Τ(Να)ΨΡΜ

«Πήγε να ελέγξει τα ΜΜΕ ο ΣΥΡΙΖΑ!», σπάραζε ο ένας «σωματοφύλακας» της Πέτσιας ενημέρωσης. «Πήγανε να στήσουνε κανάλι!», σπάραζε ο άλλος. Και να τα δάκρυα, (λυγμ!), να τρέχουνε ποτάμι στα μάτια και να μην
προλαβαίνουνε να τα σκουπίσουνε με τις γραβάτες.

«ΣΚΑΪ» από τη στενοχώρια της, η ενημέρωση. Την πνίγει το δίκιο – όχι εκείνο του εργάτη, αλλά εκείνο της κυβέρνησης του Μητσοτάκη. Και με το δίκιο της. «Κι αν έχουμε τίποτε δράματα στις εκλογές, μετά τι;

Θέλετε να γυρίσουμε στο 2015;». Περίεργα πράγματα όμως, ε; Προς τι τόσο δάκρυ, προς τι τόση αγωνία αφού η «παράταξη» πάει… τρένο στις δημοσκοπήσεις – μιλάμε για κανονική προέλαση, όχι αστεία! «Πρέπει η κοινωνία να είναι σε ετοιμότητα. Αν δεν θέλει περιπέτειες η κοινωνία, από την πρώτη Κυριακή 35-36% στη Ν.Δ. για να έρθει η αυτοδυναμία! Αυτοδυναμία από την πρώτη Κυριακή», δήλωνε Παρασκευή πρωί από τηλεοπτικού αέρος ο (πατε)Αρούλης, δίνοντας ντιρεκτίβα στο πόπολο.

Ιστορική μέρα! Από το θρυλικό, τουιτερικό, δραχμεντικό ΤΨΡΜ, περάσαμε διά του Άρεως στην υπόδειξη… ΤΝΨΡΜ (κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε), με δεδομένο πως ο «συνάδελφος» ως τέτοιους μάλλον αντιμετωπίζει τους τηλεθεατές του. Όχι. Δεν έχουμε… ξεφύγει. Ούτε πιάσαμε πάτο – έχουμε δρόμο (καθοδικό) ακόμη. Και σίγουρα όχι, δεν τους έπιασε κανένας πόνος ούτε για την δεοντολογία, ούτε βέβαια για την ενημέρωση. Και γιατί να τους πιάσει άλλωστε; Μιλάμε για τους «SMSητζήδες» της λίστας Πέτσα, για τους υπερασπιστές των αδιευκρίνιστων, των… γαργαρόνων των απευθείας αναθέσεων, της ρεμούλας και της διαρκούς σπέκουλας του μητσοτακέικου καθεστώτος. Μιλάμε για τα ρυπαρά μιντιακά δίκτυα που δεν δίστασαν – αναφορικά με το σκάνδαλο των υποκλοπών – να αντηχούν στα σαλόνια μας, ψευτιές απίθανες. Δίχως αιδώ – αλλά και που να την βρουν.

«Μυθεύματα» σου έλεγαν στην αρχή. Μετά έκρωζαν πως τις παρακολουθήσεις τις έκαναν κάτι Ουκρανοί και κάτι Αρμένιοι. Μετά «σόρι, ήτανε λάθος», αλλά μπορεί να ‘τανε και τίποτε Τούρκοι στη μέση». Ενδεχομένως να ‘τανε μπλεγμένοι κι Αμερικανοί – έτσι γίνεται άλλωστε στις μούβις τις χολιγουντιανές.

Μετά ήρθε και το καλύτερο! Ήτανε το ανήψι το εκλεχτό, ήτανε και ο μουσικός (ο κιθαρίστας, ντε!), αλλά «είδες ο Κυριάκος; Τους έδιωξε! Δεν μασάει απ’ αυτά». Αργότερα, σου είπαν πως τελικώς μπορεί πίσω από τις υποκλοπές
(στην αρχή τις έλεγαν «νόμιμες επισυνδέσεις»), να ‘τανε εξωγενείς παράγοντες – ενδεχομένως, πιθανώς, ίσως, ποιός ξέρει (;) σαν τους εξωγήινους του Μητσοτάκη, εκεί ψηλά στον Υμηττό. Μέχρι να ‘ρθει τελικά εκείνος ο φοβερά τρομερός νόμος που θα τα ‘βαζε όλα σε τάξη μεμιάς, «αλλά μετά δε ξέρουμε τι έγινε ακριβώς», αλλά «θα το βρει η Δικαιοσύνη» και «ο Βαξεβάνης είναι Αίσωπος».

Παντού «κολλάει» ένας Βαξεβάνης.

