Δασκαλόπουλος: Η λαϊκή βούληση δεν είναι στατική και σταθερή

14:49 1/4/2014 - Πηγή: Ysterografa

Στη Συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου του ΣΕΒ που πραγματοποιήθηκε χθες (Δευτέρα, 31 Μαρτίου 2014) στα Γραφεία του Συνδέσμου (Ξενοφώντος 5), επίσημος προσκεκλημένος ήταν ο Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων, κ. Χάρης Θεοχάρης. Στη συνέχεια, ακολουθεί το πλήρες κείμενο της προσφώνησης του Προέδρου του ΣΕΒ, κ. Δημήτρη Δασκαλόπουλου προς τον Γενικό Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων στο πλαίσιο της συνεδρίασης:

«Καλωσορίζω τον Γενικό Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, κ. Χάρη Θεοχάρη,

στη σημερινή συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου του ΣΕΒ, σε μία συγκυρία που μπορεί να αποδειχθεί σημαδιακή. Μετά από πέντε χρόνια βαθιάς ύφεσης και σκληρών θυσιών, η οικονομία μας δείχνει τάσεις σταθεροποίησης. Βασικός συντελεστής της εξέλιξης αυτής είναι η δημοσιονομική προσαρμογή –και ένας βασικός παράγων της δημοσιονομικής προσαρμογής είναι η πορεία των εσόδων του κράτους. Το φορολογικό σύστημα, εξάλλου, έχει έναν πολύ κρίσιμο ρόλο να παίξει στην ανάπτυξη –την ανάπτυξη που χρειαζόμαστε για να βγούμε οριστικά από την κρίση.

Ο Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων δεν χαράσσει βεβαίως τη φορολογική πολιτική. Έχει, όμως, σχεδόν ακέραια, την ευθύνη για την εφαρμογή της. Κατά μία έννοια, ο ρόλος του είναι πιο σημαντικός από αυτόν του νομοθέτη. Και οι προδιαγραφές με βάση τις οποίες θα κριθεί το έργο του, είναι αντίστοιχα υψηλές.

Για να είναι δίκαια και αποδοτικά, τα μέτρα φορολογικής πολιτικής πρέπει να ανταποκρίνονται σε συγκεκριμένα κριτήρια: την αντικειμενικότητα, την απλότητα, την προσαρμοστικότητα και τη διαύγεια. Πάνω απ’ όλα, όμως, πρέπει να ικανοποιείται το κριτήριο της σταθερότητας.

Προτάσσουμε συχνά την ανάγκη πολιτικής σταθερότητας για την ανάπτυξη της οικονομίας. Αλλά η δημοκρατία ενέχει από τη φύση της ένα στοιχείο αβεβαιότητας –είναι ένα πολίτευμα που έχει ως βάση τη λαϊκή βούληση, κι η λαϊκή βούληση δεν είναι στατική, δεν είναι σταθερή. Σημασία έχει οι όποιες πολιτικές αλλαγές να συντελούνται μέσα σε ένα πλαίσιο θεσμικής σταθερότητας και διοικητικής συνέχειας.

Αυτό είναι το βασικό ζητούμενο για να υπάρχει και οικονομική σταθερότητα –παραγωγή, επενδύσεις, δουλειές. Και ό,τι χειρότερο για την οικονομική σταθερότητα, είναι η φορολογική αβεβαιότητα.

Οι δύο νέοι Κώδικες, Φόρου Εισοδήματος (ΚΦΕ) και Φορολογικών Διαδικασιών (ΚΦΔ), αποτελούν μία σημαντική μεταρρύθμιση. Η φιλοσοφία τους είναι υγιής, καθώς θεσπίζουν γενικές αρχές και, σε σύγκριση με το παρελθόν, ασχολούνται πολύ λιγότερο με τις ειδικές περιπτώσεις. Ταυτόχρονα, εισάγουν εργαλεία και μεθόδους που είναι διαδεδομένα στις προηγμένες οικονομίες.

Οι μεταρρυθμίσεις αυτές θα κριθούν πλέον σε επίπεδο εφαρμογής. Αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση για το κράτος. Κι αυτό είναι το μεγάλο ζητούμενο για τον επιχειρηματικό κόσμο.

Τα τελευταία λίγα χρόνια έχουν ψηφιστεί πάνω από 10 κύριοι φορολογικοί νόμοι κι έχουν εκδοθεί πάνω από 1.000 ερμηνευτικές εγκύκλιοι. Οι λογιστές, οι φοροτεχνικοί και οι νομικοί έχουν σηκώσει ψηλά τα χέρια. Φανταστείτε τη θέση του επιχειρηματία που εν μέσω κρίσης έχει να αντιμετωπίσει συνεχείς φορολογικούς αιφνιδιασμούς, υφίσταται κάθε φορά τις επιπτώσεις και τρέχει να μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Αυτή η κατάσταση υπονομεύει την αποτελεσματικότητα των οικονομικών μέτρων, τη δημοσιονομική σταθερότητα και την ίδια την ανάπτυξη.

