβαρά.

Με τις ελληνικές τράπεζες να βρίσκονται σε… τεχνιτή υποστήριξη, τα γεγονότα οδηγούν σε λύση, όχι με τον τρόπο που θα έλπιζε η ελληνική πλευρά.

Ο κ. Τσίπρας ακόμα ισχυρίζεται ότι παραμένει αισιόδοξος αλλά η δύναμη του πάνω στο κόμμα του δεν είναι πολύ ισχυρή: Μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ οι λεπτομέρειες του πακέτου των πιστωτών έγιναν δεχτές με απογοήτευση- και όχι μόνο από τους ριζοσπάστες του κόμματος.

Πέρα από αυτό υπάρχει βαθιά και δικαιολογημένη ανησυχία για την μικρή έκταση που καταλαμβάνουν στο νέο ελληνικό σχέδιο οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που έχει πραγματικά ανάγκη η οικονομία.

Ο χρόνος κάποτε ήταν με την ελληνική πλευρά. Αλλά η κυβέρνηση τον σπατάλησε και τώρα αντιμετωπίζει μια επείγουσα κατάσταση.

Η τελευταία ελπίδα του Αλέξη Τσίπρα ήταν η γεωπολιτική κατάσταση. Να εκμεταλλευτεί τους φόβους της δύσης να μην οδηγηθεί η Ελλάδα μαζί με κομμάτι των Βαλκανίων στην τροχιά του Πούτιν.

Αλλά και αυτοί οι φόβοι έχουν τα όριά τους. Δεν θα ταρακουνήσουν τους ψηφοφόρους στη Γερμανία ή αλλού αν και θα κρατούν το Μπάρακ Ομπάμα και την Αγκέλα ξύπνιους τα βράδια.

Και δεν πρόκειται (αυτοί οι φόβοι) να ταρακουνήσουν το ΔΝΤ.

Οι πιθανότητες δυστυχώς πρέπει τώρα να βρίσκονται από την πλευρά του Grexit. Aυτό θα ήταν καταστροφικό για την Ελλάδα και κοστοβόρο για την υπόλοιπη Ευρώπη.

Υπάρχει μια εναλλακτική αλλά σχετίζεται με την πιθανότητα ο πρωθυπουργός να επιλέξει τις επόμενες ημέρες την πατρίδα από το κόμμα. Μπορεί ο Τσίπρας να μεταλλαχθεί από έναν ριζοσπάστη μαθητή σε έναν πολιτικό άνδρα;

Τα σημάδια είναι δυσοίωνα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αποκλείεται να πραγματοποιηθεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα βρίσκονται σε μια ρευστή κατάσταση. Η αντίδραση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για το πακέτο μέτρων είναι πραγματική αλλά οι κεντρώοι ψηφοφόροι στην Ελλάδα τάσσονται υπέρ της παραμονής στο ευρώ.

Το ΠΑΣΟΚ, το κόμμα που κυριάρχησε στην αριστερά μετά τη Χούντα βυθίζεται στην ανυπαρξία, αφήνοντας χώρο στον Τσίπρα.

Παρόλα αυτά ο Τσίπρας παραμένει δημοφιλής στην Ελλάδα.

Αν μπορεί να παρουσιάσει την ήττα ως νίκη, να παρουσιάσει μια συμφωνία με τους δανειστές ως δική του και να διενεργήσει εκλογές με μια κεντροαριστερή πλατφόρμα κάποια στιγμή το φθινόπωρο με την πραγματική προοπτική μιας ελάφρυνσης χρέους, μπορεί να τα καταφέρει. Οι βουλευτές στο κόμμα του που ελπίζουν να χτίσουν τον σοσιαλισμό μέσω μιας επιστροφής στην δραχμή θα παραγκωνιστούν και η Ελλάδα μπορεί να είναι σε θέση να παραμείνει στην ευρωζώνη, όπως φαίνεται να θέλει ο κόσμος με βάση τις δημοσκοπήσεις.

Αυτό θα προσέφερε στον ελληνικό λαό μια ανακούφιση που τόσο πολύ την έχει ανάγκη μετά την ψυχολογική ταλαιπωρία μιας κρίσης δίχως τέλος και θα προσέφερε χρόνο για την σταθεροποίηση και την ενίσχυση των φθαρμένων πολιτικών θεσμών».

WSJ: Η ΘΑ ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΕΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ Η Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΕΙ ΣΤΗ ΔΡΑΧΜΗ

