“Πέφτει” το Μνημόνιο στην Πορτογαλία! Ίσως και… η ίδια η Πορτογαλία. Κρίση εμπιστοσύνης στην ευρωζώνη

17:39 7/4/2013 - Πηγή: Ysterografa

Θα μπορούσε η επανάσταση των λαών να ξεκινήσει από την Πορτογαλία; Από τη χώρα που, όπως η Ελλάδα και η Ιρλανδία εξαναγκάστηκαν να ενταχθούν σε μηχανισμό οικονομικής στήριξης (Μνημόνιο), και να προχωρήσουν στην κατεπείγουσα λήψη δημοσιονομικών μέτρων, τα περισσότερα από τα οποία ήταν συζητήσιμης νομιμοποίησης, σε σχέση με το νομικό πλαίσιο δικαίου κάθε χώρας;

Το ερώτημα μπορεί και να απαντηθεί το επόμενο διάστημα, ανάλογα με το πως θα συμπεριφερθεί η κοινωνία της Πορτογαλίας, μετά και από το αποψινό διάγγελμα του Πέδρο

Πάσος Κοέλιο, για νέες περικοπές, προκειμένου να αποφευχθούν νέοι φόροι και δημοσιονομικά μέτρα λιτότητας.

Ο πρωθυπουργός της Πορτογαλίας βρίσκεται υπό έντονη πίεση να παραιτηθεί και να προκηρύξει πρόωρες εκλογές, μετά την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της χώρας να μπλοκάρει τέσσερα από τα εννέα μέτρα λιτότητας του νέου προϋπολογισμού, αφήνοντας την κυβέρνηση της Πορτογαλίας να… αναρωτιέται από που θα καταφέρει να εξασφαλίσει τα έσοδα τα οποία απαιτούνται, ώστε να είναι συνεπής με τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει απέναντι στην τρόικα.

Η Πορτογαλία έχει υπογράψει Μνημόνιο για οικονομική βοήθεια ύψους 78 δισεκατομμυρίων ευρώ, και μετά το έκτακτο υπουργικό συμβούλιο που συνεκλήθη χθες βράδυ, ο πρωθυπουργός Πέδρο Πάσος Κοέλιο απηύθυνε απόψε διάγγελμα προς τους πολίτες της χώρας, προκειμένου να εξηγήσει τη στρατηγική που θα ακολουθήσει το επόμενο διάστημα, αλλά και τον μονόδρομο που συνιστά για την Πορτογαλία η τήρηση των αυστηρών όρων του Μνημονίου. Για να αποφευχθεί, όπως είπε, ένα δεύτερο Μνημόνιο.

Το timing της κρίσης στην οποία εισέρχεται η Πορτογαλία είναι εξαιρετικά δυσμενές, καθώς ακολουθεί την κρίση της Κύπρου, και βυθίζει συνολικά την ευρωζώνη σε κρίση δυσπιστίας και ανασφάλειας.

Η δε κυβέρνηση Κοέλιο, που εξ αρχής έμοιαζε θνησιγενής, δεν πείθει ότι μπορεί να σηκώσει το βάρος σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, με αποτέλεσμα η προσφυγή στις κάλπες να φαντάζει ως η μόνη ρεαλιστική επιλογή. Έστω κι αν δεν την θέλει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Καβάκο Σίλβα, όπως δεν τη θέλει και… η τρόικα.