Πιστεύουμε ότι ένας βασικός λόγος που δημιουργήθηκε αυτή η κατάσταση, είναι ότι ο σχεδιασμός και οι αποφάσεις για την εφαρμογή των μέτρων λαμβάνονται ερήμην της αγοράς. Αυταπόδεικτα, ο κόσμος των επιχειρήσεων διαθέτει την πείρα και τη γνώση για να επισημάνει τα προβλήματα και να συμβάλει στην εξεύρεση αποτελεσματικών λύσεων. Ακόμα περισσότερο, έχει κάθε συμφέρον να είναι τα μέτρα σταθερά και αποδοτικά.

Τα τελευταία χρόνια, η απόσταση που χωρίζει τις δύο πλευρές έχει γίνει σχεδόν χάσμα. Είναι γεγονός ότι, κατά καιρούς, ανάλογα με το πόσο ανοιχτή είναι η εκάστοτε ηγεσία του υπουργείου, ζητείται η άποψη της επιχειρηματικής κοινότητας. Πρόκειται, όμως, για μία διαδικασία μάλλον τυπική, που εξαντλείται στις εντυπώσεις κι αποφεύγει την ουσία. Είναι ζημιά για την οικονομία, είναι κρίμα για την αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας.

Μέσα στο πλαίσιο αυτό, ζητούμε την επανασύσταση και άμεση λειτουργία της «Επιτροπής Διαβούλευσης για την πρόληψη και αντιμετώπιση προβλημάτων της Αγοράς σε Φορολογικά και Τελωνειακά θέματα». Η Επιτροπή αυτή είχε λειτουργήσει επί ένα περίπου έτος το 2003 (ΦΕΚ Β΄ 31 /17-1-2003) με αξιόλογα αποτελέσματα στην προσέγγιση της αγοράς και της φορολογικής αρχής, της καλύτερης αμοιβαίας κατανόησης και, το κυριότερο, στην αντιμετώπιση προβλημάτων πριν από την εμφάνισή τους. Το ζητούμενο δεν είναι να συμφωνούμε αναγκαστικά σε όλα. Προέχει ωστόσο να αποκαταστήσουμε ένα διαρκή διάλογο για να βάζουμε τα θέματα στο τραπέζι και να τα λύνουμε.

Υπάρχει και ένα ακόμη πολύ σημαντικό ζήτημα στο οποίο θα θέλαμε να αναφερθούμε. Είναι η αποτελεσματική καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Η εκτεταμένη φοροδιαφυγή για μακρά σειρά ετών αποτελεί κυρίαρχο λόγο για τον οποίο οποιαδήποτε φορολογία και αν επιβληθεί θα θεωρηθεί άδικη: υπάρχει πάντα μία μερίδα που δεν πληρώνει, που διαφεύγει, και μια μερίδα που πληρώνει το δικό της μερίδιο, αλλά και το βάρος που αναλογεί στους φοροδιαφεύγοντες. Ο επιχειρηματικός κόσμος έχει μεγάλες προσδοκίες από εσάς στον τομέα αυτόν, γιατί για δεκαετίες ολόκληρες το πρόβλημα έδειχνε επιδείνωση μάλλον παρά βελτίωση.

Την ίδια στιγμή, πρέπει να υπάρχει και προσεκτικός χειρισμός από πλευράς των φορολογικών αρχών. Μαζί με τα ξερά υπάρχει κίνδυνος να καούν και τα χλωρά. Η υπερβολική επιθετικότητα, οι ακραίες ερμηνείες των ελεγκτικών αρχών που είδαμε τα τελευταία χρόνια της κρίσης, κάτω από τη δημοσιονομική πίεση κάνουν πολύ μεγάλο κακό σε εκείνους που επιδιώκουν να είναι συνεπείς. Πάλι στο σημείο αυτό, που εξαρτάται από τον τρόπο εφαρμογής των υφισταμένων διατάξεων και από την συμπεριφορά των ελεγκτικών αρχών στην πράξη, η «Επιτροπή Διαβούλευσης» που ζητήσαμε προηγουμένως θα είχε πολλά να προσφέρει.

Είμαστε στη διάθεσή σας για να συνεργαστούμε ώστε οι στόχοι σας, κύριε Γενικέ, να επιτευχθούν με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο.

Σας ευχαριστώ και παρακαλώ τον κ. Θεοχάρη να πάρει το λόγο.»