Τι έρχεται μετά τον κορονοιό: Χρέη, υψηλές δημόσιες δαπάνες, αύξηση φόρων, φρένο στην παγκοσμιοποίηση, ψηφιακή οικονομία με fintech, ηλεκτρονικό εμπόριο, HealthTech

09:28 19/4/2020 - Πηγή: BankWars

Περισσότερο χρεωμένος, λιγότερο παγκοσμιοποιημένος, με ενίσχυση του προστατευτισμού και των τοπικών εφοδιαστικών αλυσίδων αλλά και πιο ψηφιακός θα είναι ο κόσμος μετά την κρίση του Covid-19.

Οι επενδυτές θα πρέπει να προετοιμασθούν για υψηλότερους φόρους, χρηματοπιστωτική καταστολή* (financial repression) και ενίσχυση του λαϊκισμού σε όλες τις χώρες.

Τα παραπάνω υπογραμμίζει η UBS σε έκθεσή της.

«Αναμένουμε αυξημένες επενδύσεις σε αυτοματοποίηση και ρομποτική, καθώς και ενισχυμένη τάση παράτασης της εργασιακής ζωής, αναπληρώνοντας

τον αρνητικό αντίκτυπο της χρηματοπιστωτικής καταστολής* και του λαϊκισμού. Παρ’ όλα αυτά, η πρόσφατη υποχώρηση στις αποδόσεις ομολόγων υψηλής ποιότητας σημαίνει ότι οι επενδυτές θα πρέπει να επαναξιολογήσουν το ρόλο του ρευστού και των ομολόγων στα χαρτοφυλάκιά τους», αναφέρει η έκθεση.

Τι συνεπάγονται τα νέα δεδομένα για τους επενδυτές;

Όσοι είναι διατεθειμένοι για την ανάληψη μεγαλύτερου ρίσκου θα μπορούσαν να μειώσουν την έκθεσή τους σε ρευστό και ομόλογα  υψηλής ποιότητας και να στραφούν σε χρεόγραφα υψηλότερων αποδόσεων αλλά και στη διαφοροποίηση του χαρτοφυλακίου με μεγαλύτερη έκθεση σε διεθνείς μετοχές. Θα μπορούσαν να εξετάσουν και εναλλακτικές στρατηγικές, όπως χρεόγραφα προστατευμένα από τον πληθωρισμό(ΤΙPS) ή ιδιωτικές αγορές.

Παράλληλα, θα πρέπει να επιδιώξουν μεγαλύτερη έκθεση σε στοιχεία ενεργητικού που θα ευνοηθούν των μακροπρόθεσμων τάσεων, όπως εταιρείες με έκθεση σε αυτοματοποίηση και ρομποτική, ψηφιακή μετάβαση, fintech, ηλεκτρονικό εμπόριο, HealthTech και γενετικές θεραπείες.

Κρατικά Χρέη – Γιατί δεν μειώνονται οι κρατικές δαπάνες

Τα άνευ προηγουμένου μέτρα των κυβερνήσεων ανά τον κόσμο για τη στήριξη πληττόμενων επιχειρήσεων και νοικοκυριών αλλά και για την επανεκκίνηση της οικονομίας συνεπάγονται έναν περισσότερο χρεωμένο κόσμο στα τέλη της κρίσης. Το κρατικό χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ αναμένεται να είναι 15% με 25% υψηλότερο έως τα τέλη του 2021 σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2019 για τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης και στις ΗΠΑ.

 Εν αντιθέσει όμως με την περίοδο μετά την πιστωτική κρίση του 2008, η UBS προβλέπει ότι οι κυβερνήσεις δεν θα προχωρήσουν σε βαθιές μειώσεις των κρατικών δαπανών, καθώς υπάρχουν: 

-Αρνητική εμπειρία από την εποχή λιτότητας στη διάρκεια της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη

-Χαμηλότερο κόστος χρέους

-Και φυσικά, ο αυξημένος πλέον ρόλος του κρατικού συστήματος υγείας σε συνδυασμό με  την ενίσχυση των πολιτικών αιτημάτων για δαπάνες σε κοινωνικές υπηρεσίες.

