Γαβριήλ Σακελλαρίδης: Το σύνθημά μας είναι “κανείς μόνος του στην κρίση”

20:41 17/3/2014 - Πηγή: Ysterografa

Στο γεμάτο από κόσμο Αμφιθέατρο του «Αθήνα 9,84» στην «Τεχνόπολις» στο Γκάζι, ο υποψήφιος δήμαρχος με την Ανοιχτή Πόλη, Γαβριήλ Σακελλαρίδης παρουσίασε το απόγευμα της Δευτέρας τους προγραμματικούς άξονες και τις θέσεις της δημοτικής κίνησης για τον Δήμο Αθηναίων.

Στην εκδήλωση έδωσαν, μεταξύ άλλων το παρών ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, ο Μανώλης Γλέζος, αλλά και η υποψήφια περιφερειάρχης

Αττικής του ΣΥΡΙΖΑ, Ρένα Δούρου.

Τα βασικά σημεία της ομιλίας του Γαβριήλ Σακελλαρίδη και οι βασικοί άξονες του προγράμματός του

Για την επιδίωξη της Ανοιχτής Πόλης σε αυτές τις εκλογές

«Η Ανοιχτή Πόλη δεν είναι χτεσινή στην πόλη μας. Είναι μια ζωντανή παράταξη με συνέχεια. Μια παράταξη με κινηματική δράση και προγραμματική επάρκεια. Για οκτώ χρόνια, με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα και την Ελένη Πορτάλιου, υπήρξε η μοναδική αντιπολίτευση της δημαρχίας Κακλαμάνη και Καμίνη. Έχει δώσει μάχες για την Πόλη. Για τους ελεύθερους χώρους, για την κοινωνική συνοχή, για την δημοκρατία στην γειτονιά.

Στις εκλογές αυτές, η Ανοιχτή Πόλη κάνει το μεγάλο βήμα. Καλεί τους πολίτες να έχουν μεγάλες προσδοκίες από τον δήμο. Και να κάνουν την επόμενη μέρα των εκλογών εντελώς διαφορετική από την προηγούμενη. Η Αθήνα έχει τις δυνατότητες και οι πολίτες έχουν την δύναμη, για να φέρουν μια πραγματικά μεγάλη αλλαγή. Έχουν την δύναμη να πάρουν την πόλη στα χέρια τους. Είναι η ώρα να αλλάξουμε την Πόλη. Η ώρα να αλλάξουμε τη ζωή μας.

Σίγουρα η κάλπη της Αθήνας θα στείλει πολιτικό Μήνυμα. Μήνυμα αντίστασης, αξιοπρέπειας, και ανατροπής. Μήνυμα που θα ακουστεί και θα συζητηθεί. Όχι μόνο σε όλη την χώρα, αλλά και σε όλη την Ευρώπη.

Παράλληλα, όμως, η κάλπη θα δώσει εντολή. Εντολή να μπει μπροστά ένα εναλλακτικό σχέδιο για την πόλη. Ένα σχέδιο για την Πρωτεύουσα και τις γειτονιές της. Μιλάμε για την πόλη, στην οποία ζουν την καθημερινότητά τους εκατομμύρια άνθρωποι από ολόκληρο το λεκανοπέδιο. Μιλάμε για την πόλη, από την οποία περνάνε κάθε χρόνο εκατομμύρια επισκέπτες, και η οποία έχει να τους δώσει πολύ περισσότερα πράγματα από μια σύντομη επίσκεψη στην Ακρόπολη και σε πέντε γραφικά στενάκια. Και για να είναι αυτή η πόλη βιώσιμη, φιλική και ζωντανή, για να μπορέσει να αναπτυχθεί και να ομορφύνει, για να μπορέσει να αξιοποιήσει τις δυνατότητες και τα πλεονεκτήματά της, χρειάζεται ένα σχέδιο που θα έχει στο επίκεντρό του το πολυτιμότερο κεφάλαιο της: τους ανθρώπους της! Τις δυνατότητες και τις ανάγκες τους..»

