Όλι Ρεν: Υπό εποπτεία η Ελλάδα μέχρι να εξοφληθεί το 75% των δανείων της

13:03 31/10/2013 - Πηγή: Ysterografa

«Η ιστορία θα γράψει ότι η μνημονιακή κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, ήταν αυτή που υπέγραψε και δέσμευσε την Ελλάδα να βρίσκεται υπό συνεχή και αυστηρή εποπτεία για πολλές δεκαετίες, ακόμα και μετά τη λήξη των Μνημονίων». Αυτό ήταν το σχόλιο που έκανε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Χουντής,

μετά την απάντηση του Αντιπροέδρου της Κομισιόν, Όλι Ρέν, σε ερώτησή του, σχετικά με την εφαρμογή του Κανονισμού 472/2013 για την «ενίσχυση της οικονομικής και δημοσιονομικής εποπτείας στη Ζώνη του Ευρώ». Σημειώνεται ότι ο εν λόγω Κανονισμός (472/2013), συζητήθηκε, συμφωνήθηκε και εγκρίθηκε από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης το Μάϊο του 2013. Δηλαδή, έτυχε της σύμφωνης γνώμης της τρικομματικής μνημονιακής κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ.

Πιο συγκεκριμένα, ο Νίκος Χουντής, με γραπτή του ερώτηση που κατέθεσε στις αρχές Σεπτέμβρη (βλέπε Δελτίο Τύπου 10/9/2013), έκανε λόγο για σειρά Κανονισμών λιτότητας που υιοθετήθηκαν τα τελευταία 3 χρόνια και ιδιαίτερα για τις χώρες εκείνες που έχουν δεχθεί χρηματοδοτική συνδρομή, όπως η Ελλάδα και οι οποίες, σύμφωνα με τον Κανονισμό 472/2013, θα παραμείνουν υπο αυστηρή εποπτεία, μέχρι να εξοφλήσουν το 75% των δανείων που έλαβαν.

Ταυτόχρονα, κατήγγειλε ότι αυτοί οι Κανονισμοί κατατείνουν «στον περιορισμό των κυριαρχικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων των κρατών μελών και στη θεσμοποίηση πρωτοφανών παρεμβάσεων των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, αλλά και των ισχυρών κρατών μελών, στην άσκηση κυρίαρχης οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής και στη μονιμοποίηση ενός καθεστώτος αυστηρής λιτότητας σε βάρος των λαών της Ευρώπης».

Στη λακωνική απάντησή του, ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Όλι Ρέν, «νίπτει τας χείρας του» και δείχνει την τότε κυβέρνηση, δηλώνοντας ότι «Οι προαναφερθέντες κανονισμοί έχουν συμφωνηθεί από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Συμβουλίου», άρα και την ελληνική κυβέρνηση, σημειώνοντας ταυτόχρονα ότι οι νέοι Κανονισμοί της ΟΝΕ στοχεύουν «στον ομαλό και αποτελεσματικό συντονισμό των οικονομικών πολιτικών, καθώς και στην καλύτερη διασύνδεση μεταξύ των διακυβερνητικών μέσων για τη χορήγηση χρηματοδοτικής συνδρομής και του πλαισίου της ΕΕ».