*Με τη ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ, οι κεντρικές τράπεζες υποχρεώνονται να αγοράζουν κρατικά ομόλογα τυπώνοντας χρήμα, οι εμπορικές τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία  “φορτώνονται” περισσότερα κρατικά ομόλογα, περιορίζονται κατά το δυνατόν οι εξαγωγές κεφαλαίων.

Η Handelsblatt

Τα μέτρα αντιμετώπισης των οικονομικών επιπτώσεων της πανδημίας του κορωνοϊού ωθούν τις βιομηχανικές χώρες να αυξήσουν υπέρμετρα τον νέο δανεισμό, όπως γίνεται μόνο σε καιρό πολέμου. Περισσότερο ωστόσο πλήττεται ο ευρωπαϊκός νότος, σημειώνει η Handelsblatt σε άρθρο με τίτλο «Δραματική διόγκωση του χρέους διεθνώς».

Η οικονομική εφημερίδα παρατηρεί: «Καμία άλλη βιομηχανική χώρα δεν θα στηρίξει την οικονομία της με τόσα χρήματα όσο η Γερμανία. Παρά όμως τη μεγάλη άνοδο του δημοσίου χρέους, που ανακοίνωσε φέτος για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πανδημίας ο υπ. Οικονομικών Όλαφ Σολτς, σε αντίθεση με τις άλλες βιομηχανικές χώρες τα δημοσιονομικά της Γερμανίας παραμένουν υγιή. Στην υπόλοιπη ευρωζώνη ωστόσο το χρέος εκτοξεύεται. Στην Ελλάδα για παράδειγμα: Σύμφωνα με τους ειδικούς του ΔΝΤ το χρέος θα αυξηθεί το 2020 από 179% του ΑΕΠ στο 200%. Ας σημειωθεί ότι όταν η χώρα διολίσθησε στην κρίση χρέους το αντίστοιχο ποσοστό βρίσκονταν περίπου στο 130%. Στην Ιταλία, όπου το χρέος ήταν ήδη υψηλό πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας, αναμένεται να φθάσει φέτος από το 135% στο 155% του ΑΕΠ, ενώ σε Γαλλία και Ισπανία το χρέος αναμένεται να ξεπεράσει το φράγμα του 100%. Κατά συνέπεια και αυτές οι χώρες θα έχουν υψηλότερο χρέος από ότι στο ξεκίνημα της ευρωκρίσης.

Τα τελευταία χρόνια ωστόσο έχουν αλλάξει πολλά. Η ευρωζώνη το 2020 δεν έχει και πολλά κοινά με την ευρωζώνη του 2010. Σήμερα υπάρχει ο ΕΜΣ, το πρόγραμμα μαζικής αγοράς ομολόγων της ΕΚΤ που συμβάλλει στην αναχρηματοδότηση κρατών, αλλά και τα μηδενικά επιτόκια στις χρηματαγορές, με τα οποία ο νέος δανεισμός καθίσταται υπερβολικά φθηνός παρά το υψηλό χρέος. Η διόγκωση του χρέους προκαλεί ωστόσο ανησυχία στους ειδικούς. Πριν από αρκετά χρόνια ένα δημόσιο χρέος υψηλότερο του 90% του ΑΕΠ θεωρούνταν προβληματικό. Πολλοί οικονομολόγοι εκτιμούν πλέον ότι για να διαπιστωθεί η βιωσιμότητα του χρέους είναι πιο αξιόπιστο το κριτήριο των πραγματικών επιτοκίων που καταβάλλονται».

ΔΝΤ: Υφεση 10%, ανεργία 22,2% φέτος – Ανάπτυξη 5,1% το 2021 – Ευρωζώνη -7,5%