Μέσα ο αρχηγός, έξω οι εγκληματίες

09:23 3/10/2013 - Πηγή: KoutiPandoras

Του Κώστα Βαξεβάνη

Η κατάσταση που επικρατούσε ως τα ξημερώματα της Πέμπτης μέσα και έξω από τα δικαστήρια της Ευελπίδων, ήταν μια απόδειξη για το τι σημαίνει όλη αυτή η κατάσταση που δημιουργήθηκε με τις συλλήψεις των στελεχών της Χρυσής Αυγής.

Έξω από τα δικαστήρια, μια μικρή ομάδα (50-100 άτομα)

των μελανοχιτώνων της Οργάνωσης, προσπαθούσε να συμπαρασταθεί στους προσαχθέντες και να δημιουργήσει ανεπιτυχώς, «αγωνιστικό» κλίμα. Οι συλλήψεις το δίχως άλλο, έχουν χτυπήσει τη Χρυσή Αυγή, όχι τόσο σε θέματα που αφορούν τη δομή και τη διοίκησή της, αλλά την εικόνα που δημιουργούσε η παντοδυναμία και η ατιμωρισία της.

Όλοι οι μαχαλόμαγκες ή μάλλον Μιχαλόμαγκες που προσέτρεχαν στις τάξεις αυτού του εγκληματικού μορφώματος για να επιδείξουν επιθετικότητα, ελληνικότητα, νταηλίκι και να κρύψουν το πόσο θρασύδειλοι είναι, φοβούνται πια πως μπορεί από ατιμώρητοι να γίνουν εξιλαστήρια θύματα. Καταλαβαίνουν πως οι προστάτες τους προκειμένου να διασωθούν οι ίδιοι, δεν θα τους δείξουν απλώς με το δάχτυλο αλλά μπορεί να συμμετέχουν και στην εκτέλεση.

Μέσα στα δικαστήρια, υπήρχε προβληματισμός και πίεση. Τόσο οι εισαγγελείς που χειρίζονταν την υπόθεση, όσο και οι συνάδελφοί τους ένοιωθαν τη διπλή πίεση. Από τη μία μεριά η κοινωνία αγουροξυπνημένη τους ζητούσε να επιλύσουν τα προβλήματα που δεν στάθηκε ικανή να λύσει η ίδια, και από την άλλη η εξουσία με δηλώσεις περί εξάρθρωσης και λύτρωσης, έριχνε το μπαλάκι στη Δικαιοσύνη. Κανένας δεν ξέρει, σε τι βαθμό αυτά τα υποκειμενικά στοιχεία της πίεσης, έπαιξαν ρόλο στην απόφαση των δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών.

Αυτή τη στιγμή ο Αρχηγός της Χρυσής Αυγής είναι μέσα στη φυλακή, αλλά η ηγεσία είναι έξω. Ταυτόχρονα οι παράλληλες έρευνες αποδεικνύουν την αθλιότητα των διωκτικών αρχών. Όταν επί χρόνια στον Άγιο Παντελεήμονα καταγγέλλονταν ρατσιστικά εγκλήματα αλλά και παιχνίδια real estate,η Αστυνομία, ο κύριος Χρυσοχοίδης, ο κύριος Πολύδωρας και φυσικά ο κύριος Δένδιας, μίλαγαν για αγανακτισμένους πολίτες.

Τα κανάλια τους έβγαζαν και στον αέρα. Σήμερα αποδεικνύεται πως αυτοί οι «πολίτες» ήταν όπως η γιαγιά που παρουσίαζε το «Πρώτο Θέμα» ότι κινδυνέυει. Σάρκα από τη σάρκα της Χρυσής Αυγής που έπαιζαν αυτό το παιχνίδι με στελέχη της Αστυνομίας και βέβαια με το αζημίωτο.

Η ΕΛΑΣ παρακολουθούσε τη Χρυσή Αυγή με κοριούς από τον Απρίλιο του 2012.Στις ανακριτικές αρχές όμως πήγαν στοιχεία μόνο από την υπόθεση Φύσσα. Πρόχειρα μαζεμένα, βιαστικά και νομικά ατεκμηρίωτα. Ο Σαμαράς και η κυβέρνησή του βιάζονταν για ένα success story με τη Χρυσή Αυγή για να απενοχοποιηθούν για τις σχέσεις με τη Χρυσή Αυγή και για να απαντήσουν στις πιέσεις από το εξωτερικό. Με νομικές ακροβασίες, προσπάθησαν να αποδείξουν πράγματα που πριν μερικές μέρες αρνούνταν ότι υπάρχουν.

Ο περίφημος κοριός που σημειωτέον παρακολουθεί ολόκληρη την Χαλκιδική και τη δραστηριότητα των χωριών γύρω από τις Σκουριές, δεν στοιχειοθέτησε νομικά ενοχή για τη Χρυσή Αυγή. Ούτε η έρευνα, αφού στην πραγματικότητα δεν υπήρξε. Αποκάλυψε ωστόσο την εγκληματική λειτουργία της Χρυσής Αυγής.

Οι μελανοχίτωνες πλέον δεν είναι έλληνες πατριώτες, αλλά μαστροποί, μπράβοι και κοινοί εγκληματίες.

Οι καθαροί άρειοι έλληνες δεν κυνηγούν μετανάστες για το καλό της χώρας αλλά για να τους βάλουν στην δούλεψή τους.

Δεν είναι σκληροί εθνικιστές αλλά ένα τσούρμο που σκοτώνει, κλέβει και σπαράσσεται εσωτερικά από αυτή την ίδια την εγκληματικότητα που το διακρίνει, άλλοτε κλέβοντας την οργάνωση και άλλοτε καρφώνοντας

Δεν είναι αγνοί εθνικιστές αλλά επικίνδυνοι ναζί και δολοφόνοι.

Η Χρυσή Αυγή δεν αφουγκράζεται καμιά κοινωνική ανησυχία, αντιθέτως δημιουργεί φόβο και ανησυχία την οποία η ίδια και η εξουσία εκμεταλλεύονται πολιτικά αλλά και οικονομικά

Οι φτωχοί πατριώτες, είναι καταθέτες με άνομα και μεγάλα κέρδη
Και το σημαντικότερο, είναι σφιχταγκαλιασμένοι με τον κρατικό μηχανισμό τον οποίο θεωρητικά μάχονται. Τον έχουν διαβρώσει δημιουργώντας ένα τεράστιο δίχτυ ανομίας και διαφθοράς.

Η προσπάθεια του Σαμαρά να ακουμπήσει και να συλλάβει την Χρυσή Αυγή σε τρεις μέρες, είναι ένα άγχος που δεν μπορεί να κρύψει. Ακόμη και οι ηθοποιοί για να παίξουν σωστά ένα ρόλο πρέπει να τον πιστέψουν.