Η διαχρονικά επίκαιρη Κική Δημουλά

21:21 23/1/2013 - Πηγή: Ysterografa

«Μα πιστεύω ότι οι μακροχρόνιες κρίσεις δίνουν μεγάλη εξουσία στην ελπίδα. Και δε χρειάζεται να ξέρουμε σε τι ελπίζουμε. Η αοριστία είναι που μας βοηθάει να υπομείνουμε. Αν μας έλεγαν ότι θα στενάζουμε επί πέντε ημέρες, αυτός ο προσδιορισμός θα έκανε αβίωτο και αυτό το μικρό διάστημα. Η υπομονή παίρνει κουράγιο μη γνωρίζοντας πόσα χιλιόμετρα δοκιμασίας τής μέλλονται.» Δύο χρόνια πριν, σε συνέντευξη της στο «Βήμα», η Κική Δημουλά έδωσε μια απάντηση για την κρίση του σήμερα. Είναι μια ποιήτρια άλλωστε που δε μένει αμέτοχη στην πραγματικότητα. Οι πάντα ουσιαστικές ερμηνείες

της για ζητήματα όπως ο έρωτας ή η ίδια η ζωή έχουν κερδίσει το κοινό της. Εκτός από το σπουδαίο της έργο για το οποίο έχει βραβευτεί ουκ ολίγες φορές, είναι και η προσωπικότητα της η οποία κάνει τους αναγνώστες της όλο και πιο φανατικούς.

Μερικά χρόνια πριν, όταν μίλησε στο Μέγαρο Μουσικής, πλήθη κατέκλυσαν το χώρο για να την ακούσουν. Την Τρίτη στις 29 Ιανουαρίου και μέσα στα πλαίσια ξανά του Megaron Plus, διοργανώνεται διάλεξη –εκδήλωση για να την τιμήσει με αφορμή την έκδοση ανθολογίας ποιημάτων της με τίτλο «Η Θρασεία Λογοκλόπος» από την Margellos World Republic Of Letters του Yale University Press σε αγγλική μετάφραση της Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλλου και της Αμερικανίδας ποιήτριας και μεταφράστριας Ρίκα Λέσσερ. Επί σκηνής θα είναι φυσικά η ίδια η Δημουλά για να μοιραστεί τις σκέψεις της με το πιστό κοινό της αλλά και οι ηθοποιοί Κατερίνα Διδασκάλου και Μαρίνα Ψάλτη για να απαγγείλουν ποιήματα της. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη και θα γίνει η καθιερωμένη διανομή δελτίων προτεραιότητας στις 17:30.

Η Κική Δημουλά έχει καταφέρει να έρθει κοντά με μια σημαντική πλειοψηφία αναγνωστών, δίνοντας μια εικόνα για την ποίηση ιδιαίτερα οικεία και προσιτή στο ευρύ κοινό. Και είναι πολύ αισιόδοξο και παρήγορο το γεγονός ότι η ανάγκη για φυγή από την πραγματικότητα μέσω της ποίησης αυξάνεται. Στην ίδια συνέντευξη που προαναφέρθηκε, μίλησε πολύ εύστοχα σχετικά με αυτό. «Για το πώς η κοινωνία προσλαμβάνει τα θέματα της τέχνης γενικά, αυτό εξαρτάται από το πόσο ζυμωμένη είναι η ψυχή της με την πίστη ότι η τέχνη και η ποίηση εν προκειμένω, δεν πρόκειται να επιβάλλει περικοπές στη φυγή που μας παρέχει. Ότι δίνει δάνειο, άτοκο μάλιστα, σε κάθε χρεοκοπημένο θάρρος. Δεν ξέρω αλήθεια τι ποσοστό της κοινωνίας έχει ανάγκη από αυτό το ζωτικό δάνειο. Συναντώ πάντως αρκετούς ανθρώπους, συγκινημένους και ευγνώμονες προς την ποίηση ότι τους αλλάζει τη ζωή».