Για τη Δημαρχία Καμίνη

«..Ο κ. Καμίνης διαχειρίστηκε τον Δήμο για μία θητεία. Και απογοήτευσε. Απογοήτευσε τους προοδευτικούς πολίτες που τον στήριξαν. Γιατί, σε δύσκολες στιγμές, όταν η κρίση χτύπησε την πόλη, αυτός ήταν ένας αόρατος δήμαρχος. Ένας καλός και ήσυχος μαθητής του μνημονίου. Και το χειρότερο που κατάφερε, είναι ότι συρρίκνωσε τις προσδοκίες που θα έπρεπε να έχουν οι πολίτες από μία δημοτική αρχή.

Δεν μίλησε για τις απολύσεις και τη συρρίκνωση των υπηρεσιών.Δεν μίλησε για την αιθαλομίχλη στην πόλη, εφιαλτικό αποτέλεσμα του αυξημένου φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης.Σύρθηκε απρόθυμα στο θέμα της ιδιωτικοποίησης του νερού και δεν πήρε καμία πρωτοβουλία.Δεν μιλάει ούτε για το σχέδιο ιδιωτικοποίησης των απορριμμάτων.Δεν μιλάει για την καύση των απορριμμάτων, που προωθείται στο λεκανοπέδιο από ισχυρότατα συμφέροντα.Δεν μιλάει για το Ελληνικό, ή για οποιοδήποτε άλλο θέμα υπερτοπικής σημασίας που αφορά ωστόσο την Πόλη.

Αντίθετα:

Πρωτοστάτησε ενάντια στις απεργίες των εργαζομένων των Δήμων μιλώντας μάλιστα για λύση με το στρατό στην αποκομιδή.Ανακοίνωσε ο ίδιος την βίαιη εκδίωξη των «αγανακτισμένων» από το Σύνταγμα.Μήνυσε και έστειλε τα ΜΑΤ σε άστεγους που βρήκαν κατάλυμα σε κλειστό καφενείο του δήμου, όταν η θερμοκρασία ήταν 5 βαθμοί.Υποστήριξε το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές. Που σημαίνει άλλο ένα χτύπημα στα συνοικιακά μαγαζιά και τις εργασιακές σχέσεις των εμποροϋπαλλήλων.Προσφέρθηκε να παραχωρήσει έκταση στον Ελαιώνα για να φιλοξενηθεί κέντρο κράτησης μεταναστών. Δηλαδή αυτό για το οποίο η Ελλάδα αποδοκιμάζεται από το Συμβούλιο της Ευρώπης, την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, τις Διεθνείς Οργανώσεις που ασχολούνται με το ζήτημα της μετανάστευσης. Και, δυστυχώς, ο κ. Καμίνης αντί να προβάλει μια άλλη νοοτροπία στα ζητήματα κοινωνικού αποκλεισμού συνέπλευσε στις λογικές των επιχειρήσεων σκούπα. Και έτσι καθόλου τυχαία χαίρει της υποστήριξης του κ. Λοβέρδου, του εμπνευστή της φασίζουσας διάταξης για τις οροθετικές γυναίκες…»

Για τις υποψηφιότητες Σπηλιωτόπουλου και Κακλαμάνη

«..Ο κ. Σπηλιωτόπουλος και ο κ. Κακλαμάνης, προέρχονται κι αυτοί από τον χώρο της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά, γιατί όλοι γνωρίζουν, ότι αυτοί ψήφιζαν στην Βουλή όσα εφάρμοζε ο κ. Καμίνης στον Δήμο.

Σήμερα, πετάνε την ευθύνη από πάνω τους, και έρχονται να ζητήσουν την ψήφο των Αθηναίων. Έρχονται να προβάλλουν την κοινωνική τους ευαισθησία για τους άστεγους, τους άνεργους, τους ανασφάλιστους, τους φτωχούς, τους άρρωστους που δεν έχουν φάρμακα. Έρχονται να τους σφίξουν το χέρι και να δηλώσουν στο πλευρό τους. Έρχονται να δηλώσουν τον έρωτά τους για την πόλη. Λες και αυτό που μας έχει βρει είναι κάποιο φυσικό φαινόμενο. Χωρίς υπαίτιους, χωρίς συνενόχους, χωρίς ανομολόγητους στόχους, να λεηλατηθεί ο δημόσιος πλούτος και η κοινωνία.

