Μητσοτάκης: Η ενσάρκωση ενός συστήματος που έχει παρακμάσει

17:40 11/8/2022 - Πηγή: KoutiPandoras

Τις τελευταίες μέρες έχει ξεσπάσει ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, καθώς βλέπουμε ότι στον πυρήνα της κυβερνητικής εξουσίας, δηλαδή στο Μαξίμου, είχε συγκροτηθεί ένα σχέδιο παρακρατικών πρακτικών που υπονομεύουν θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος και της Δημοκρατίας.

Πολλοί επικεντρώνουν την ανάλυσή τους στον κυνισμό του Μητσοτάκη και την αλαζονεία του, κάτι το οποίο ισχύει de facto εάν δούμε τι κάνει τρία χρόνια. Το θέμα όμως είναι να δούμε την διαδικασία με την οποία φτάσαμε στο σημερινό καθεστώς.

Ο νεοφιλελευθερισμός και το κυρίαρχο αφήγημα

έχει στον πυρήνα του, την αναπαραγωγή των συμφερόντων μίας μικρής ελίτ, της περίφημης οικονομικής ολιγαρχίας. Από την χρεοκοπία της χώρας και την έλευση των μνημονίων, οι κυρίαρχοι οικονομικοί κύκλοι και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι έφτιαξαν μία γραμμή κατά την οποία για την χρεοκοπία έφταιγαν οι «τεμπέληδες Έλληνες», οι άνθρωποι της δουλειάς και του μόχθου. Παράλληλα,  στοχοποιήθηκε το κοινωνικό κράτος το οποίο -κατά την αφήγηση της εποχής- ήθελε δομική αναδιάρθρωση.

Τότε, πολιτικοί που ήταν αντιδραστικοί (όπως οι ακροδεξιοί, Άδωνις, Βορίδης, Πλεύρης και πολλοί άλλοι) και που βρισκόντουσαν στο πολιτικό περιθώριο, μπήκαν στο πολιτικό προσκήνιο. Με λίγα λόγια, οι πιο αντιδραστικές φωνές του Κεφαλαίου μπήκαν στο πυρήνα των δομών που έβγαιναν οι πολιτικές αποφάσεις. Σε αυτή την λογική προέκυψε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης ο οποίος διαχρονικά υποστήριζε ένα μοντέλο νεοφιλελεύθερης οργάνωσης της κοινωνίας, στο οποίο θα επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας και του ισχυρού. Αυτές οι φωνές ενώθηκαν και με τον προσδιορισμό του λαϊκισμού, προσπάθησαν να αποδομήσουν οποιαδήποτε κοινωνική κατάκτηση και όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων. Οτιδήποτε καλό είχε γίνει στην Mεταπολίτευση, εντελώς αυθαίρετα λοιδορήθηκε και συνδέθηκε με την χρεοκοπία της χώρας.

Παράλληλα, ο νεοφιλελεύθερος ελιτισμός απεχθάνεται την λαϊκή βούληση, καθώς για την ελίτ της χώρας, ο λαός αποτελείται από αδαείς μάζες, που δεν ξέρουν από πολιτική και πως να εκπροσωπούν τα συμφέροντά τους. Με την επικράτηση του Μητσοτάκη οι πιο αντιδρατικές πολιτικές φωνές του Κεφαλαίου έγιναν κυρίαρχες στην Δεξιά. Κοινός παρανομαστής για την σφυρηλάτηση αυτής πολιτικής και κοινωνικής συμμαχίας ήταν η αντιαριστερή υστερία, που ενσαρκώθηκε στο περίφημο «αντισυριζα» μέτωπο.

Για όλα έφταιγε ο ΣΥΡΙΖΑ, και ο μοναδικός σκοπός της πολιτικής και κοινωνικής συμμαχίας που ηγείτο ο Μητσοτάκης, ήταν να πέσει ο ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας, Χρησιμοποίησαν κάθε μέσο για να το καταφέρουν. Τα κανάλια μέρα – νύχτα έκαναν προπαγάνδα. Η Συμφωνία των Πρεσπών, που σήμερα όλοι τιμούν, παρουσιάστηκε σαν συμφωνία προδοτική, και οι συριζαίοι, σαν εθνικοί μειοδότες. Στις εκλογές του 2019 όπου αυτό το σύστημα εξουσίας ήρθε και στην κυβέρνηση άνοιξε ο δρόμος για την εμπέδωση ενός καθεστώτος. Μάλιστα, “μεγάλα” ονόματα της συστημικής δημοσιογραφίας, έλεγαν ότι δεν έχει καμία σημασία τι πολιτικές θα ακολουθήσει ο Μητσοτάκης, αφού έπεσε ο ΣΥΡΙΖΑ, ο στόχος επετεύχθη.

Στο πέρας των τελευταίων τριών ετών, η εξουσία έχει συγκεντρωθεί σε μία μικρή ομάδα ανθρώπων. Τα Μαξίμου έχει γίνει υπερσυγκεντρωτικό, οι βουλευτές της ΝΔ, είναι απλά χειροκροτητές ενός Πρωθυπουργού που νομίζει ότι δεν τον ακουμπάει τίποτα. Η δημοκρατία ψαλιδίζεται μέρα με την μέρα. Εδώ και τρία χρόνια το μαύρο γίνεται άσπρο και τούμπαλιν. Όποιος διαφωνεί είναι προδότης. Ακόμη και τώρα με το σκάνδαλο των παράνομων παρακολουθήσεων, ο Μητσοτάκης επικαλέστηκε εξωτερικούς εχθρούς, που θέλουν να βλάψουν την Ελλάδα. Αυτά γίνονται διότι το Κεφάλαιο έχει βρει νέα πεδία κερδοφορίας, τα οποία δεν μπορούσε να τα ακουμπήσει τα προηγούμενα χρόνια, διότι υπήρχαν κάποια σημαντικά κοινωνικά και πολιτικά κεκτημένα. Όμως, με αυτό το μπλοκ εξουσίας των κυρίαρχων συμφερόντων, όλα επιτρέπονται. Η παρακμή που ενσαρκώνει ο Μητσοτάκης είναι παρακμή του κοινωνικούπολιτικού συτήματος που εκφράζει. Είναι παρακμή του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμου, του αδηφάγου που όλα υποτάσσονται στην λογική του κέρδους.

Κάτι λείπει όμως από την εξίσωση και καταλήξαμε να φτάσουμε ως εδώ. Λείπει η φωνή των από κάτω, λείπει η κοινωνία, η οποία πλήττεται κάθε μέρα για τρία χρόνια και είναι στο περιθώριο. Τα κλειστά συστήματα εξουσίας, σαν αυτό που έχει εγκαθιδρύσει το σύστημα εξουσίας που ηγείται πολιτικά ο Μητσοτάκης, φοβούνται ένα πράγμα, τον λαό και την Δημοκρατία.

Η Αριστερά, πρέπει να βάλει το λαϊκό παράγοντα στο προσκήνιο. Οι ίδιες οι κοινωνικές δυνάμεις που εκπροσωπεί η Αριστερά, πρέπει να βγουν μπροστά. Η Δημοκρατία σημαίνει φως και διαφάνεια και κοινωνικός έλεγχος της εκάστοτε εξουσίας. Ο λαός, θα σώσει τον λαό.

Πρωτότυπη πηγή δημοσίευσης του παραπάνω κειμένου: