Η αρχή του τέλους της μνημονιακής συγκυβέρνησης

Κώστας Χ. Χρυσόγονος

Καθηγητής Νομικής Σχολής Α.Π.Θ.

Υποψήφιος Ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ

Η μνημονιακή συγκυβέρνηση εξαπολύει τις τελευταίες εβδομάδες αλλεπάλληλα προεκλογικά πυροτεχνήματα περί πρωτογενούς πλεονάσματος, εξόδου στις αγορές, ανάπτυξης που πρόκειται να εμφανισθεί μετεκλογικά κ.α. Κοινός παρονομαστής όλων αυτών, πέρα από τον εμφανώς παραπλανητικό χαρακτήρα τους, είναι ότι αφορούν χρηματικά μεγέθη. Ο δοτός υπουργός Οικονομικών εξέφρασε τη νοοτροπία αυτή με τον πιο παραστατικό τρόπο από το βήμα της Βουλής, όταν χαρακτήρισε

ειδικότερα το νόμισμα ως το «ιερό και όσιο» του έθνους!

Διαστρεβλώνεται και αντιστρέφεται έτσι η κοινή λογική, από την οποία προκύπτει ότι το χρήμα υπάρχει για να υπηρετεί τους ανθρώπους και όχι οι άνθρωποι για να υπηρετούν το χρήμα. Και ακριβώς στους αριθμούς που αφορούν τους ανθρώπους αποδεικνύεται η αλήθεια για τα μνημόνια και για όσους τα διεκπεραιώνουν, ακολουθώντας τη συνταγή της ευπειθούς συμμόρφωσης στις εντολές της τριαρχίας («τρόικα») των ξένων δανειστών.

Τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛ.ΣΤΑΤ.) αποδεικνύουν ότι από το 2008 ως το 2012, τελευταία χρονιά για την οποία υπάρχουν στατιστικά, οι γεννήσεις στη χώρα μας σημείωναν διαρκή πτώση, με αποτέλεσμα από τις 118.302 το 2008 να φθάσουν μόλις στις 100.371 το 2012. Και βέβαια τα επόμενα χρόνια θα αποδειχθούν πολύ χειρότερα, αφού η ανεργία ιδίως στους νέους έχει ανέλθει στα πρωτοφανή επίπεδα του 60% περίπου, με αποτέλεσμα να είναι για τους περισσότερους αδιανόητη η δημιουργία οικογένειας και η συντήρηση παιδιών.

Από την άλλη πλευρά παρατηρείται επίσης διαρκής κατ’ έτος αύξηση του αριθμού των θανάτων, προφανώς ως αποτέλεσμα της διαρκούς υποβάθμισης της δημόσιας υγείας και της κοινωνικής ασφάλισης μέσα από τις μνημονιακές πολιτικές. Έτσι από τους 107.979 το 2008 οι θάνατοι έφθασαν τους 116.670 το 2012, με αποτέλεσμα η φυσική κίνηση του πληθυσμού (γεννήσεις-θάνατοι) να έχει καταστεί αρνητική από το 2011, με διαρκώς επιδεινούμενη τάση. Τούτο δεν έχει προηγούμενο στην ελληνική ιστορία, εκτός από το πολεμικό έτος 1941.

Με άλλες λέξεις, το καθεστώς των μνημονίων και της χρεοκρατίας σηματοδοτεί μια μείζονα ιστορική καμπή, μετά την οποία ο ελληνισμός αρχίζει να τίθεται αντιμέτωπος με το απειλητικό φάσμα της φυσικής εξαφάνισης ή πάντως της διασποράς. Και τούτο διότι στην αρνητική φυσική κίνηση του πληθυσμού πρέπει να προστεθεί η μετανάστευση σε ετήσια βάση δεκάδων χιλιάδων άνεργων νέων στο εξωτερικό, προκειμένου να βρουν εκεί εργασία (προς το παρόν αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία δεν υπάρχουν, αλλά είναι εμφανής η τάση φυγής).

Οι επερχόμενες ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου μας δίνουν την ευκαιρία να δρομολογήσουμε την αρχή του τέλους της μνημονιακής συγκυβέρνησης, αποδοκιμάζοντας μαζικά το μεταμφιεσμένο σε «Ελιά» ΠΑ.ΣΟ.Κ. (εμφανής η σημειολογία του λαδιού) και τη Νέα Δημοκρατία του κ. Αντώνη Σαμαρά (και των φίλων του Μπαλτάκου, Κρανιδιώτη κλπ). Η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει πορεία το συντομότερο δυνατό. Το μνημόνιο πρέπει να αντικατασταθεί από ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, με προτεραιότητα όχι στα κέρδη του κεφαλαίου αλλά στην επιβίωση των ανθρώπων και με κυβέρνηση στην οποία ο κύριος αντιμνημονιακός πολιτικός φορέας, δηλ. ο ΣΥΡΙΖΑ, θα αποτελέσει τον κορμό της.

Keywords
Τυχαία Θέματα