Ομπάμα: Δεν είμαστε σε πόλεμο με το Ισλάμ (video)

21:48 23/5/2013 - Πηγή: Ysterografa

Για όποιον ρομαντικό (από εμάς) πίστευε ότι ο πρώτος Αφρομερικανός Πρόεδρος των ΗΠΑ είχε τη μεγάλη, ιστορική ευκαιρία να αλλάξει την Αμερική, επομένως τον κόσμο ολόκληρο, η Ιστορία θα επιφυλάξει ένα πονηρό, ενίοτε ειρωνικό χαμόγελο. Για την ευκαιρία που… πέρασε και δεν ακούμπησε.

Ο Μπαράκ Χουσεϊν Ομπάμα βρέθηκε στην κορυφή του Ολύμπου, σε μια ιστορικά φορτισμένη συγκυρία για την υπερδύναμη αλλά και συνολικά τον πλανήτη. Είχε κερδίσει τη “συστημική” Χίλαρι Κλίντον για το χρίσμα των Δημοκρατικών, ξαναβρήκε τον μεσαίο

χώρο που είχε πρωτοανακαλύψει ο Μπιλ Κλίντον, ξεσκονίζοντας τις σημειώσεις των αδελφών Κένεντι από το παρελθόν, ξεκίνησε τη θητεία του με απόθεμα εμπιστοσύνης και προσδοκίας, σε υπερθετικό βαθμό σε σχέση με την κοινωνική και ιδεολογική βάση που τον είχε στηρίξει.

Μεταξύ μας, πιθανόν ακόμη και ο… ίδιος ο Τζον ΜακΚέιν να τον είχε ψηφίσει, προκειμένου να αποτρέψει τον κίνδυνο να πέσει η Αμερική στα χέρια της Σάρα Πέιλιν, της υποψηφίας Αντιπροέδρου του ψηφοδελτίου των Ρεπουμπλικανών.

Ο Ομπάμα κληρονόμησε την παγκόσμια οικονομική κρίση που προκάλεσαν οι πολεμοχαρείς εγκέφαλοι της διακυβέρνησης Μπους, αφήνοντας τη Lehman Brothers να καταρρεύσει, είχε ωστόσο την τύχη, και φυσικά την ορθή κρίση να αφήσει τον Μπεν Μπερνάνκι και τον Τίμοθι Γκάιτνερ να αδειάσουν τα νερά που είχαν αρχίσει να πλημμυρίζουν τη θεωρητικά “αδιάβροχη” και αυτοτροφοδοτούμενη αμερικανική οικονομία.

Ο “προφήτης της αλλαγής” ωστόσο, απογοήτευσε πολύ νωρίς. Και η ανεκπλήρωτη υπόσχεση για το λουκέτο στο Γκουαντάναμο, ήταν απλώς το ”κερασάκι” στην ατζέντα όσων δεν έγιναν. Γι’ αυτό άλλωστε και λίγο έλειψε να χάσει στις εκλογές της 6ης Νοεμβρίου από τον Μιτ Ρόμνεϊ, δηλαδή ένας απολύτως “υστερήσαντα” αντίπαλο.

Σε αυτούς τους μήνες που ακολούθησαν εκείνο το δραματικό βράδυ, όταν το κλείδωμα των εκλεκτόρων του Οχάιο στις 06.20 το πρωί, έβαλε… στη θέση της την καρδιά ενός πλανήτη που αγωνιούσε ότι μπορεί να έπεφτε στα χέρια ενός Μορμόνου επιχειρηματία, τον οποίο κρατούσε στο τσεπάκι του το ακραίο και επικίνδυνο Tea Party, ο Μπαράκ Ομπάμα μοιάζει να έχει ήδη προσβληθεί από τη λεγόμενη “κατάρα της δεύτερης θητείας”. Που θέλει σχεδόν κάθε Αμερικανό Πρόεδρο να τα πηγαίνει χειρότερα στο… δεύτερο ημίχρονο της παρουσίας του στον Λευκό Οίκο.

Απόψε, ο Μπαράκ Ομπάμα απηύθυνε την πολυαναμενόμενη ομιλία του για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, στο σκανδαλιστικό timing της επόμενης μέρας του αποκεφαλισμού (!) ενός Βρετανού στρατιώτη στο Λονδίνο. “Δεν είμαστε σε πόλεμο με το Ισλάμ”, δήλωσε ο Μπαράκ Ομπάμα, χωρίς φυσικά να έχει ρωτήσει σχετικά το… Ισλάμ.

Ο Αμερικανός Πρόεδρος ανακοίνωσε περιορισμό στη χρήση των drones, των μη επανδρωμένων αεροπλάνων που έχουν σκορπίσει τον τρόμο στο Ισλάμ δηλαδή, παραδέχτηκε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να στείλουν ειδικές ομάδες για να σκοτώσουν κάθε τρομοκράτη του πλανήτη, αναφέρθηκε στη δολοφονία του Οσάμα Μπιν Λάντεν, για να ομολογήσει ότι έγιναν στις 2 Μαϊου του 2011 στο Αμποταμπάντ επιδείνωσαν τις σχέσεις της Αμερικής με το Πακιστάν, και είπε ακόμη κάτι που θα συζητηθεί: “Δεν μπορούμε να στέλνουμε δυνάμεις σε άλλες χώρες, γιατί έτσι πολλαπλασιάζουμε τους εχθρούς μας, και την αντιδημοφιλία μας”.

Η τελευταία αποστροφή του Μπαράκ Ομπάμα είναι και ένα έμμεσο μήνυμα παραδοχής της ανάγκης να επιδείξει η Ουάσινγκτον αυτοσυγκράτηση στο θέμα της Συρίας, εκεί όπου η αντιπολίτευση την οποία με ανεξήγητη εμμονή στηρίζει η Δύση, διακρίνεται από τάσεις… κανιβαλισμού. Α, και χρήσης χημικών όπλων.

Κατά τα άλλα, η Αλ Κάιντα θα ηττηθεί, όπως σημείωσε με νόημα ο Μπαράκ Ομπάμα. Ξεχνώντας την ασυγκράτητη διείσδυσή της στις χώρες της (λεγόμενης) Αραβικής Άνοιξης, εκεί όπου οι ίδιες οι ΗΠΑ άνοιξαν την Κερκόπορτα στα άκρα και την τρομοκρατία.

Ξεχνώντας ότι ο τρόμος παραμένει ζωντανός. Όπως με τραγικό τρόπο αποδείχτηκε χθες στο Λονδίνο.

Όσο για τη νέα υπόσχεση περί λουκέτου στο Γκουαντάναμο, η εικόνα έγραψε ιστορία: Μια ακτιβίστρια διέκοψε 2-3 φορές τον Αμερικανό Πρόεδρο, αναγκάζοντας τον Μπαράκ Ομπάμα να της απευθύνει τον λόγο: “Αφήστε με να τελειώσω”, της είπε. Και κατηγόρησε το Κογκρέσο ότι τον εμποδίζει να κλείσει τη φυλακή της ντροπής.

Στο τέλος βέβαια, θυμήθηκε τον επικοινωνιακό εαυτό του: “Άξιζε να την ακούσουμε. Έστω κι αν εκείνη δεν άκουσε τίποτα από όσα είπα εγώ”, σχολίασε ο Αμερικανός Πρόεδρος.