Ο Καμίνης δεν κατάλαβε ότι η Αθήνα… δεν τον θέλει

Twitter@EmOikonomidis

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει παραδοσιακά, σε σύγκριση με την κεντρική πολιτική σκηνή, το πλεονέκτημα της απευθείας, αδιαμεσολάβητης και καθημερινής επαφής με την κοινωνία έναντι της οποίας είναι υπόλογος ο “πολιτικός προϊστάμενος”.

Στην περίπτωση του Γιώργου Καμίνη, του δημάρχου της εικονικής πραγματικότητας, μιας Αθήνας που όσοι τη ζουν και την περπατούν καθημερινά, γνωρίζουν ότι υπάρχει μονάχα στη… φαντασία του (προ) τελευταίου εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ

στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, επιβεβαιώθηκε και χθες ότι η αδιαμεσολάβητη σχέση του προλόγου… δεν βοηθάει ιδιαίτερα.

Αδυνατώντας να διαβάσει το πραγματικό μήνυμα της κάλπης, ο Γιώργος Καμίνης σχεδόν πανηγύριζε. Προεξόφλησε τη νίκη του στον δεύτερο γύρο απέναντι στον Γαβριήλ Σακελλαρίδη, υπονοώντας ότι η κοινωνική βάση της Νέας Δημοκρατίας θα προτιμήσει να ψηφίσει εκείνον, έστω και με βαριά καρδιά, προκειμένου να μην δει την Αθήνα να περνάει στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Γιώργος Καμίνης επιβεβαίωσε ότι δεν κατάλαβε πως η Αθήνα.. δεν τον θέλει. Οι 8 στους 10 Αθηναίοι οι οποίοι έφτασαν στην κάλπη, επέλαξαν κάποιον άλλον υποψήφιο. Όχι εκείνον. Τον…. οποιοδήποτε άλλον. Ακόμη και το μεγάλο ποσοστό της αποχής, δείχνει την απογοήτευση των Αθηναίων πρωτίστως από την οκνηρή και άχρωμη διοίκηση Καμίνη, και δευτερευόντως από την απουσία αξιόπιστων και αξιοπρεπών εναλλακτικών λύσεων.

Ο Γιώργος Καμίνης “κόντυνε” την Αθήνα για να τη φέρει στα δικά του μέτρα. Και κατέβασε μια πόλη-σύμβολο και ιδέα, στα επίπεδα της… διαχείρισης πολυκατοικίας. Εκείνος είναι που ευθύνεται κυρίως, όχι μόνο για την “ενηλικίωση” του ΣΥΡΙΖΑ, και τα μεγάλα ποσοστά αποχής, αλλά και για την “αναγέννηση” της Χρυσής Αυγής.

Ο Καβάφης… τα έχει πει εγκαίρως στο ποίημα του, “Όσο μπορείς”: Κι αν δεν μπορείς να κάνεις τη ζωή σου όπως θέλεις, μην την εξευτελίζεις…

Keywords
Τυχαία Θέματα