Για την Κιβωτό του Κόσμου: Η ασυλία των ενόχων, η σιωπή και η ενοχή των θυμάτων δεν νομιμοποιείται

Μια σειρά καταγγελιών για εξαιρετικά σοβαρά θέματα που αφορούν τη λειτουργία μιας οργάνωσης που έχει κατορθώσει , με δεδομένο το κενό που αφήνει η πολιτεία, να έχει κεντρικό ρόλο στην φροντίδα παιδιών έρχονται στο προσκήνιο. Οι καταγγελίες μιλούν για σεξουαλικές ή σωματικές κακοποιήσεις και έρχονται στη δημοσιότητα, δίχως να έχουν  ολοκληρωθεί  οι έρευνες. Φαντάζομαι πως όλους/ες  μας αναστατώνουν ανατρέποντας ή αμφισβητώντας σύγχρονες μυθολογίες, αλλά όπως έχουμε μάθει μετά το me too χρειάζεται να είμαστε έτοιμοι για κάθε εξέλιξη. .  Το πιο σημαντικό είναι όμως να  συνειδητοποιήσουμε πως το

μεγαλύτερο έγκλημα είναι να επανατραυματίζονται τα παιδιά που έχουν κακοποιηθεί από τα άτομα που έχουν αναλάβει να τα φροντίζουν!  Έτσι κάθε  κόστος, κάθε αποκαθήλωση δεν έχει καμία σημασία, αν πρόκειται να τα προστατεύσουμε!

Η απάντηση της οργάνωσης είναι πως δεν γνωρίζει τίποτα, πως δεν έχει ιδέα για όσα καταγγέλλονται.

Δεν μοιάζει να είναι αυτή η αλήθεια, αλλά έστω και αν είναι έτσι τότε είναι μια οργάνωση αδύναμη να προστατεύσει τα παιδιά που φιλοξενεί και τα αφήνει εκτεθειμένα στον συνεχή τραυματισμό τους. Πάντως το  γεγονός ότι υπάρχει ένα πλήθος καταγγελιών σημαίνει πολλά και αφήνει ανοικτό κάθε ενδεχόμενο, σχετικά με τον υψηλά ιστάμενο!  Αν από την άλλη  η οργάνωση γνωρίζει αλλά καλύπτει, τότε πρόκειται για ένα σενάριο που επαναλαμβάνεται συχνά :  Στις  οικογένειες που κακοποιούνται παιδιά:, υπάρχει μια επανάληψη σχετικά με τα οικογενειακά μυστικά:  όλοι γνωρίζουν  τι συμβαίνει αλλά κανένας δεν θέλει να γνωρίζει,  όλοι βλέπουν  και όλοι είναι τυφλοί, όλοι ακούν αλλά όλοι είναι κουφοί και όλοι μπορούν να μιλήσουν αλλά επιλέγουν  τη σιωπή!

Υπάρχει ένα τεράστιο ζήτημα σχετικά με την διαρροή και τις έρευνες. Αν η ανεξάρτητη αρχή του Συνηγόρου του πολίτη έχει ΄κάνει μέχρι τώρα μια προσεκτική και μεθοδική έρευνα, τότε  μάλλον η  αστυνομία κινείται με προχειρότητα, όπως προκύπτει από την διαρροή αυτής της  υπόθεσης. Αντιλαμβανόμαστε ότι αν οι καταγγελίες επαληθευτούν θα θέσουν επιτέλους σε αμφισβήτηση τις πολιτικές για την παιδική προστασία στην Ελλάδα και θα αποδείξουν την γύμνια και την απουσία μιας οργανωμένης θεσμικής παρέμβασης και μιας πολιτείας που παραχωρεί την ευθύνη της παιδικής προστασίας σε φιλανθρωπικές και εκκλησιαστικές  οργανώσεις και σε  αμφισβητούμενες ΜΚΟ. ‘Άραγε σε τι ωφελεί  η διαρροή μιας έρευνας που βρίσκεται σε εξέλιξη;  Έτσι πέρα από τον κίνδυνο να  θεαματοποιηθεί μια ιστορία με τεράστια σημασία, ποιος θα προστατεύσει άραγε την εγκυρότητα των ερευνών και τα παιδιά που τολμούν να καταθέσουν;

Πέρα από τις  έρευνες που βρίσκονται σε εξέλιξη, αναρωτιέμαι αν εμείς  είμαστε έτοιμοι να αντικρύσουμε την πραγματικότητα; κανένας και καμία μας δεν μπορεί να είναι υπεράνω υποψίας . Η σεξουαλική και η σωματική παιδική κακοποίηση  έχουν λάβει ανεξέλεκτες διαστάσεις. Η φτώχεια καθιστά ευάλωτες πολλές οικογένειες, το διαδίκτυο διευκολύνει την  προώθηση πορνογραφικού υλικού, οι άνθρωποι έχουμε γίνει περισσότερο αδιάφοροι και η  απουσία πολιτικών πρόληψης είναι εμφανής, όπως για παράδειγμα μια ολοκληρωμένη συμπεριληπτική σεξουαλική εκπαίδευση

Η συνθήκη με την ανυπαρξία μιας οργανωμένης κρατικής  θεσμικής πολιτικής σχετικά με την παιδική προστασία είναι ανάγκη να αλλάξει άμεσα. Καμία δομή, όποιο κύρος και αν έχει, όποια και να είναι η ιστορία της δεν μπορεί να βρίσκεται εκτός  των ελέγχων των ανεξάρτητων αρχών όπως λ.χ. του  Συνηγόρου του Πολίτη και του Συνηγόρου  του  Παιδιού.