Αλήθεια, κύριε Σπηλιωτόπουλε και κύριε Κακλαμάνη, αν μέχρι τις εκλογές η κυβέρνηση φέρει στη βουλή κι άλλα μέτρα τι θα κάνετε;

Θα μπείτε στην αίθουσα, θα ψηφίσετε ως βουλευτές για να μην πέσει η κυβέρνηση;

Και μετά; Θα ξαναφορέσετε τη μάσκα του υποψήφιου δήμαρχου;..»

Για το θέμα της ασφάλειας στην πόλη

Η ασφάλεια είναι ένα καθολικό δικαίωμα όλων των πολιτών, το οποίο προφανώς και είναι πολύ υψηλά στην ατζέντα μας. Το δικαίωμα όλων των πολιτών στην ασφάλεια δεν επιτρέπεται να αφήνουμε να το διαχειρίζονται αυτοί που επενδύουν στο φόβο, αυτοί που επέτειναν το αίσθημα ανασφάλειας στις γειτονιές της πόλης μας, μέσω της αδυναμίας τους να διαχειριστούν το ζήτημα και μέσω της πολιτικής τους. Οι ίδιοι που διετέλεσαν Δήμαρχοι, Υπουργοί και βουλευτές της Κυβέρνησης, δεν ευθύνονται για την ανασφάλεια, μας λένε. Ποιος ευθύνεται; Η Ανοιχτή Πόλη και ο Σακελλαρίδης.

Τέρμα όμως πια με την υποκρισία! Ας σοβαρευτούμε επιτέλους.

Για την προστασία του δικαιώματος της ασφάλειας όλων των πολιτών, υπάρχει μία αναγκαία και μία ικανή συνθήκη. Η αναγκαία συνθήκη είναι η σωστή, οργανωμένη και επαγγελματική αστυνόμευση στις περιοχές όπου υπάρχει πρόβλημα. Δεν νοείται η αστυνόμευση να επικεντρώνεται αποκλειστικά και μόνο στη βιτρίνα της πόλης για το «φαίνεσθαι» και, την ίδια στιγμή, το οργανωμένο έγκλημα στις γειτονιές να εξαπλώνεται ανενόχλητο. Η αστυνόμευση στις γειτονιές, από αστυνομικούς καλά εκπαιδευμένους, οι οποίοι θα γνωρίζουν τη γειτονιά, είναι απαραίτητη και προς αυτή την κατεύθυνση θα πιέσουμε την όποια ηγεσία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Όμως δεν αρκεί μόνο αυτό. Η ικανή συνθήκη είναι να αναστρέψουμε την εγκατάλειψη των γειτονιών. Η παρέμβαση του Δήμου στις υποβαθμισμένες γειτονιές θα πρέπει να ξεκινήσει από τη συνεννόηση με τους κατοίκους, που ζουν σ’ αυτές. Μέσα από συνελεύσεις και πρωτοβουλίες στη γειτονιά. Μέσα από ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για τη λειτουργία του δημόσιου χώρου, τα αναγκαία έργα αστικών αναπλάσεων μικρής κλίμακας, τους ηλεκτροφωτισμούς. Όλα τα μέσα που διαθέτουμε για αποκτήσει η γειτονιά ζωή και να εξαφανίσουμε τις «σκοτεινές γωνίες», στις οποίες βρίσκει χώρο και αναπτύσσεται το έγκλημα.

Για το πρόγραμμα Ανοιχτής Πόλης

«Απέναντι σε επιλογές φθαρμένες και αποτυχημένες, απέναντι σε προγράμματα φτιαγμένα για εξωραΐσουν τους υποψήφιους και όχι για να αλλάξουν την Αθήνα, η Ανοιχτή Πόλη καταθέτει σήμερα την δική της εναλλακτική πρόταση. Μια προγραμματική πρόταση που αντιμετωπίζει την πόλη ως πεδίο εκδήλωσης της κρίσης, αλλά και των αντιστάσεων. Και ταυτόχρονα ως χώρο δημιουργίας και ελπίδας.

