Ημερολόγιο Pirelli 2013. Με άρωμα… Ρίο Ντε Τζανέιρο

Το Ημερολόγιο 2013 της Pirelli παρουσιάστηκε στο “Pier Mauá”, στο Ρίο ντε Τζανέιρο στο παλιό λιμάνι της “Cidade Maravilhosa” (‘Θαυμάσια Πόλη’) – όπως είναι η άλλη ονομασία της πόλης.

Δημιουργός της 40ής έκδοσης του ‘The Cal™’’ είναι ο Steve McCurry, ένας από τους πιο διάσημους φωτογράφους σε όλο τον κόσμο, ο οποίος επιχειρεί μία αφηγηματική απεικόνιση της πρόσφατης κοινωνικής και οικονομικής μεταμόρφωσης της Βραζιλίας. Η δουλειά του τιμά και

αναδεικνύει την αισθητική και τα χρώματα που ντύνουν την ψυχή αυτής της συγκλονιστικής χώρας της Νοτίου Αμερικής η οποία κοσμεί για τρίτη φορά θέμα το ημερολόγιο της Pirelli, μετά την έκδοση 2005 του Patrick Demarchelier και 2010 του Terry Richardson.

Στις δύο εβδομάδες που διήρκεσε η φωτογράφηση στους δρόμους και τις φαβέλες του Ρίο, ο McCurry έκανε ένα από τα πιο συναρπαστικά ταξίδια εξερεύνησης, απαθανατίζοντας ιστορίες, εμπειρίες και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ανθρώπων και των απομακρυσμένων συνοικιών της. Το Ημερολόγιο Pirelli 2013 αφηγείται τις ιστορίες του μέσα από πρόσωπα ζωγραφισμένα σε γκράφιτι και ανθρώπους της καθημερινότητας, με τη συμβολή και των φετινών μοντέλων που έχουν ένα κοινό στοιχείο: την ισχυρή δέσμευση σε θεμελιώδεις αξίες, ανθρωπιστικά projects και μη κυβερνητικούς οργανισμούς.

«Προσπάθησα να απεικονίσω τη Βραζιλία, το τοπίο, την οικονομία και την κουλτούρα της μαζί με το ανθρώπινο στοιχείο» δήλωσε ο McCurry. «Αυτή την ιστορία θέλησα να αφηγηθώ μέσα από το φακό μου. Για μένα, η φωτογραφία είναι ένα σημαντικό μέσον έκφρασης για να διηγούμαι μεγάλες και μικρές ιστορίες της καθημερινής ζωής». Αυτή τη φορά, το σκηνικό στήθηκε στο Ρίο, ένα τόπο που σφύζει από ζωή, με ιστορικές γειτονιές όπως η Lapa και η Santa Teresa, οι φαβέλες, τα μπαρ και τα nightclub, οι αγορές, τα κέντρα χορού και τα γυμναστήρια, τα σχολεία και οι στάσεις λεωφορείων. Η πόλη αποτυπώνεται στην πιο αυθεντική μορφή της, διαφορετικά από τα συνήθη στερεότυπα. «Περπάτησα πολύ μέσα στους δρόμους, παρατηρώντας όλες τις στιγμές της καθημερινότητας, και τραβώντας πάρα πολλές φωτογραφίες» δήλωσε ο McCurry. «Αναζητώ τη ‘φευγαλέα στιγμή’, εκείνη όπου αποκαλύπτεται η ένταση της εικόνας».

Ο McCurry, με όπλο την πολυετή ταξιδιωτική εμπειρία του και με οδηγό την έμφυτη περιέργειά του μπήκε στο πνεύμα του Ρίο και προσέγγισε τους ανθρώπους του, αποτυπώνοντας πρόσωπα και διαθέσεις. Στο Ημερολόγιο εναλλάσσονται πορτρέτα μοντέλων και ηθοποιών με εικόνες ηρώων της καθημερινότητες: ένας νεαρός μποξέρ σε ώρα προπόνησης, ένα κορίτσι που πουλά φρούτα στην αγορά, χορευτές σάμπα, δάσκαλοι καποέιρα (capoeira) εξασκούν την τέχνη τους, μία γυναίκα που κάνει τζόκινγκ, ένας δάσκαλος εικαστικών τεχνών, ένας τουρίστας σε μουσείο, μία γραμματέας που κοιτάζει από το παράθυρο, ερωτευμένοι που περπατούν μαζί στο ηλιοβασίλεμα. Οι σκηνές αυτές μιας λίγο-πολύ συνηθισμένης ζωής αφηγούνται την εξέλιξη ενός έθνους που αλλάζει, χωρίς να χάνει τη φυσιογνωμία και τα χαρακτηριστικά που το κάνουν μοναδικό.

«Θα έλεγα ότι είμαι ένας φωτ

Keywords
Τυχαία Θέματα