Γνώριζε και δεν μιλούσε ο πρώην υπουργός Μεταφορών Κ. Καραμανλής;

07:59 10/3/2023 - Πηγή: KoutiPandoras

Η κυνική αποκάλυψη της φαυλότητας της κυβέρνησης Μητσοτάκη ήρθε από τον υπουργό Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη.

Ο οποίος έσπευσε να δικαιολογήσει τις μόλις προ λίγων ημερών πριν το πολύνεκρο δυστύχημα ηχηρές διαβεβαιώσεις του υπουργού Μεταφορών Κώστα Καραμανλή, ότι δεν υπήρχε κανένα ζήτημα ασφάλειας στον σιδηρόδρομο.

Με το απίστευτο, κυνικό, όσο και σοκαριστικό σκεπτικό ότι αν ο Καραμανλής έλεγε την αλήθεια, δεν θα έμπαινε κανείς στα τρένα.

Προφανώς

για τον υπουργό Ανάπτυξης και για όσους σκέφτονται σαν κι αυτόν, σημασία έχουν τα έσοδα των σιδηροδρόμων και όχι η προστασία της ζωής των
επιβατών.

Αυτή βεβαίως η λογική βρίσκεται εκτός ορίων ηθικής. Γιατί όταν ένας υπουργός γνωρίζει την κακή κατάσταση στον τομέα του δεν έχει μόνο δύο επιλογές, όπως εμμέσως πλην σαφώς υπονοεί ο κ. Γεωργιάδης.

Εκτός δηλαδή από την επιλογές να πει την αλήθεια, με αρνητικές συνέπειες για τη φήμη του τομέα του ή να μη μιλήσει καθόλου, για να προστατέψει τα κέρδη, υπάρχει πάντοτε και μια τρίτη.

Που είναι να πάρει αποφάσεις, να λάβει μέτρα και να λύσει τα προβλήματα. Αναβαθμίζοντας τον τομέα που διοικεί, προς όφελος των πολιτών.

Γι’ αυτό υπάρχουν οι πολιτικοί και γι’ αυτό εφευρέθηκε και η πολιτική. Για να προστατεύει το δημόσιο συμφέρον, επεμβαίνοντας όποτε χρειάζεται, παίρνοντας τα απαραίτητα μέτρα και προλαβαίνοντας τα δεινά.

Σε κάθε άλλη περίπτωση, τι χρειάζονται τα υπουργεία και οι υπουργοί;

Αυτή η τρίτη και πιο χρήσιμη κοινωνικά επιλογή δεν φαίνεται να πέρασε από το μυαλό ούτε του Άδωνι Γεωργιάδη, ούτε του Κώστα Καραμανλή…

Τι είναι όμως προτιμότερο για έναν υπουργό Μεταφορών, στη βάρδια του οποίου συμβαίνει μια τέτοια τραγωδία;

Να γνώριζε τις τεράστιες ελλείψεις στα συστήματα ασφάλειας και τηλεδιοίκησης, όπως και σε έμπειρο προσωπικό των σιδηροδρομικών μεταφορών, που με πράξεις και με παραλήψεις προκάλεσε ή ακόμη και δεν αποκατέστησε η δική του διοίκηση εδώ και 3,5 χρόνια και να μην τα ομολογούσε, με σκοπό να προστατέψει τα κέρδη των σιδηροδρόμων; Εκθέτοντας όμως έτσι σε κίνδυνο τους επιβάτες, οι οποίοι έχοντας άγνοια κινδύνου εκτίθενται στον κίνδυνο;

Ή μήπως, τραγικός και μοιραίος, να μην γνώριζε τις τεράστιες ελλείψεις και τα εγκληματικά κενά που οδήγησαν στο πολύνεκρο δυστύχημα; Και να κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου, ξυπνώντας που και που για να διαβεβαιώσει με θεατρινισμούς και με μεγάλα λόγια τους ανησυχούντες ότι όλα πάνε καλά;

Στο πρώτο κυνικό ενδεχόμενο που υποστήριξε ο Άδωνις Γεωργιάδης, αν δηλαδή γνώριζε τα πάντα και αντιλαμβανόταν τη σημασία τους αλλά δεν μιλούσε, για να προστατέψει την επιβατική κίνηση και να διασφαλίσει τα έσοδα στον σιδηρόδρομο, τότε χωρίς αμφιβολία είναι επικίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια και πρέπει να διωχθεί ως υπεύθυνος για τον θάνατο 57, μέχρι σήμερα, ανθρώπων.

Στο δεύτερο πάλι ενδεχόμενο, αν δηλαδή ο πρώην υπουργός Μεταφορών επικαλεστεί ότι ως δικηγόρος είναι άσχετος με το τεχνικό αντικείμενο των σιδηροδρόμων και των συστημάτων ασφαλείας τους και συνεπώς ούτε γνώριζε, ούτε και αντιλαμβανόταν την κρισιμότητα της κατάστασης την οποία διοικούσε και για την οποία έφερε την ευθύνη, τότε είναι προφανώς παντελώς ακατάλληλος για τη θέση που του εμπιστεύθηκαν. Και πάλι θα πρέπει να διωχθεί, αλλά με ελαφρύτερο, οπωσδήποτε, κατηγορητήριο, αφού δεν μπορεί να κατηγορηθεί για σκοπιμότητα, παρά μόνο για βαριά αμέλεια.