Οι προτάσεις μας έχουν διαρθρωθεί σε πέντε άξονες.

Ο πρώτος άξονας είναι η στήριξη της κοινωνίας. Η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης στην πόλη, και η επιστράτευση των δυνάμεων της αλληλεγγύης.

Δεν μηδενίζουμε το έργο κανενός, ακόμα και το πιο ελάχιστο. Διαφωνούμε όμως κάθετα με την λογική, που μετράει τις κοινωνικές ανάγκες ανάλογα με την διαθεσιμότητα των χορηγών φιλανθρωπίας. Όταν η κρίση είναι εδώ, και πλήττει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους σχεδόν το σύνολο των ανθρώπων και των νοικοκυριών, ο δήμος οφείλει να έχει μια ξεκάθαρη στρατηγική απέναντι στο πρόβλημα. Να γίνει ασπίδα προστασίας για όσους υποφέρουν και κινδυνεύουν. Το σύνθημά μας είναι «κανείς μόνος του στην κρίση». Κανένας άστεγος σε παγκάκι, κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα, κανένα παιδί νηστικό στο σχολείο.

Ο δεύτερος άξονας είναι η μάχη για την ποιότητα ζωής στις γειτονιές.

Ο δημόσιος χώρος δεν ανήκει στα συμφέροντα. Είναι μοχλός συνοχής και βιώσιμης ανάπτυξης στην πόλη. Αναβαθμίζει την ποιότητα ζωής και διαμορφώνει καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και εργασίας

Είμαστε αντίθετοι με την λογική που συγκεντρώνει τους πόρους σε δήθεν «εμβληματικά» έργα του κέντρου, και αφήνει τις γειτονιές στην τύχη τους. Το τουριστικό και αρχαιολογικό κέντρο έχει ανάγκη από παρεμβάσεις. Αλλά παρεμβάσεις διαφορετικού είδους και άλλης κλίμακας από αυτές που έχουμε συνηθίσει, ώστε να διασφαλίζεται μια δίκαιη ισορροπία ανάμεσα στο κέντρο και τις γειτονιές.

Ο τρίτος άξονας του προγράμματός μας βάζει στο επίκεντρο τον πολιτισμό και την καλλιτεχνική δημιουργία.

Σημαντικό ρόλο σε αυτό το σχέδιο ανάταξης της πόλης θα παίξει ο πολιτισμός και η καλλιτεχνική δημιουργία. Ο δήμος έχει τρόπους να συμβάλλει και να βοηθήσει την ανάπτυξη της πολιτιστικής δημιουργίας, γεγονός που θα συμβάλλει τόσο στο ζωντάνεμα των γειτονιών και του κέντρου της πόλης.

Η Αθήνα είναι μια πόλη που κρύβει μέσα της τεράστιες δημιουργικές δυνάμεις. Η πόλη είναι η παιδεία και η κουλτούρα της. Τα κτήρια, οι πλατείες , οι δημοτικοί κινηματογράφοι, οι δημοτικές πινακοθήκες και οι βιβλιοθήκες. Τα αγάλματα και τα γκράφιτι στους τοίχους της. Το θέατρο, οι εκθέσεις και οι συναυλίες.

Ο τέταρτος άξονας των παρεμβάσεών μας αφορά την οικονομική ζωή, το εμπόριο, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους συνεταιρισμούς

Η Αθήνα είναι μία πόλη που ιστορικά βασιζόταν στο εμπόριο. Τα εμπορικά μαγαζιά τόσο στο κέντρο της πόλης όσο και στις γειτονιές, έδιναν ζωή στους δρόμους, εξυπηρετούσαν ανάγκες των πολιτών, εξασφάλιζαν εισόδημα. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, τα λουκέτα διαδέχονται το ένα το άλλο και τα κατεβασμένα ρολά συνθέτουν την εικόνα της πόλης. Αλλά δεν πρόκειται μόνο για μια εικόνα. Αυτό που μετράει κυρίως, είναι ότι πίσω από τα κλειστά μαγαζιά κρύβονται προσωπικά και οικογενειακά δράματα..

