Γνώση. Όχι “παπαγαλία” ή αντιγραφή

13:07 25/2/2013 - Πηγή: Ysterografa

Ο τρόπος ζωής και η νοοτροπία μας, έχει οδηγήσει, τους περισσότερους, στην εύκολη οδό εκμάθησης λειτουργιών, διαδικασιών, διεκπεραίωση εργασιών, εξειδίκευμένων γνώσεων. Όταν απαιτείται τήρηση χρονοδιαγραμμάτων και διενεργούνται εξετάσεις οι ενδιαφερόμενοι επιζητούν λιγότερο την κατανόηση και επιδιώκουν απλά το θετικό αποτέλεσμα. Ποιά όμως σημασία έχει μόνο η επιτυχία και πώς θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις αργότερα;

Από τα σχολικά χρόνια και τις Πανελλήνιες

εξετάσεις, η εκπαίδευση έχει στηθεί έτσι ώστε να μην παρέχεται η προσδοκώμενη γνώση με τη μορφή γενικότερης Παιδείας. Τα φροντιστήρια έχουν αναδειχθεί σε κορυφαία λύση δημιουργίας υποψηφίων που θα προσπαθήσουν να επιτύχουν βάσει, κυρίως, της καλύτερης προετοιμασίας σε θέματα προηγούμενων χρόνων ή θέματα ‘SOS’, όπως συνηθίζουν να λένε. Χάνοντας έτσι την ουσία και το νόημα της ευρύτερης έννοιας του ρόλου που θα πρέπει να διαδραματίζει το σχολείο στα μαθητικά χρόνια.

Το ίδιο και στο Πανεπιστήμιο. Με γνώμονα την απόκτηση του πτυχίου, κανένας δεν ασχολείται με τον δρόμο που επιλέγει ο φοιτητής να φτάσει στο τέλος μιας διαδικασίας. Τί κι αν βρίσκει έτοιμες τις εργασίες. Τί κι αν «παπαγαλίζει» στα θεωρητικά μαθήματα. Το μόνο απαγορευτικό είναι μήπως και έχει ομοιότητες η μια εργασία με την άλλη ή η τυχόν αντιγραφή την ώρα των εξετάσεων. Απαξιώνεται η κριτική σκέψη, επιδεικνύεται αδιαφορία για την ορθή αντίληψη του αντικειμένου. Η ύλη που πρέπει να παραδοθεί στριμώχνεται στις ημερομηνίες, ακόμα περισσότερο λόγω απεργιών ή άλλων έκτακτων συνθηκών, και η απουσία των φοιτητών από τις αίθουσες, την ώρα παράδοσης, αφήνει αδιάφορους καθηγητές και σύστημα.

Στην πραγματικότητα οι απόφοιτοι παίρνουν ένα χαρτί που πιστοποιεί συγκεκριμένα γεγονότα. Την κάλυψη των δεδομένων απαιτήσεων, σε χρόνια και ύλη, και την επιτυχή απόδοση στο τέλος, την ώρα των εξετάσεων. Τις περισσότερες φορές η πραγματικότητα απέχει κατά πολύ. Η αληθινή κοινωνία, η αγορά και οι ρεαλιστικές συνθήκες δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που ζητούνται ή παρέχονται από την ύλη της διδακτέας ύλης. Αφήστε που τα βιβλία είναι τόσο κακογραμμένα που μόνο ο συγγραφέας μπορεί να τα καταλάβει. Έτσι οι ενδιαφερόμενοι είναι αναγκασμένοι να στραφούν αλλού για επιπλέον βοήθεια και συμπληρωματική βιβλιογραφία.

Όλοι μας βιώνουμε τις επιπτώσεις που έχει στην κοινωνία μια τέτοια κατάσταση. Ακατάλληλοι άνθρωποι σε θέσεις «κλειδιά». Έλλειψη μεθοδικότητας στον τρόπο δουλειάς. Γραφειοκρατία. Χάσιμο χρόνου. Απουσία διορατικότητας. Παροχημένη τεχνογνωσία. Δυστυχώς για να υπάρξει δραστική αλλαγή και να επιτύχουν όποιες απαραίτητες, στοχευμένες και συμφωνημένες, μεταρρυθμίσεις, το πρώτο που χρειάζεται είναι αλλαγή νοοτροπίας. Να μην επιζητούμε όλοι την «εύκολη λύση» που θα μας εξασφαλίσει ένα εικονικό αποτέλεσμα. Μια αμφισβητούμενη ικανότητα που θα θέσει σε κίνδυνο την επιχείρηση, τον οργανισμό ακόμα και την ίδια τη χώρα. Λίγη ευθηξία και υπευθυνότητα από όλους!