Βίβιαν Ευθυμιοπούλου: Υπόθεση Βορίδη

10:51 15/7/2019 - Πηγή: BankWars

Η άποψή μου για τον κ.Μάκη Βορίδη δεν είναι αυτή που ίσως φαντάζονται οι περισσότεροι. Δεν τρέφω κανένα αρνητικό συναίσθημά απέναντί του και είμαι σίγουρη ότι θα είχα αρκετά πράγματα να συζητήσω μαζί του. Άλλωστε είναι ο μόνος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας που κατά καιρούς τουϊτάρει άρθρα από τους New York Times.

Βρίσκω την περίπτωσή του πολύ σύνθετη και με αυτό το σημείωμα θέλω να οριοθετήσω το ζήτημα και να θέσω τις ερωτήσεις που πιστεύω ότι πρέπει να απαντηθούν.

Το Τσεκούρι

Τις

ιστορίες με το τσεκούρι ποτέ δεν τις πήρα σοβαρά δεδομένου ότι στην Ελλάδα η συντριπτική πλειοψηφία δεν βρίσκει ειδεχθή την πολιτική βία. Αν αντί για τσεκούρι φαινόταν στη φωτογραφία να κρατάει μολότωφ κανείς δεν θα είχε ενοχληθεί. Ναι, η μολότωφ και το τσεκούρι, δεν είναι το ίδιο πράγμα, είναι δηλωτικά μιας διαφορετικής αντίληψης περί πολιτικής βίας αλλά και τα δύο είναι βία και να θυμίσω την περίπτωση του “Τοξοβόλου του Συντάγματος”. Έχει και η αριστερά να επιδείξει τα… τσεκούρια της.

Το σημαντικότερο είναι ότι η νιότη δεν γίνεται να στοιχειώνει τα άτομα για πάντα.

Η Νέα Δημοκρατία

Ο κ.Αντώνης Σαμαράς σωστά μάζεψε στελέχη του ΛΑΟΣ στη Νέα Δημοκρατία. Αυτό συνιστά άλλωστε για την αντιμετώπιση της ακροδεξιάς η πολιτική θεωρία. Είναι ένας από τους δύο τρόπους, για να είμαι ακριβής. Απόδειξη ότι η απόφαση Σαμαρά ήταν ορθή είναι ότι από τη μέρα που εντάχθηκαν στη ΝΔ δεν είπαν ποτέ κάτι που να θέτει σε αμφισβήτηση το πολίτευμα. Βέβαια, έπρεπε να τους ζητήσει να αποτάξουν το παρελθόν τους αλλά στη Νέα Δημοκρατία δεν έχουν τέτοιες ευαισθησίες.
Ο Άδωνης Γεωργιάδης μάλιστα έχει συμβάλλει αρκετά έκτοτε στον αγώνα κατά του αντισημιτισμού και μάλιστα σ’ενα πολύ συντηρητικό ακροατήριο το οποίο επηρεάζει.
Η περίπτωση κ.Γεωργιάδη άλλωστε δεν έχει καμία σχέση με αυτή του κ. Βορίδη.
Το γιατί βέβαια σε μια κυβέρνηση όπως αυτή του κ.Κ.Μητσοτάκη που προέκυψε μέσα από ένα πρωτοφανές πολιτικό δράμα, κρίθηκε αναγκαία η παρουσία του κ.Βορίδη είναι ένα θέμα που πρέπει να το εξετάσουμε. Ο Πρωθυπουργός δεν έχει κανένα πειστικό λόγο που να δικαιολογεί γιατί τον έβαλε στη νέα του κυβέρνηση. Ο κ.Βορίδης δεν είναι ούτε ιστορικό στέλεχος της ΝΔ, ούτε εκπροσωπεί κάποια τάση, ούτε έχει κάποιες ιδιαίτερες γνώσεις για κάποιο αντικείμενο. Ένας δικηγόρος είναι.

Ο Αντισημιτισμός

Ο κ.Βορίδης είναι αντισημίτης και το γεγονός αυτό δεν αφορά αποκλειστικά τους Εβραίους αλλά την ελληνική κοινωνία που τον εκλέγει γιαυτό κι αυτό το θέμα απαιτεί ιδιαίτερη ανάλυση.
Ο κ.Βορίδης είναι αντισημίτης και σ’αυτό δεν χωράει καμία αμφιβολία και το γεγονός ξεπερνά την πολιτική του δράση με τη συμμετοχή σε ακροδεξιά και εθνικιστικά κόμματα τα οποία βέβαια ίδρυσε ο ίδιος ώστε να είναι τέτοια, δεν συμπορεύτηκε απλώς, όπως ισχυρίστηκε, αν και συμμετοχή σ’ενα κόμμα σημαίνει αποδοχή των αρχών του.
Τα “αστεία” για το Ημερολόγιο της Άννας Φράνκ είναι μια έμμεση Άρνηση του Ολοκαυτώματος και η Άρνηση του Ολοκαυτώματος είναι γάργαρος αντισημιτισμός. Τελεία.
Η απαρίθμηση όσων έχει κάνει για το Ισραήλ δεν είναι απλώς άσχετη με το θέμα (το Ισραήλ δεν ταυτίζεται με τον Εβραϊσμό). Αντιθέτως λειτουργεί εναντίον του. Όταν η ακροδεξιά κυβέρνηση Νετανιάχου που διψά για συμμάχους ανά τον πλανήτη “τον δίνει στεγνά” ενώ ο κ.Βορίδης έχει κάνει ό,τι μπορεί για να την προσεγγίσει αυτό τα λέει όλα.