Δεν επιθυμώ να δικάσω πρόωρα, δεν μπορώ να  γνωρίζω αν οι καταγγελίες είναι αληθείς, κανείς μας δεν γνωρίζει ακόμα, εκτός από  τα  άτομα που καταγγέλλουν, τα άτομα που κατηγορούνται και τους σιωπηλούς μάρτυρες, που ελπίζω να αποκτήσουν γρήγορα φωνή.

Οι αποκαλύψεις  γύρω από τα σκάνδαλα που αποκαλύφθηκαν στην Καθολική εκκλησία  και τους επισκόπους που κακοποιούσαν επί χρόνια παιδιά, οι αφηγήσεις για προπονητές που ασελγούσαν σε έφηβες και έφηβους, η πρόσφατη ιστορία με τον συγγραφέα βραβευμένων παιδικών βιβλίων,  οι αποκαλύψεις για τους έντιμους οικογενειάρχες που βίαζαν και εξέδιδαν παιδιά, μας έχουν διδάξει  ότι πρέπει να είμαστε έτοιμοι για όλα. επίσης έχουν να μας διδάξουν πολλά.

Εν κατακλείδι το κίνημα Me too έχει ανοίξει ένα δρόμο, ο οποίος δεν έχει γυρισμό: Η  ασυλία των ενόχων, η σιωπή και η ενοχή των θυμάτων δεν μπορεί πλέον να νομιμοποιείται.

 Τίποτα δεν είναι πιο ιερό από το δικαίωμα των θυμάτων να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους στην αλήθεια και την δικαίωση.

Τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από την αξιοπρέπειά τους.

Υ.Σ :

-Την περίοδο 2017-2019 συμμετείχα, με την τότε ιδιότητά μου ως Υπεύθυνος Εκπαίδευσης στον ΟΚΑΝΑ εθελοντικά σε ένα πρόγραμμα επαγγελματικής  ενίσχυσης των παιδαγωγών στην Κιβωτό του Κόσμου. Το μόνο που έχω συγκρατήσει ως μια θετική ανάμνηση είναι η τεράστια προσπάθεια αυτών των  ανθρώπων να διαχειριστούν, μέσα σε μια φοβερή κούραση,  πέρα από  τις δυνάμεις τους, πέρα από τις δύσκολες συνθήκες εργασίας,  πέρα από την ελλιπή εκπαίδευση και υποστήριξη,   παιδιά που είχαν βιώσει σοβαρά και πιθανόν μη αναστρέψιμα τραύματα. Η βασική  πεποίθηση που υπήρχε  στην οργάνωση ήταν ότι αρκεί η αγάπη του θεού  για να εξαλείψει τις συνέπειες του τραύματος, κάτι που αντιλαμβανόμαστε ότι επιστημονικά δεν μπορεί να ευσταθεί.  Εκείνη την περίοδο δεν είχα διαβάσει τίποτα για τις ομαδικές βαπτίσεις παιδιών που φιλοξενούνταν στις δομές, οι οποίες ανακοινώνονταν με περηφάνεια από την οργάνωση. Όταν διάβασα σχετικά με αυτές οδηγήθηκα σε αναρωτήσεις και σε  συνειρμούς με την  ιστορία της μητέρας Τερέζας και στις σχετικές  καταγγελίες  για προσηλυτισμό.

-Το στέλεχος που καταγγέλλεται, όποια θέση και αν κατέχει στην οργάνωση, δεν μπορεί να έχει καμία προστασία, καμία συμπάθεια , από τη στιγμή που οι καταγγελίες επαληθευτούν. Η οργάνωση και οι άνθρωποι που την στελεχώνουν, έχουν  ευθύνη  να τοποθετηθούν  δημόσια για όσα ΄περιγράφονται, πέρα από τη φράση : «δεν γνωρίσουμε τίποτα» Οι έφηβοι/ες  και οι ενήλικες που καταγγέλλουν   τις σεξουαλικές ή σωματικές κακοποιήσεις είναι πολλοί/ες για να ξεπεραστεί όλο αυτό που συμβαίνει με την δικαιολογία της  άγνοιας ή της συκοφάντησης.

-Μέχρι να ολοκληρωθούν οι έρευνες ας βρει τρόπο η πολιτεία να προστατεύσει τα παιδιά που φιλοξενούνται στην οργάνωση, ας ορίσει άμεσα μια επιτροπεία! Ας βρει τρόπο επίσης να προστατέψει τα παιδιά που έχουν μιλήσει και  τον έφηβο που φωτογραφίζεται στο δημοσίευμα, ο οποίος εκτίθεται δημόσια, με δική της ευθύνη!

– Ο Ηλίας Γκότσης είναι Κοινωνιολόγος, Ψυχοθεραπευτής και Συγγραφέας

Keywords
Τυχαία Θέματα