Και τώρα; Τώρα ένα κομματάκι τόσο δα μικρό της ΕΥΠ, (να! Τόσο!) κάνει ό,τι παρακρατικό θέλει. Και τι φταίει δηλαδή για αυτό ο Κυριάκος; Αλλά, «θα πέσει άπλετο φως», από τον… φακό του Ντογιάκου που όμως του… τέλειωσαν οι
μπαταρίες μάλλον και γι’ αυτό προς το παρόν, δεν πέφτει και τόσο φως στην υπόθεση. Μέχρι να βρούμε μπαταρίες όμως, καθίστε αναπαυτικά. Άλλα είναι τα σημαντικά. Σκάνδαλο δεν είναι οι υποκλοπές. Σκάνδαλο είναι το SMS του Παππά!

Ουδείς ξέρει βέβαια, ουδείς γνωρίζει να πει κάτι για τη γνησιότητά του, αλλά… who cares! Το «σούπερ», στην τιβί να βγει και να λέει:. «ΠΕΡΙΕΡΓΟ SMS ΠΑΠΠΑ – ΕΣΤΗΝΕ ΚΑΝΑΛΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ». Υπάρχει, στοιχειοθέτηση αδικηματος από το SMS; Τι σημασία έχει, ποιός ασχολείται; Το «σούπερ» να βγει, να παίξει στην τιβί και να διαβάζει ο κυρ Παντελής «ΠΕΡΙΕΡΓΟ SMS ΠΑΠΠΑ – ΕΣΤΗΝΕ ΚΑΝΑΛΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ». Και ο Καλογρίτσας, τώρα το θυμήθηκε; Ε, τόσα θα ΄χει ο άνθρωπος στο κεφάλι του. Σημασία είπαμε έχει το «σούπερ», να παίξει στην τιβί: «ΠΕΡΙΕΡΓΟ SMS ΠΑΠΠΑ – ΕΣΤΗΝΕ ΚΑΝΑΛΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ».

Επί της ουσίας λοιπόν: Ενώ η οργή των μιντιακών σαλτιμπάγκων περισσεύει για «το SMS Παππά», δεν βγαίνει τσιμουδιά για το γεγονός πως δεν προκύπτει από πουθενά πως η διαδικασία του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες
ακυρώθηκε για λόγους τυπικούς κι όχι γιατί ήταν διαβλητή – όπως εσκεμμένα αφήνουν να υπονοηθεί. Ενώ η οργή των μιντιακών σαλτιμπάγκων περισσεύει για «το SMS Παππά», δεν βγαίνει τσιμουδιά για το γεγονός πως δεν έχει στοιχειοθετηθεί από πουθενά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ή κάποιος από το κόμμα πήρε λεφτά από κάποιον. Κι ενώ μάλιστα έχει στοιχειοθετηθεί ακριβώς το αντίθετο και δη από τον Στουρνάρα που… Συριζαίο, δεν τον λές.

Η SMSιάδα καλά κρατεί. Είναι η τελευταία γραμμή άμυνας απέναντι στο τσουνάμι των αποκαλύψεων για το σκάνδαλο των υποκλοπών – που δεν κρύβεται πια, όσο κι αν τεντώνει το χαλάκι καθημερινά ο Γιάννης Οικονόμου για να το καλύψει. Ένα σκάνδαλο, που καταμαρτυρά πια με τον πιο εύγλωττο τρόπο, το πως αντιλαμβάνεται ο εθνικός ωτακουστής Μητσοτάκης, τη λειτουργία μιας ευνομούμενης πολιτείας. Ένας άνθρωπος που έχει δείξει πως δεν τον ενδιαφέρουν Συντάγματα, νόμοι, Ανεξάρτητες Αρχές, παρά μόνο ένα πράγμα η πολιτική του επιβίωση. Κοπτοραπτική συμφερόντων – με κάθε μέσο λοιπόν!

Κάποτε, σημασία είχε ο έλεγχος της είδησης και η ροή της πληροφορίας. Κάποτε επίσης, πριν από τις εκλογές, οι κομματάρχες έδιναν στο χέρι (μαζί με το πεντοχίλιαρο), σταυρωμένο το ψηφοδέλτιο. Σήμερα, έχουμε περάσει στην επόμενη «πίστα». Αφενός, στην κατασκευή της είδησης κι αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία. Τα μέσα (παραγωγής της) άλλωστε, τα διαθέτουν. «Ζούμε στην εποχή της υπερπαραπληροφόρησης», μου έλεγε πρόσφατα ο φίλος μου ο Βασίλης και είχε δίκιο.

Αφετέρου, ρόλο κομματάρχη αναλαμβάνουν πλέον οι (πατε)Αρούληδες της κατασκευασμένης ενημέρωσης. Που θα σου πουν και τι θα ψηφίσεις. Για να μην έχεις… περιπέτειες. Όσο για το πεντοχίλιαρο; Τι το θες; Τόσα επιδόματα σου δίνει η κυβέρνηση. Όχι;

Keywords
Τυχαία Θέματα