Φεβρουάριος γεμάτος πολιτισμό στο Ίδρυμα Κακογιάννη

17:14 1/2/2013 - Πηγή: Ysterografa

Θέατρο. Χορός. Κινηματογράφος. Εκθέσεις. Συναυλίες. Ο Φεβρουάριος στο Ίδρυμα Κακογιάννη είναι γεμάτος πολιτισμό.

Αρχικά, υπάρχει το Φεστιβάλ προς τιμήν του Δήμου Αβδελιώδη και της θεατρικής του παρουσίας. Παραστάσεις με κοινό άξονα την ανάδειξη του λόγου ως κύριου πρωταγωνιστή στην κατανόηση του νοήματος, την ιδιότυπη χρήση των εικαστικών στοιχείων και του φωτισμού. Σύμφωνα με τον ίδιο, «σκοπός κάθε παράστασης είναι η ανάδειξη των αισθημάτων και του νοήματος που

πλημμυρίζουν το νου και την καρδιά του συγγραφέα». Οι «Ιχνευτές» του Σοφοκλή και οι «Πέρσες» του Αισχύλου παρουσιάζονται με συναίσθημα, ποίηση και μυσταγωγία.

«Υπάρχει δικαιοσύνη σ’αυτόν τον κόσμο; Υπάρχει επιβράβευση και τιμωρία; Οι κακοί βρίσκονται στη φυλακή και οι καλοί δικαιώνονται;» Στο ειδικά διαμορφωμένο υπόγειο του Ιδρύματος, η παράσταση «Ένας Κάποιος Παράδεισος 2» επαναλαμβάνεται και βασίζεται στη ζωή και το έργο του Ζαν Ζενέ. Σκληρό και σύγχρονο, ο Ζενέ εστιάζει στο περιθώριο της ανθρώπινης κοινωνίας, θίγει αυτά που μας έλκουν και μας απωθούν, όσα μας τρομάζουν και μας πληγώνουν για να αποδείξει τελικά ότι οι ανθρώπινες αξίες είναι αυτές που κυριαρχούν. Η Βάνα Πεφάνη γράφει και σκηνοθετεί την «παράσταση σε εξέλιξη» στην οποία παίζει η ίδια, ο Ιερώνυμος Καλετσάνος, ο Παναγιώτης Πετράκης και άλλοι.

«Είσαι σκοπός και γύρω σου χορεύουν τσοπανόσκυλα.» Η παράσταση της ομάδας Bijoux De Kant συμμετείχε στο Low Budget Festival που έλαβε χώρα στο Ίδρυμα και συνεχίζεται μέχρι τις 16 Φεβρουαρίου. Ο Γιάννης Σκουρλέτης ασχολείται με τον ποιητή, συγγραφέα, μεταφραστή Γιώργο Ιωάννου. «Οι μαχαιρωμένοι περιμένουν δικαιοσύνη. Οι ληστεμένοι και σφαγμένοι περιμένουν δικαιοσύνη αλλά αυτή αργεί να φανεί. Οι ληστεμένοι, σφαγμένοι και διασυρμένοι περιμένουν την καταιγίδα των δακρύων που θα ξεπλύνει τα αίματα, μα αντί γι’αυτήν ξεπηδούν χάχανα από παντού.» Ο Ιωάννου αποτυπώνει τον ελληνικό μοντερνισμό της αστικής ζωής. Οι ήρωες του εκφράζουν την Ελλάδα της ενοχής που χάνεται και ρημάζει, αναζητώντας την ταυτότητα της μέσα στα υπόγεια, σε μια μοναξιά τελεσίδικη. Ο Στράτος Τζώρτζογλου, η Λένα Δροσάκη, ο Ιούλιος Τζιάτας πρωταγωνιστούν σε αυτή την παράσταση που ξεχώρισε ήδη από το Φεστιβάλ.

Για πρώτη φορά επί σκηνής, η Ξένια Καλογεροπούλου και ο Μηνάς Χατζησάββας συναντιούνται και ζωντανεύουν το διήγημα του Ίρβιν Γιάλομ «Ο Δήμιος του Έρωτα». Ο διάσημος και αγαπητός στο αναγνωστικό κοινό ψυχοθεραπευτής και συγγραφέας, σε αυτό το βιβλίο εστιάζει στην ερωτική εμμονή μίας ηλικιωμένης γυναίκας με τον προηγούμενο ψυχαναλυτή της. Ο σκηνοθέτης Κώστας Γάκης γοητεύτηκε από αυτό το κείμενο επειδή «έχει πολλά να μας παει για τις εμμονές του έρωτα, για το γήρας, για την έλλειψη επικοινωνίας στις σχέσεις μας και για τις επιφανειακές μας βεβαιότητες που είναι καλό που και που να τις ταρακουνάμε».

Εκτός από θέατρο, ενδιαφέρον παρουσιάζει το αφιέρωμα στον Ιαπωνικό Κινηματογράφο που διοργανώνει το Ίδρυμα σε συνεργασία με το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας. «Σπάνια Τοπία του Ιαπωνικού Κινηματογράφου: Από την Παράδοση στη Νεωτερικότητα». Έντεκα ταινίες που σφράγισαν τη διεθνή αναγνώριση της πολιτιστικής προσφοράς της Ιαπωνίας τον 20ο αιώνα.

Συγχρόνως, η έκθεση “Unexposed” εγκαινιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και αποτελείται από «μη εκτεθειμένα έργα» που δημιούργησαν 40 γυναίκες εικαστικοί που ζουν στο Ιράν. Οι καλλιτέχνιδες χρησιμοποιούν σύμβολα και παραβολές λόγω των περιορισμών στους οποίους υποβάλλονται λόγω της λογοκρισίας και εκφράζονται αποδεικνύοντας ότι σε μία χώρα στην οποία η θρησκεία, ο διαχωρισμός των φύλων και η αντι –δυτική κουλτουρα είναι καθημερινότητα, υπάρχει περιθώριο ελευθερίας και δημιουργίας. Η επιμελήτρια της έκθεσης και ιστορικός τέχνης Fery Malek Madani σημείωσε μεταξύ άλλων ότι «η διεθνοποίηση της αμφισβήτησης μέσα από την τέχνη ξεπερνά τις όποιες απαγορεύσεις».

Παράλληλα, «τρέχει» παράσταση κουκλοθέατρου για παιδιά αλλά και μουσικοθεατρική παράσταση για μικρούς και μεγάλους θεατές. Χορός από την ομάδα «κι όμως κινείται» και «Το Σωματίδιο του Θεού» που κυμαίνεται ανάμεσα στην οπτικοποίηση, την αυξανόμενη αίσθηση της μικρής ανθρώπινης εμβέλειας μέσα σε αυτό το πολυσχιδές σύμπαν και τη γενναιότητα του ανθρώπινου είδους να δώσει απαντήσεις ως προς το τί είμαστε και που θα καταλήξουμε. Μουσική αλλά και bazaar, αφηγήσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα. Πληθώρα δράσεων στο Ίδρυμα. Φεβρουάριος σε καλλιτεχνικό αναβρασμό. Καλό μήνα!