Και στις δύο περιπτώσεις πάντως, για διαφορετικό λόγο η κάθε μια, οι πολιτικές του ευθύνες είναι τόσο βαριές, που θα έπρεπε να τερματίσουν οριστικά την πολιτική του διαδρομή.

Στην αρχή, αυτή η κυνική ομολογία της πονηρίας του υπουργού Μεταφορών, όπως διατυπώθηκε από τον Άδωνι Γεωργιάδη, ακούστηκε σαν… κάρφωμα προς τον συνάδελφό του.

Γιατί είναι αλήθεια ότι είναι πολύ ανήθικο και πολύ… στρουθοκαμηλικό ο υπουργός να γνώριζε ότι οι επιβάτες διατρέχουν θανάσιμο κίνδυνο ταξιδεύοντας με τα τρένα και να μη το ομολογούσε, για να μη χαθούν τα έσοδα από τα εισιτήρια.

Μετά όμως σκέφτεσαι ότι ήταν τόσο πολλές και τόσο εξόφθαλμες οι ελλείψεις και τα κενά στο σιδηρόδρομο που απαρίθμησε, εκ των υστέρων βέβαια, ο νέος υπουργός Μεταφορών Γεραπετρίτης που δεν μπορεί, κάποιες από αυτές θα είχαν υποπέσει στην αντίληψη του πρώην υπουργού.

Οι εξώδικες διαμαρτυρίες, άλλωστε, των μηχανοδηγών, που αποκάλυπταν την τραγική κατάσταση στην ασφάλεια των τρένων και ζητούσαν άμεση λήψη μέτρων, όπως και η επιστολή παραίτησης του προέδρου της επιτροπής που είχε επιφορτιστεί με τη λειτουργία του ευρωπαϊκού συστήματος ασφάλειας και ο οποίος παραιτήθηκε διαμαρτυρόμενος για καθυστερήσεις που εμπόδιζαν το έργο του, αποδίδοντας τις δυσλειτουργίες σε άγνοια των αρμοδίων για τα ζητήματα ασφάλειας, απευθύνονταν εκτός των άλλων και προσωπικά στον ίδιο τον κ. Καραμανλή.

Κι ακόμη η αγωγή της Hellenic Train κατά του ελληνικού δημοσίου για πλημμελή τήρηση των υποχρεώσεών του και μη συντήρηση των υποδομών, που κατατέθηκε τον Δεκέμβριο του 2022, όπως και η παραπομπή της Ελλάδας στο ευρωπαϊκό δικαστήριο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή δυο μήνες αργότερα, δεν μπορεί να μην κοινοποιήθηκαν προσωπικά στον ίδιο τον υπουργό.

Συνεπώς, αυτές τουλάχιστον τις ελλείψεις που επισημαίνονται στα γραπτά κείμενα, πρέπει να τις γνώριζε ο Κ. Καραμανλής.

Το μόνο που του απομένει να ισχυριστεί λοιπόν για να αποσείσει τα εξ οικείων βέλη ότι ήξερε και δεν μιλούσε, είναι να κάνει τον… ολίγον άσχετο.

Να ισχυριστεί δηλαδή ότι ούτε ήξερε και δεν μιλούσε, ούτε όμως είναι και εντελώς άσχετος και δεν είχε καταλάβει τίποτε. Να ισχυριστεί δηλαδή ότι ήξερε μεν για τις ελλείψεις, αλλά λόγω άγνοιας του τεχνικού αντικειμένου των σιδηροδρομικών μεταφορών, δεν μπόρεσε να αξιολογήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης και να αντιληφθεί την κρισιμότητά της.

Κι εδώ ακόμη όμως, υπάρχει ένας ισχυρός αντίλογος. Αφού ήταν… ολίγον άσχετος, γιατί δέχθηκε την τοποθέτησή του και παρέμεινε επί 3,5 χρόνια σε ένα τόσο εξειδικευμένο, τεχνικά προσανατολισμένο, απαιτητικό και με βαριές συνέπειες υπουργείο, χωρίς να καταλαβαίνει τι του γίνεται;

Όσο για την άλλη βέβαια εκδοχή, αυτή σύμφωνα με την οποία γνώριζε τις ελλείψεις και έπαιρνε πρωτοβουλίες, ακούγοντας τις εισηγήσεις εξειδικευμένων συμβούλων του, με αποτέλεσμα να λύσει τα προβλήματα ασφάλειας στις σιδηροδρομικές μεταφορές, αυτή φαίνεται είναι τελείως εκτός πεδίου επιλογών για τον συγκεκριμένο πολιτικό.

Γιατί, όπως φαίνεται, πρέπει κανείς να διαθέτει κάτι παραπάνω από μια απλή καταγωγή από μεγάλη πολιτική οικογένεια για να κάνει το αυτονόητο…

Πηγή: TVXS