Ο Σγουρός, ο Χαρδαλιάς και το (ανίκητο) “σύστημα ΠΑΣΟΚ”

09:07 15/4/2014 - Πηγή: Ysterografa

Twitter@EmOikonomidis

Το ΠΑΣΟΚ που… αγαπήσαμε, και στα χέρια του οποίου η Ελλάδα χρεοκόπησε, εσχάτως οικονομικά, και πολύ νωρίτερα σε επίπεδο ηθικής και αξιών, επιβεβαιώνει με μικρές, καθημερινές πράξεις και πρωτοβουλίες, ότι γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα το παιχνίδι της εξουσίας. Δηλαδή, κυρίως της διατήρησης και διαιώνισής της.

Παρά το γεγονός ότι σε επίπεδο εκλογικής απήχησης το ΠΑΣΟΚ

κινείται σε ποσοστά κάτω του 5%, θύλακες αντίστασης του άλλοτε κραταιού Κινήματος που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, παραμένουν ισχυροί σε κρίσιμους τομείς του δημοσίου βίου.

Ο χώρος της Αυτοδιοίκησης αποτελεί το πλέον ηχηρό παράδειγμα. Δυο εκπρόσωποι του “βαθέως ΠΑΣΟΚ”, ο Περιφερειάρχης Αττικής Γιάννης Σγουρός και ο Δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης, επιχειρούν να… βαφτιστούν ανεξάρτητοι και ακομμάτιστοι. Λες και σε αυτή τη χώρα δεν γνωριζόμαστε καλά μεταξύ μας. Λες και η κοινωνία προσγειώθηκε αιφνιδίως στην Ελλάδα το 2014, και δεν θυμάται τη μακρά διαδρομή του Γιάννη Σγουρού στα δημόσια αξιώματα ως “σκληρό ΠΑΣΟΚ”, ή την αντίστοιχη, διαχρονική στήριξη του Γιώργου Καμίνη από το ΠΑΣΟΚ, αρχικά για το αξίωμα του Συνηγόρου του Πολίτη, και στη συνέχεια ως Δημάρχου Αθηναίων, και μάλιστα για το τελευταίο από τη στενή ομάδα του Γιώργου Παπανδρέου, την περίοδο της πρωθυπουργίας του.

Το ακόμη πιο εξοργιστικό ωστόσο είναι ότι στο παιχνίδι είναι πρόθυμοι να συμμετάσχουν και “γαλάζιοι” αυτοδιοικητικοί. Με πιο ηχηρή την περίπτωση του Νίκου Χαρδαλιά, που με την επιλογή του να συνταχθεί με τον Γιάννη Σγουρό και την επιχειρηματολογία που διατύπωσε, προκαλεί το λιγότερο αποστροφή. Αν όχι αγανάκτηση.

Ο χώρος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι ο κατεξοχήν χώρος συνθέσεων για την κοινωνία. Όπου τα κόμματα παραμερίζονται. Και επικρατεί η αναζήτηση του κοινού καλού για την τοπική κοινωνία. Μόνο που αυτό αφορά τους πολίτες. Όχι εκείνους που ηγούνται συνδυασμών και διεκδικούν την ψήφο τους.

Αυτοί, οι τελευταίοι είναι όλοι τους πολιτικά πρόσωπα. Με κομματική σφραγίδα, ταυτότητα και στήριξη. Χωρίς τα κομματικά διαπιστευτήρια μάλιστα, δεν θα είχαν καταφέρει να εκλεγούν, πόσο μάλλον να παραμείνουν επί δεκαετίες στο αξίωμά τους.

Είναι λοιπόν τουλάχιστον κωμικό να διεκδικεί κανείς “ανεξάρτητα” χαρακτηριστικά, όχι στο ξεκίνημα της δημόσιας διαδρομής του, αλλά μετά από δεκαετίες διαδρομής, πράξεων και αποτελεσμάτων που κάθε άλλο παρά μη κομματικά χαρακτηριστικά και περιεχόμενο είχαν.

Η Ελλάδα που χρεοκόπησε, είναι η Ελλάδα που είδε το “σύστημα ΠΑΣΟΚ” να αλλοιώνει βάναυσα το dna της. Τέτοιες συμπεριφορές και νοοτροπίες, όπως το παράδειγμα Χαρδαλιά, δείχνουν ότι η Ελλάδα δεν έμαθε σχεδόν τίποτα από την κρίση. Δεν κατάλαβε τους πραγματικούς λόγους που μας οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού. Δεν είναι διατεθειμένη να αλλάξει.

Η επόμενη Ελλάδα δεν θα χτιστεί με την κληρονομιά του χθες. Θα την αφήσει πίσω της. Μαζί με εκείνους που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι μπορούν να ξεγελάσουν τους Έλληνες. Οι απαντήσεις στην κάλπη…