«Έφυγε» η Αντιγόνη Βαλάκου

08:13 12/11/2013 - Πηγή: KoutiPandoras

Την τελευταία της πνοή άφησε η Αντιγόνη Βαλάκου, μια από τις σημαντικότερες δραματικές ηθοποιούς, με ρόλους-ορόσημα τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο, αργά τη νύχτα της Δευτέρας, σε ηλικιά 83 ετών.

Σεμνή, αξιοπρεπής, με τεράστιο ρεπερτόριο, που καλύπτει 60 χρόνια πορείας στο ελληνικό θέατρο, η Αντιγόνη Βαλάκου «έσβησε» στον Ευαγγελισμό που νοσηλευόταν εδώ και μια εβδομάδα.

Ανάμεσα

στις σπουδαιότερες ερμηνείες της ήταν αυτή της Οφηλίας στον’Αμλετ το 1955, της “Αννας Φρανκ που έγραψε ιστορία και της χάρισε το 1957 το θεατρικό έπαθλο «Μαρίκα Κοτοπούλη», της Ηλέκτρας σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου που ανέβηκε το 1972 και έκλεψε τις εντυπώσεις στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, με πιο πρόσφατες την ερμηνεία της Ρόουζ στο ομώνυμο έργο του Μάρτιν Σέρμαν (2000) και την θρυλική Μαντάμ Φλο που υποδύθηκε στο Αγγέλων Βήμα (2011) υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Γιώργου Καραμίχου, έργο που αποτέλεσε το κύκνειο άσμα της.

Η Αντιγόνη Βαλάκου γεννήθηκε το 1930 στην Καβάλα απ” όπου και πήγε στην Αθήνα το 1946. Στο χρόνο που σπούδαζε στις δύο τελευταίες γυμνασιακές τάξεις, φοίτησε παράλληλα στο «Θεατρικό Σπουδαστήριο» του Βασίλη Ρώτα.

Προσλήφθηκε από το Εθνικό Θέατρο στο οποίο και υποδύθηκε πρωτεύοντες ρόλους στο «Χειμωνιάτικο παραμύθι» του Σαίξπηρ (ως Περντίτα), στο «Δρόμο του ποταμού» του Μόργκαν, στο «Άνθρωπος του διαβόλου» του Μπέρναρντ Σο και στην «Κολόμπ» του Αρνούιγ (ως Κολόμπ).

Στο Εθνικό Θέατρο συνέχισε τις θεατρικές της επιτυχίες ως «Μαίρη Γουώρεν» στη «Δοκιμασία» του Άρθουρ Μίλερ, στα «Στρατηγήματα εραστών» και ως Ισμήνη στην Αντιγόνη του Σοφοκλή (1956).

Σειρές που έχει παίξει

Αθάνατες ιστορίες αγάπης 1976, ΥΕΝΕΔ
Μικρογραφίες 1987, ΕΤ1
Ξένος ανάμεσά μας 2005, ΑΝΤ1
Περί ανέμων και υδάτων 2000, Mega

Φιλμογραφία

Οι ουρανοί είναι δικοί μας (1953)
Γκόλφω (1955)
Ο δρόμος με τις ακακίες (1956)
Της τύχης τα γραμμένα (1957)
Η μοίρα γράφει την ιστορία (1957)
Το αμαξάκι (1957)
Κρυστάλλω (1959)
Χαμένα όνειρα (1961)
Η Ελληνίδα και ο έρωτας (1962)
Αθώα ή ένοχη; (1963)
Ο μετανάστης (1965)