Έτσι κι αλλιώς τον κανόνα στα ζητήματα του αντισημιτισμού δεν τον ορίζει το Ισραήλ. Αντιθέτως, σε αυτό το θέμα, το Ισραήλ συμμορφώνεται προς τα φιρμάνια διεθνών και πανίσχυρων εβραϊκών οργανώσεων της Διασποράς οι οποίες και αντέδρασαν εναντίον του κ.Βορίδη. H AjC είναι μια πανίσχυρη εβραϊκή οργάνωση με έδρα τις ΗΠΑ που άπαξ και βήξει στο Ισραήλ ανεβάζουν πυρετό. Και στην περίπτωση του κ.Βορίδη η AJC ξερόβηξε ενοχλημένη για την υπουργοποίησή του και η κυβέρνηση Νετανιάχου έσπευσε “δια ανώνυμης διπλωματικής πηγής” να διαβεβαιώσει ότι πήρε το μήνυμα.
Δεν τον συμβουλεύουν σωστά λοιπόν τον κ.Βορίδη για τον τρόπο που πρέπει να διαχειριστεί το θέμα.
Του δίνω μια δωρεάν συμβουλή. Να το κάνει όπως ο κ.Άδωνης Γεωργιάδης. Να ζητήσει ταπεινά συγγνώμη και να υποσχεθεί πως θα κάνει ό,τι μπορεί στο εξής για να συμβάλλει στον αγώνα κατά του αντισημιτισμού.
Αλλιώς η θέση του Υπουργού Γεωργίας θα μείνει ως η σημαντικότερη που θα έχει καταφέρει ποτέ.

Το πολιτικό ζήτημα

Βλέπω ένα τεράστιο ζήτημα που ξεπερνά την υπόθεση Βορίδη. Ο αντισημιτισμός είναι μια πολύ ιδιαίτερη μορφή ρατσισμού. Ακριβώς επειδή ο Εβραίος δεν διακρίνεται “δια γυμνού οφθαλμού”, όπως ο έγχρωμος, το μίσος για τον Εβραίο υπάρχει και χωρίς να τον έχεις μπροστά σου ή να συμβιώνεις με τον Εβραίο. Εϊναι η παλαιότερη και διαρκέστερη μορφή ρατσισμού. Ο αντισημιτισμός ως ρατσιστικό φαινόμενο υπάρχει εδώ και 2.500 χρόνια αδιάλειπτα και επανέρχεται σε διάφορες ιστορικές συγκυρίες.

Για μένα άπαξ και κάποιος είναι αντισημίτης δεν το ξεπερνά ΠΟΤΕ γιατί έχει γίνει αντισημίτης επειδή ανήκει σε μια συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων: αυτών που για να έχουν ταυτότητα πρέπει να έχουν απέναντί τους έναν εχθρό.

Τί σημαίνει “ζητάω συγγνώμη για το αντισημιτικό μου παρελθόν;”

 Δεν θα πρέπει να συνοδεύεται από μια αναλυτική επεξήγηση;
Ποιες ακριβώς απόψεις αναθεωρεί όποιος αποκηρύσσει το αντισημιτικό του παρελθόν; Δεν οφείλει να μας το εξηγήσει;

Το σοβαρότερο πρόβλημα για μένα είναι άλλο. Για τον κ.Βορίδη ο αντισημιτισμός ήταν το μέσο για να ξεκινήσει την πολιτική του καριέρα στο ακροδεξιό ακροατήριο.  Όταν αποφάσισε να διευρύνει το πολιτικό του ακροατήριο και εντάχθηκε στη ΝΔ, για να αναδειχθεί εύκολα τοποθετήθηκε στην κόκκινη γραμμή της ΝΔ προς τα δεξιά. “Ο Μάκης που τα λέει τσεκουράτα”, όπως προκλητικά σημείωναν οι οπαδοί του.

Έχουμε δει πολιτικές καριέρες να τελειώνουν εξαιτίας εξωσυζυγικών σχέσεων ή θεμάτων ηθικής τάξεως τέλος πάντων, ο κ. Μάκης Βορίδης όμως με τον αντισημιτισμό ως παράσημο ξεκίνησε τη δική του λαμπρή καριέρα.

Αυτό η ελληνική κοινωνία ας το σκεφτεί.

Υ.Γ. Αυτό το σημείωμα όλα αυτά τα χρόνια θα ήταν αδύνατο να το γράψω χωρίς να κατηγορηθώ ότι δίνω αφορμές για σχόλια στο ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό είναι δηλωτικό του νοσηρού πολιτικού μας παρόντος.

Πηγη: vefthi.wordpress.com