Ωσεί παρών οιονεί απών

09:04 1/6/2024 - Πηγή: KoutiPandoras

“Πριν δέκα χρόνια η θέση μας στην Ευρώπη κινδύνευε…” μας ενημερώνει το κεντρικό προεκλογικό σποτ της Ν.Δ., δια στόματος του Κυριάκου Μητσοτάκη. Πολύ ορθά τα λέει ο πρωθυπουργός αν και δεν εννοούσε καθόλου την καταστροφική διακυβέρνηση των Σαμαρά – Βενιζέλου (στην οποία κορυφαίος υπουργός ήταν ο ίδιος) γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε τον βασικό κανόνα: ποτέ μην παίρνεις τοις μετρητοίς

τα λόγια ενός Μητσοτάκη, το αντίθετο μάλιστα.

Ο Κυριάκος έχει πολλές εμμονές, με συνηθέστερη την συγγραφή της Ιστορίας, για την ακρίβεια το ξαναγράψιμο της από μηδενική βάση και από την αρχή ως διαπρύσιος οπαδός της ιστορικής ασυνέχειας.

Πρώτα δημιουργεί ένα βολικό -και υπέρλαμπρο για τον ίδιο- φαντασιακό αφήγημα, τέτοιο που να τον αναδεικνύει σε Προφήτη, Μωυσή, Μεσσία και Σωτήρα, και στην συνέχεια προσαρμόζει τα ιστορικά γεγονότα (ακόμα και τα πλέον σύγχρονα) έτσι που να επιβεβαιώνουν στο ακέραιο το αφήγημα του, αναφωνώντας ως σύγχρονος Ευκλείδης ή Αρχιμήδης: “όπερ έδει δείξαι”.

Κατά τον Κυριάκο Μητσοτάκη η σύγχρονη ιστορία του τόπου ξεκινάει το 2015, την αποφράδα ημέρα -εκεί στα τέλη του Γενάρη- που ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα κατέλαβε το κράτος και μαγάρισε το Μέγαρο Μαξίμου.

Αίφνης όλα τα δεινά, σαν τις Βιβλικές δέκα πληγές του Φαραώ (βατράχια, σκνίπες, αλογόμυγες, πλημμύρες και φωτιές), κατέκλισαν και κάλυψαν την χώρα.

Με αποκλειστική ευθύνη του Τσίπρα η οικονομική ανάπτυξη ανακόπηκε βίαια και αναστράφηκε πλήρως, τα εισοδήματα στέρεψαν, η ανεργία (άγνωστη λέξη μέχρι τότε) εκτινάχθηκε, τα μαγκάλια και οι φουφούδες άναψαν στην θέση των καλοριφέρ, άνθρωποι συνέλεγαν τα σάπια λαχανικά που πέταγαν οι λαϊκατζήδες και πολλοί τρώγανε τα αποφάγια των εστιατορίων από τα σκουπίδια, ενώ «ο θάνατος του εμποράκου» έλαβε μαζικά χαρακτηριστικά με τις αυτοκτονίες νοικοκυραίων της μεσαίας τάξης.

Έτσι δεν έγινε από το 2015 μέχρι το 2019;

Φυσικό επακόλουθο (των εγκλημάτων του Τσίπρα) ήταν η χώρα να πέσει στην πλήρη ανυποληψία (για πρώτη φορά τότε), οι αγορές να μην μας δανείζουν πλέον (μόλις ήρθαν οι κόκκινοι), να δημιουργηθεί ειδικός μηχανισμός στην Ε.Ε. επιτροπείας και επιτήρησης (λόγω του προγράμματος της Θεσσαλονίκης του Τσίπρα που πτώχευσε την χώρα), να δανειστούμε από το ΔΝΤ και να μπούμε σε μνημόνια (άλλη άγνωστη λέξη μέχρι τότε), να απωλέσουμε εθνική κυριαρχία (λόγω των Greek Statistics) και να εκχωρήσει (πάντα ο Τσίπρας, βοηθούντος εδώ του Κοτζιά)  το όνομα της Μακεδονίας με την σύνθετη ονομασία «Βόρεια Μακεδονία» για τις συντάξεις (όταν η γείτονα χώρα είχε αναγνωριστεί ως σκέτο «Μακεδονία» αλλά όχι από μας).

Έτσι δεν έγινε από το 2015 μέχρι το 2019;

Συνέντευξη παραχώρησε, πριν λίγες ημέρες, ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο πολιτικό βρετανικό podcast “Leading”, στην οποία ερωτώμενος για τον Ανδρέα Παπανδρέου απάντησε: “Πολύ χαρισματική προσωπικότητα, αν και πρωτολαϊκιστής…” και αναφερόμενος στον όρο εξήγησε ότι “Λαϊκισμός είναι να υπόσχεσαι εύκολες λύσεις σε περίπλοκα προβλήματα και να μην είσαι ειλικρινής με τον λαό” και το έστριψε εκεί που τον καίει: “Ήμασταν η πρώτη χώρα που πειραματίστηκε με τον λαϊκισμό, φέραμε τους λαϊκιστές στην εξουσία υπό τον Αλέξη Τσίπρα που στο μυαλό μου είναι ο ορισμός του λαϊκιστή πολιτικού”.

Ο Αλέξης Τσίπρας (χωρίς εμπλοκή) στις παρούσες Ευρωεκλογές είναι, για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, «ωσεί παρών οιονεί απών».

Τον φόβο του να ‘χει.

“Η ιστορία με το πέρασμα του χρόνου διαστρεβλώνεται, ενώ ο μύθος εξελίσσεται στο σημείο που γίνεται πραγματικότητα”.

Ζαν Κοκτώ, Γάλλος καλλιτέχνης