Η λέξη που… καταπιέζει υστερόβουλα η γερμανική διπλωματία

11:40 22/11/2012 - Πηγή: Ysterografa

Κάθε λέξη έχει αυταξία. Ακόμα και οι φαινομενικά επουσιωδέστερες από αυτές, μόνες τους ή σε συνδυασμό με άλλες ώστε να προσδώσουν ένα ευρύτερο νόημα, μπορούν να κάνουν την διαφορά. Μάλιστα, όπως φαντάστηκε ο μεγάλος Πορτογάλος συγγραφέας José Saramago στην «Ιστορία της πολιορκίας της Λισαβόνας», μία λέξη από μόνη της κρύβει τόση δύναμη, που μπορεί να αλλάξει τον ρουν της ιστορίας.

Και υπάρχει όντως μία λέξη, ασήμαντη εκ πρώτης όψεως, που η διπλωματία της Γερμανίας επιθυμεί να ακούγεται όσο πιο εξασθενημένα γίνεται, αν είναι δυνατόν, καθόλου.

Η λέξη αυτή καλείται «αναλόγως».

Εξηγούμαι:

Η βοήθεια που λαμβάνει η Ελλάδα, αλλά και όλες οι άλλες χώρες που εντάσσονται ή θα ενταχθούν σε μνημόνιο, προέρχεται από δύο βασικά πηγές, δηλ. την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τους μηχανισμούς στήριξης, τον αρχικό EFSF και τον μετέπειτα ESM.

Το κεφάλαιο της ΕΚΤ προέρχεται από τις Κεντρικές Τράπεζες όλων των κρατών – μελών της ευρωζώνης. Κάθε κράτος μέλος συμμετέχει στο κεφάλαιο αυτό σύμφωνα με ένα «κλειδί», αναλόγως του πληθυσμού και του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος του. Αυτοί οι δύο παράγοντες λοιπόν, ο πληθυσμός μιας χώρας και το ποσοστό του ΑΕΠ επί του συνολικού ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνυπολογίζονται, ώστε να μετρηθεί το ποσοστό συμμετοχής της κάθε μίας, επί των συνολικών 10.760.652.402,58 € (δεδομένο στις 29 Δεκεμβρίου 2010), που το απαρτίζουν.

Από την άλλη πλευρά, στους μηχανισμούς στήριξης EFSF και ESM συμμετέχουν μόνο τα κράτη – μέλη της ευρωζώνης. Και πάλι αναλόγως του ποσοστού συμμετοχής τους στο κεφάλαιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Για την Γερμανία, το ποσοστό αυτό συμμετοχής ξεπερνά ελαφρώς το 27%.

Σύμφωνα δε με τα τελευταία στατιστικά της Eurostat,το αναλογικό ποσοστό του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος της Γερμανίας επί του συνολικού Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος της ευρωζώνης ανέρχεται σε 27,5% περίπου, δηλαδή υπερβαίνει, έστω και για λίγο, το ποσοστό συμμετοχής της στους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς στήριξης.

Παρόλα αυτά, από τον γερμανικό (λαϊκό) Τύπο και κυρίως από την επίσημη γερμανική διπλωματία, η αναφορά γίνεται μονίμως και συστηματικά σε απόλυτους αριθμούς: «Η Γερμανία δίνει τα περισσότερα λεφτά», «Η Γερμανία στηρίζει το ευρώ», «Μεγάλες ζημίες για τον Γερμανό φορολογούμενο», «30 δισ. ευρώ οι ζημίες από πιθανό κούρεμα» και άλλες γνωστές «κορώνες» για λαϊκή και όχι μόνο κατανάλωση.

Την ίδια ώρα όμως, χώρες σαν την Ισπανία και την Ιταλία, που καλούνται και εκείνες να συνδράμουν αναλόγως στα προγράμματα βοήθειας για την Ελλάδα, είναι εκείνες, οι οποίες δικαιούνται, πολύ περισσότερο από την Γερμανία, να ομιλούν και να διαμαρτύρονται. Εκείνες είναι που δανείζονται πολύ ακριβότερα από ό,τι δανείζουν την Ελλάδα, εκείνες είναι που υποχρεώνονται να δικαιολογήσουν στους πολίτες τους το γεγονός ότι επιβάλλουν σκληρά μέτρα λιτότητας την ώρα που προσφέρουν δανεικά σε μια χώρα που βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και εκείνες είναι που υφίστανται και θα υποστούν τις μεγαλύτερες ζημίες από τα παρελ