Εμείς δεν θα συμβιβαστούμε με αυτή την κατάσταση. Δεν θα δεχτούμε τα λουκέτα ως μία αναπόφευκτη συνέπεια της πολιτικής που ψηφίζεται στη Βουλή και εφαρμόζεται στο Δήμο. Θα δώσουμε μάχη να αναζωογονήσουμε το εμπόριο στην πόλη. Γιατί εμείς ξέρουμε καλύτερα από όλους τα προβλήματα των μικροεπιχειρηματιών και τους λόγους που έχουν οδηγήσει σε αυτή την κατάσταση.

Τέλος ο πέμπτος άξονας είναι η δράση του δήμου στο πεδίο της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων.

Σήμερα, το παραδοσιακά δημαρχοκεντρικό μοντέλο διαχείρισης του δήμου γίνεται ακόμα πιο συγκεντρωτικό με τον Καλλικράτη. Η πιστή εφαρμογή των μνημονίων στην αυτοδιοίκηση απαιτεί αυταρχισμό και αδιαφάνεια. Στον αντίποδα, το δικό μας πρότυπο είναι μια δημοτική αρχή που θα αναζητά τον έλεγχο και θα οργανώνει την συμμετοχή των πολιτών.

Στόχος μας, είναι ένας δήμος αντιγραφειοκρατικός, αποτελεσματικός. Ανοιχτός στους πολίτες, δημοκρατικός και αποκεντρωμένος στην λειτουργία του. Ο δήμος οφείλει να λογοδοτεί και να ενεργοποιεί τους κατοίκους στην άσκηση ελέγχου. Επιδίωξή μας είναι να «εισβάλλουν» στη λειτουργία του Δήμου οι ομάδες πολιτών και οι φορείς της πόλης. Έτσι θα ξαναδώσουμε νόημα στην πραγματική αυτοδιοίκηση της πόλης.»

Για τη χρηματοδότηση του προγράμματος.

«Πέντε είναι οι πηγές χρηματοδότησης: 1. Οι αποδόσεις φόρων που εισπράττει το κράτος για λογαριασμό της τοπικής αυτοδιοίκησης. 2. Τα ίδια έσοδα από δημοτικά τέλη. 3η χρηματοδότηση από τα ΕΣΠΑ 4. Ο δανεισμός. 5. Ο περιορισμός των δαπανών και η ανακατανομή των υπαρχόντων πόρων.

Από αυτά, οι αποδόσεις φόρων και ο δανεισμός είναι εκτός συζήτησης, τόσο λόγω της πολιτικής των μνημονίων, όσο και της πιστοληπτικής υποβάθμισης του Δήμου την προηγούμενη περίοδο. Απομένει η βελτίωση των ίδιων εσόδων και της απορρόφησης κοινοτικών κονδυλίων, καθώς και ο περιορισμός και η ανακατανομή των δαπανών. Και στους τρεις τομείς υπάρχουν σημαντικά περιθώρια βελτίωσης με την λήψη των αναγκαίων μέτρων.

Ως ελάχιστο επιτεύξιμο ποσό πλην του ΕΣΠΑ, υπολογίζουμε σε ετήσια βάση το ποσό των 10.000.0000 ευρώ για το 2015. Το ακριβέστερο ποσό θα μπορούμε να το προσδιορίσουμε από το 2016 και μετά, αφού θα έχουμε την πλήρη και ακριβή καταγραφή των οικονομικών δεδομένων του Δήμου. Αλλά δεν παραιτούμαστε από την διεκδίκηση. Και δεν παραιτούμαστε από την αισιοδοξία ότι η πολιτική της λιτότητας και της ύφεσης που καταστρέφει τον τόπο, πολύ σύντομα θα ηττηθεί οριστικά…»