Κουμουτσάκος: Οι κάτοικοι στο Δυτικό τομέα δεν είναι πολίτες β’ κατηγορίας

19:58 28/4/2014 - Πηγή: Ysterografa

Στο Χαϊδάρι βρέθηκε τη Δευτέρα ο υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής, ο οποίος σημείωσε πως οι κάτοικοι στο Δυτικό τομέα δεν είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίες.

Παράλληλα, επιτέθηκε εκ νέου στον Γιάννη Σγουρό υπογραμμίζοντας πως «Η Αττική δεν χρειάζεται νοοτροπίες ναφθαλίνης, ούτε πρακτικές «μαυρογιαλούρικων» καιρών»

«Οι κάτοικοι εδώ – στο Χαϊδάρι, την Αγ. Βαρβάρα, το Αιγάλεω, το Περιστέρι, την Πετρούπολη, το Ίλιο, τους Αγ. Αναργύρους- δεν είστε πολίτες β’ κατηγορίας. Ο Δυτικός τομέας

δεν έχει τις υποδομές που χρειάζεται, δεν έχει τις ανάσες πρασίνου που ζητά. Δεν έχετε τις συγκοινωνίες που δικαιούστε» ήταν το βασικό μήνυμα του υποψήφιου Περιφερειάρχη μιλώντας στην κεντρική εκδήλωσή του στο Χαϊδάρι, όπου και παρουσιάστηκε η στρατηγική θεώρηση Συνδυασμού «180 μοίρες-Η Αττική αλλάζει πρόσωπο» για το Δυτικό Τομέα.

Επιπλέον, ο υποψήφιος Περιφερειάρχης Αττικής ανέφερε ότι «Στους δύσκολους καιρούς που περνά η Πατρίδα μας, περιθώρια για προσωπικές διαδρομές δεν υπάρχουν. Κρυφούς κι ανομολόγητους στόχους δεν συγχωρούν οι πολίτες. Συμπεριφορές που δεν εξηγούνται, …παρεξηγούνται».

Τα βασικότερα σημεία της ομιλίας του:

«Ο Δυτικός Τομέας έχει τα δικά του προβλήματα, αλλά και τα δικά του πλεονεκτήματα. Ενώ συνορεύουμε με δύο μεγάλους ορεινούς όγκους (το Ποικίλο και το Αιγάλεω Όρος), ολόκληρη η περιοχή μοιάζει να πνίγεται στο γκρίζο. Μεγάλα πάρκα, ελεύθεροι χώροι και πνεύμονες πρασίνου, δεν υπάρχουν.

- Το Πάρκο Τρίτση, αν και είναι το μεγαλύτερο που υπάρχει, έχει εγκαταλειφτεί.

- Τα στρατόπεδα ΚΕΒΟΚ, ΚΕΔΒ και 301, θα μπορούσε να αξιοποιηθούν για τους κατοίκους της περιοχής, αλλά δεν έγινε τίποτε.

- Οι υποσχέσεις που δόθηκαν για αναβάθμιση των γηπέδων στην Αγία Βαρβάρα και το Δαφνί, έμειναν όλες απραγματοποίητες. Τα παιδιά μας θέλουν, αλλά δεν έχουν, χώρους πολιτιστικών δράσεων, άθλησης και αναψυχής.

Από το Θριάσιο Πεδίο, ως τη Φυλή, είναι ανάγκη να υπάρξουν δραστικές περιβαλλοντικές δράσεις. Στους διπλανούς ορεινούς όγκους είναιανάγκη να γίνουν αναδασώσεις. Σε όλες τις γειτονιές είναι ανάγκη να δουλέψουμε εντατικά για να ανατρέψουμε το γκρίζο και να επενδύσουμε στο πράσινο.

Χρειάζεται ακόμη (και είναι στις προτεραιότητές μας) επανασχεδιασμός των αστικών συγκοινωνιών, ώστε να υπάρξει πυκνότερη σύνδεση με το Κέντρο. Χρειάζεται και επέκταση του Μετρό, ώστε να φτάνει σε σημαντικά σημεία της Δυτικού Τομέα, όπως το Αττικό Νοσοκομείο.

Και κάτι ακόμη: Οι περισσότερες περιοχές στο Δυτικό Τομέα είναι ανοχύρωτες στα έντονα καιρικά φαινόμενα. Δεν υπάρχουν τα αναγκαία αποχετευτικά και αντιπλημμυρικά έργα. Δεν υπάρχει σχέδιο δράσεων. Κι αυτό δεν πάει άλλο. Οι κάτοικοι εδώ δεν είστε πολίτες β’ κατηγορίας.

Μείζον ζήτημα είναι η ανάδειξη της πολιτισμικής ταυτότητας ολόκληρης της περιοχής.

Ο Δυτικός Τομέας έχει σημαντικά μνημεία Πολιτισμού και Ιστορίας.

-Από την Αρχαιότητα, η Ιερά Οδός.

-Από τα Βυζαντινά χρόνια, η Μονή Δαφνίου.

-Από τη νεότερη Ιστορία μας, το Μπλοκ 15, όπου μαρτύρησαν πατριώτες στη διάρκεια της κατοχής.

Δέσμευσή μας είναι να συνδέσουμε τα μνημεία, να σηκώσουμε το όνομα της περιοχής και να δημιουργήσουμε εδώ έναν καινούργιο τουριστικό πόλο. Η Αττική δεν αλλάζει με χρεοκοπημένες ιδεοληψίες. Ούτε με εγκλωβισμό σε κομματικές σκοπιμότητες και κηρύγματα από συγκρουόμενες συνιστώσες.Ούτε από όσους θέλουν τη χώρα ξέφραγο αμπέλι στην παράνομη μετανάστευση. Ούτε, προπάντων, απ’ όσους επενδύουν σε διχαστικές κορώνες.

Η απερχόμενη διοίκηση της Περιφέρειας, αντί να υπηρετεί συγκροτημένο σχέδιο, εξυπηρετεί πελατειακές σχέσεις. Αντί για ολοκληρωμένη στρατηγική, αιχμαλωτίστηκε σε αποσπασματικές δράσεις. Αντί να εξαντλεί τις δυνατότητές της, προκαλεί με την αδράνειά της. Δεν κάνει αυτά που υποχρεούται και οφείλει. Δεν αξιοποιεί ούτε καν τους πόρους που διαθέτει. Κι αυτό δεν πάει άλλο. Δεν γίνεται, στον 21ο αιώνα, η Αττική… να πνίγεται στα σκουπίδια, να πνίγεται όταν βρέχει, να πνίγεται χωρίς αποχετευτικό.

Στους δύσκολους καιρούς που περνά η Πατρίδα μας, περιθώρια για προσωπικές διαδρομές δεν υπάρχουν. Κρυφούς κι ανομολόγητους στόχους δεν συγχωρούν οι πολίτες. Συμπεριφορές που δεν εξηγούνται, …παρεξηγούνται. Αδικούν την Παράταξη όσοι λησμονούν αυτά που τους έδωσε. Προσβάλλουν τον περήφανο κόσμο της, όσοι δεν νοιάζονται παρά μόνο να πάρουν. Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη.

Μάθαμε να προτάσσουμε το συλλογικό και δεν το εγκαταλείπουμε. Μάθαμε να δουλεύουμε και δεν αλλάζουμε. Μάθαμε τι σημαίνει ευθύνη και δεν το ξεχνάμε».