Nαόμι Κλάιν: Το δόγμα το σοκ εφαρμόζεται στην Ελλάδα

14:23 28/4/2013 - Πηγή: KoutiPandoras

Το κίνδυνο ενίσχυσης του ρατσισμού και της πώλησης των κοιτασμάτων φυσικού αερίου της χώρας, επεσήμανε σε συνέντευξη της στην αγγλική έκδοση της Ελευθεροτυπίας, η γνωστή καναδή συγγραφέας του βιβλίου «Το δόγμα το σοκ», Ναόμι Κλάιν, η οποία εξήγησε ότι «η συστημική χρήση του σοκ και του φόβου από τις ελίτ της εξουσίας ώστε να υπονομεύσουν ευάλωτες κοινότητες είναι πολύ εμφανής στην Ελλάδα

του μνημονίου».

Σύμφωνα με τη συγγραφέα, η Ελλάδα είναι κλασικό παράδειγμα των όσων παραθέτει στο βιβλίο της, το οποίο αναφέρεται στο πως τα επιχειρηματικά συμφέροντα και τα ισχυρά κράτη χρησιμοποιούν τα σοκ όπως οι φυσικές καταστροφές, τα οικονομικά προβλήματα και οι πολιτικές αναταραχές ως ευκαιρία να αναδιαρθρώσουν την οικονομία ευάλωτων χωρών.

«Είναι αποκαρδιωτικό να βλέπεις τα ίδια κόλπα και τις ίδιες τακτικές να χρησιμοποιούνται τόσο βίαια. Και υπήρχε τεράστια αντίδραση στην Ελλάδα. Είναι ιδιαίτερα οδυνηρό να βλέπεις τη βίαιη καταστολή των κοινωνικών κινημάτων που αντιστέκονταν στη λιτότητα», αναφέρει στη συνέντευξή της η Ναόμι Κλάιν.

«Αυτό που βρίσκω ανήθικο είναι η άνοδος του φασισμού, η οποία σε αυτό το πλαίσιο είναι εντελώς προβλέψιμη» προσθέτει και επισημαίνει ότι «αν επιβάλεις τιμωρητικές και ταπεινωτικές κυρώσεις σε μια χώρα δημιουργείται το κατάλληλο υπέδαφος για το φασισμό. Για μένα είναι απίστευτο το ότι συνεχίζουμε να επιτρέπουμε στην ιστορία να επαναλαμβάνεται κατ’ αυτό τον τρόπο».

Αναφορικά με τη γνωστή δήλωση του Θ. Πάγκαλου «όλοι μαζί τα φάγαμε» και στο ερώτημα «πως ο τρόπος με τον οποίο δημιουργήθηκε η κρίση επηρεάζει τον τρόπο επίλυσής της» απαντά ότι: «αν αποδέχεστε την παραδοχή ότι όλοι συνέβαλαν εξίσου στη δημιουργία αυτής της κρίσης τότε έχετε δημιουργήσει το πλαίσιο εντός του οποίου είναι αποδεκτή η συλλογική τιμωρία. Αυτό είναι το νόημα αυτής της πλασματικής ισοδυναμίας».

Όπως υπογραμμίζει υπάρχει μια συντονισμένη προσπάθεια να δημιουργηθεί μια πλασματική ισοδυναμία μεταξύ ενός ατόμου που χρωστά χρήματα σε κάρτες και δάνεια και των τραπεζών που κυνηγάνε μεγάλες και επικίνδυνες αποδόσεις για τις επενδύσεις τους. «Είναι μια εξοργιστική σύγκριση».