Γιατί ο Τσίπρας δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει «αντι-Μπαρόζο»

11:02 10/5/2013 - Πηγή: Ysterografa

Έντονη συζήτηση προκάλεσε το θεωρητικό ενδεχόμενο να προταθεί ο Αλέξης Τσίπρας ως διάδοχος του José Manuel Barroso για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ακόμα και αν η πρόταση αυτή λάμβανε επίσημη μορφή, δεν θα είχε καμία απολύτως πιθανότητα να μετουσιωθεί σε πράξη.

Ο λόγος του απραγματοποίητου δεν είναι, φυσικά, η βαριά κληρονομιά του κεντροδεξιού πρώην Πρωθυπουργού της Πορτογαλίας.

Ο Barroso μετά βίας δικαιούται προβιβάσιμου βαθμού ως αξιολόγηση της θητείας του. Τα έργα και οι ημέρες του απλά δικαιώνουν όσους τον διάλεξαν ακριβώς για να διαδραματίζει τον ρόλο του «κομπάρσου» και να παραχωρεί τα σκήπτρα, χωρίς μάχη, στο νέο «αφεντικό» της Ευρώπης, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Την ώρα που ο Mario Draghi εκμεταλλεύεται με θάρρος τα άκρα όρια της εντολής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας προκρίνοντας υπερεθνικές λύσεις, εκείνος παρατηρεί, σχεδόν αμέτοχος, την Ευρωπαϊκή Ένωση να βυθίζεται στην ανυποληψία.

Παρόλα αυτά και παρότι μια στροφή της Ε.Ε. προς τα καθημερινά προβλήματα του πολίτη είναι αναγκαία και για την ίδια την δική της επιβίωση ή μετεξέλιξη, η Συνθήκη της Λισαβόνας ουσιαστικά απαγορεύει στον Αλέξη Τσίπρα να καταλάβει τη συγκεκριμένη θέση. Συγκεκριμένα, στην παράγραφο 7 του άρθρου 17 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση ορίζεται σαφώς ότι στην πρόταση για την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Με απλά λόγια, ο Πρόεδρος της Κομισιόν μπορεί να προέρχεται μόνο από την παράταξη που διαθέτει τις περισσότερες έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο. Η νέα αυτή ρύθμιση υιοθετήθηκε από τη Συνθήκη της Λισαβόνας ως μέτρο για τον περαιτέρω εκδημοκρατισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την επίδειξη μεγαλύτερου σεβασμού στην κρίση των Ευρωπαίων ψηφοφόρων, όπως αυτή εκφράζεται μέσω των εκλογών για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Σύμφωνα με τους τρέχοντες συσχετισμούς, η Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά, στην οποία ανήκει ο ΣΥΡΙΖΑ, διαθέτει 34 μόλις έδρες επί συνόλου 754. Γίνεται εύκολα αντιληπτό, ότι, ακόμα και εάν οι λαοί της Ευρώπης χρησιμοποιήσουν τις εκλογές του 2014 για να εκφράσουν συσσωρευμένη οργή για όσα (δεν) συνέβησαν από την Ευρώπη κατά τα τελευταία χρόνια προς αντιμετώπιση της κρίσης, οι ισορροπίες είναι αδύνατο να ανατραπούν σε τόσο μεγάλο βαθμό.

Επομένως, ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά και οποιοσδήποτε υποψήφιος δεν ανήκει στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό ή Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα δεν διαθέτει την παραμικρή ρεαλιστική πιθανότητα να αναλάβει το πόστο του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του χρόνου ή στο εγγύς μέλλον.

Ο Αντώνης Αναστασάκης είναι Δικηγόρος Αθηνών