Χούντα και τραπεζιτοκρατία

12:28 22/4/2013 - Πηγή: KoutiPandoras

Του Παναγιώτη Πασπαλιάρη

Η λέξη «χούντα» σημαίνει στα Ισπανικά επιτροπή διοίκησης. Διεθνώς επικράτησε ως όρος για στρατιωτικούς συνδέσμους αξιωματικών που συνωμοτούν, καταλύουν το πολίτευμα και αναλαμβάνουν την εξουσία ακριβώς ως «επιτροπή διοίκησης». Η «χούντα» επικράτησε ως ο κατάλληλος χαρακτηρισμός για την επταετή στρατιωτική διοίκηση της Ελλάδας (1967-1974) κυρίως από τις ελληνόφωνες εκπομπές της Deutche Welle και του BBC.

Η

λέξη χούντα δεν είναι κατάλληλη για να χαρακτηρίσει το σημερινό πολίτευμα παρόλο που παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες:

1. Η εκτροπή του πολιτεύματος. Στις δημοκρατίες ο λαός καλείται να αποφασίσει ποια κυβέρνηση έχει και τι πολιτική θα ακολουθήσει αυτή. Ιδιαίτερα για μείζονα ζητήματα όπως η χρεοκοπία ή όχι του τραπεζικού συστήματος πρέπει να έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Όπως έγινε στην περίπτωση της Ισλανδίας.

Στην Ελλάδα οι τράπεζες κατέρρευσαν κεφαλαιακά για τρεις λόγους. Πρώτον λόγω της έκθεσης τους σε ανεπιτυχείς εξωχώριες επενδύσεις (πλην της επένδυσης της ΕΤΕ στην τουρκική Finansbank). Δεύτερον, λόγω των απατών στις οποίες επιδόθηκαν αρκετές διοικήσεις σε βάρος των δικών τους χαρτοφυλακίων (βλ. Hot Doc, τεύχος 3, Οι Άγιες Τράπεζες). Τρίτον λόγω του PSI.

Διασώθηκαν όμως, πραξικοπηματικά, ερήμην του λαού και σε βάρος αυτού με εντολή της τρόικας και υποταγή του κοινοβουλίου. Πάνω από 50 δισεκατομμύρια πρέπει να πληρώσουν οι Έλληνες τα επόμενα χρόνια για την ανακεφαλαίωση ιδιωτικών τραπεζών. Ακόμα, ψηφίστηκαν νόμοι που καταλύουν τους ισχύοντες νόμους και τις συνταγματικές διατάξεις στο όνομα μιας φράσης: «συστημική ευστάθεια των τραπεζών». Ψηφίζονται νόμοι που θεσπίζουν το ακαταδίωκτο των τραπεζιτών που συναλλάσσονταν κάτω από το τραπέζι με τα κόμματα.

2. Η λογοκρισία του τύπου. Στο Hot Doc 26 υπάρχει μία σπάνια καταγγελία – έρευνα για προσπάθεια εξόντωσης των δύο κορυφαίων ερευνητών δημοσιογράφων της χώρας και ενός πρώην στελέχους τράπεζας. Με αυθεντικά ντοκουμέντα και ισχυρές αποδείξεις εκτυλίσσεται η εξής συναρπαστική ιστορία:

Ο «μεγάλος» (γνωστός τραπεζίτης) συνεργάζεται με υπόδικα στελέχη της ΕΥΠ για να παγιδεύσουν και να συκοφαντήσουν Βαξεβάνη, Τέλλογλου, δημοσιογράφο του Guardian και πρώην στέλεχος της τράπεζάς του που μίλησε. Όταν αποτυγχάνουν οι προσπάθειές του αποφασίζει να «καθαρίσει» τον πιο ενοχλητικό (τον Βαξεβάνη). Άγνωστοι μπαίνουν στο σπίτι του και μόνο από τύχη δεν έχουμε επανάληψη του σκηνικού με τον Σωκράτη Γκιόλια.

Ακούσατε τίποτα; Μάθατε τίποτα από τα κανάλια και τις εφημερίδες; Όχι βέβαια, γιατί υπήρξε έγκαιρη ειδοποίηση και σιγή ασυρμάτου. Αν ο μεγάλος κόψει τις διαφημίσεις στα μέσα, αυτά θα καταρρεύσουν. Είναι η ίδια πρακτική που ακολουθούσε το γραφείο λογοκρισίας του στρατιωτικού συνδέσμου 1967-74. Δώρα και απειλές.

Υπάρχουν ακόμα πολλές ομοιότητες της χούντας με το σημερινό καθεστώς. «Τόσους αστυνομικούς και τόσο ποδόσφαιρο είχαμε να δούμε από τη χούντα», γράφει ένα σύνθημα στον τοίχο. Οι νέοι ασφυκτιούν και μεταναστεύουν. Η εξουσία έχει στήσει ένα πάρτι διαφθοράς με το συγγενολόι της. Η επιχειρηματικότητα, η δημοκρατία, η λαϊκή καλλιτεχνική έκφραση έχει μπει στο γύψο. Μόνο όποιος προσπαθεί στην αγγλική ή στο εξωτερικό έχει κάποια τύχη.

Υπάρχουν όμως και διαφορές. Τότε ήταν τα τανκς. Σήμερα είναι η τρόικα. Τότε ήταν στρατιωτικοί. Σήμερα είναι τραπεζίτες. Τότε είχαμε τα ΕΑΤ ΕΣΑ σήμερα έχουμε τη Χρυσή Αυγή. Τότε είχαμε τις εξορίες. Σήμερα έχουμε τους Παπαγιάννηδες και το Mega να συκοφαντούν και να ξεφτιλίζουν. Συνεπώς χρήσιμο είναι να βρούμε μια νέα λέξη για να χαρακτηρίσουμε την περίοδο 1999 (όταν τα χρήματα του λαού πέρασαν μέσω του χρηματιστηρίου στην τραπεζική μαφία) – 2013.

Η καταλληλότερη λέξη για να αντικαταστήσει τη χούντα είναι η «τραπεζιτοκρατία». Διαφέρει από την «τραπεζοκρατία». Καταφανώς το ισχύον καθεστώς δεν έχει υποτάξει την λαϊκή κυριαρχία για την εξυπηρέτηση του συμφέροντος των τραπεζών, αλλά για την εξυπηρέτηση του συμφέροντος των τραπεζιτών. Μετά την Greek Junta αποκτήσαμε πια και την Greek Sallad.