“Η πεντάμηνη εκστρατεία πολιτικών ακροβασιών του Αλέξη Τσίπρα με τους πιστωτές της Ελλάδας πάντα όδευε προς τέλος είτε με την πλήρη συνθηκολόγηση του Έλληνα πρωθυπουργού με τις απαιτήσεις τους είτε με επιστροφή στη δραχμή”, σχολιάζει η Wall Street Journal και τονίζει ότι η αντίληψη ότι υπάρχει μια μεσαία οδός ήταν μια φαντασία, που γεννήθηκε από άγνοια της πολιτικής και νομικής πραγματικότητας της Ευρωζώνης, μιας υπερεκτίμησης της γεωπολιτικής σημασίας της Ελλάδας και μιας υποτίμησης των συνεπειών μιας εξόδου από το ευρώ.
Οι προτάσεις του Τσίπρα αυτή την εβδομάδα ήταν αρκετά βήματα πιο κοντά στις απαιτήσεις των δανειστών, σχολιάζει στο άρθρο ο Simon Nixon, καθώς όπως λέει ο Έλληνας πρωθυπουργός φάνηκε να παραδέχεται ότι μια έξοδος από την Ευρωζώνη θα έσπαγε τη μόνη κόκκινη γραμμή που έχει σημασία, τη δέσμευσή του να κρατήσει την Ελλάδα στη νομισματική ένωση.
Δεν έχει εντολή να μετατρέψει τη χώρα του σε ένα ακόμα αποτυχημένο μεσογειακό κράτος, γράφει ο αρθρογράφος της WSJ.
Σύμφωνα με τον Nixon, είναι ακόμα πιθανό να μην σημειωθεί κάποια συμφωνία, εξέλιξη που θα οδηγήσει την Ελλάδα σε άτακτη χρεοκοπία.
Εκείνο που είναι βέβαιο, προσθέτει, είναι ότι όποια συμφωνία γίνει τώρα θα είναι κακή σε σύγκριση με εκείνη που ήταν στο τραπέζι πριν από πέντε μήνες, ως συνέπεια της ζημιάς που έγινε στην οικονομία.
Ο αρθρογράφος σημειώνει ότι η πιο αναπτυσσόμενη οικονομία στην Ευρωζώνη το δεύτερο μισό του 2014 επέστρεψε πάλι στην ύφεση και ότι το προσδοκώμενο πρωτογενές πλεόνασμα 2,6% του ΑΕΠ εφέτος χωρίς περαιτέρω δημοσιονομικά μέτρα τώρα οδεύει προς έλλειμμα.
Χάρη στην επιδείνωση της οικονομίας, συμπληρώνει, η Αθήνα τώρα χρειάζεται επιπλέον μέτρα ύψους 8 δισ. ευρώ, να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα 1% του ΑΕΠ το 2015 και 2,5% το 2016, ενώ μόλις πριν από έξι μήνες οι δανειστές απαιτούσαν μέτρα ύψους 2,5 δισ. ευρώ.
Όπως παρατηρεί το δημοσίευμα, οι προτάσεις αντιμετωπίστηκαν με δυσπιστία από τις αγορές και στην Ελλάδα, όχι όμως και από τα κόμματα της αντιπολίτευσης που επιθυμούν την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη αλλά τρέμουν στην υποχρέωση να υποστηρίξουν ένα πρόγραμμα που σαφέστατα θα υπονομεύει την ανάπτυξη και θα απομακρύνει τις επενδύσεις.
Προς ανακούφιση αρκετών, συμπληρώνει, το ΔΝΤ απέρριψε τις προτάσεις της Τετάρτης.
Όμως , τονίζει η WSJ, ακόμα και μια κακή συμφωνία είναι καλύτερη από μη συμφωνία, επικαλούμενη αρκετούς Έλληνες επιχειρηματίες και αξιωματούχους.
Αυτό εν μέρει γιατί πιστεύουν ότι ο αρνητικός αντίκτυπος υψηλότερων φόρων θα υπερκαλυφθεί από την ενίσχυση της εμπιστοσύνης που θα έφερνε μια συμφωνία.
Λένε ότι η οικονομία μπορεί γρήγορα να ανακτήσει μέρος του χαμένου εδάφους μόλις τερματίσει η αβεβαιότητα για το μέλλον της Ελλάδας στο ευρώ και επιστρέψει η ρευστότητα.
Κυρίως όμως, προσθέτει, τονίζουν ότι αν ο Τσίπρας πετύχει μια συμφωνία με τους πιστωτές της Ελλάδας θα αλλάξει το πολιτικό σκηνικό.
Για πρώτη φορά μετά το πρώτο πακέτο διάσωσης το 2010, σχολιάζει η WSJ, όλα τα μεγάλα πολιτικά κόμματα αναγνωρίζουν την ανάγκη να αποδεχθεί η Ελλάδα τις συνθήκες του προγράμματος, εξαιρώντας τα ακροαριστερά και ακροδεξιά -όπως λέει- που επιθυμούν επιστροφή στη δραχμή.
Αυτό κατά την εφημερίδα “είναι σημαντικό γιατί αφότου ο Τσίπρας βούτηξε τα χέρια του στο αίμα, η ελληνική πολιτική δεν χρειάζεται πια να κυριαρχείται από τη στείρα αντιπαράθεση σχετικά με την αποδοχή ή όχι των όρων του προγράμματος”.
Αντίθετα, συνεχίζει, τα ελληνικά κόμματα μπορούν τελικά να μπουν σε ένα ώριμο διάλογο σχετικά με την καλύτερη στρατηγική για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και την επιστροφή στις αγορές.
Ωστόσο, καταλήγει το δημοσίευμα, ακόμα και αν επιτευχθεί μια συμφωνία κανείς δεν περιμένει ότι θα είναι περίπατος για τον Τσίπρα αφού θα πρέπει να κερδίσει την κοινοβουλευτική υποστήριξη.
Και έπειτα, προσθέτει, θα ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για ένα αναπόφευκτο τρίτο πρόγραμμα που θα χρειαστεί αργότερα μέσα στον χρόνο».