“Πού πήγαν τα λεφτά των δανείων προς την Ελλάδα;”

09:52 17/6/2013 - Πηγή: Ysterografa

«Πέρασαν αλλά δεν άγγιξαν τους ανθρώπους». Οι επικριτές της παγκοσμιοποίησης από την μη κυβερνητική οργάνωση Attac εκτοξεύουν κατηγορίες κατά της Angela Merkel και των ομολόγων της, αφού, σύμφωνα με έρευνά τους, ελάχιστο ήταν το τμήμα των δανείων προς την Ελλάδα, το οποίο κατέληξε τελικά στους ανθρώπους της.

«Η καρδιά μου ματώνει» δήλωσε πέρσι η Καγκελάριος με αφορμή τις θυσίες των Ελλήνων, χρησιμοποιώντας μια φρασεολογία που εξέπληξε τη γερμανική

κοινή γνώμη, που ουδόλως είχε συνηθίσει σε συναισθηματικές εξάρσεις τέτοιου βεληνεκούς.

Όπως, όμως, λέει η Süddeutsche Zeitung, επικαλούμενη έκθεση της Attac, όλα αυτά ήταν θέατρο.

Από τα 207 δισ. ευρώ που δόθηκαν στην Ελλάδα ως δάνειο από την τρόικα, τα 160 ούτε που «αγγίχθηκαν» από τους Έλληνες πολίτες.

«Ο στόχος των πολιτικών ελίτ δεν είναι η σωτηρία του ελληνικού πληθυσμού, αλλά του χρηματοπιστωτικού τομέα», λέει η Lisa Mettendrein της Attac. Πού βασίζει αυτή την άποψη;

58 από τα 207 δισ. των δανείων διοχετεύθηκαν στην ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, 55 για την αποπληρωμή κρατικών ομολόγων που έληγαν και 11 για την επαναγορά ομολόγων. Ακόμα, 35 δισ. ευρώ χρησιμοποιήθηκαν ώστε το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους να καταστεί πιο θελκτικό στις μεγάλες τράπεζες, τις ασφαλιστικές εταιρείες και τα επενδυτικά κεφάλαια.

Σύμφωνα με την Attac, το 77% των δανείων κατέληξαν άμεσα ή έμμεσα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Ακτιβίστρια βροντοφωνάζει:

«Τα λεφτά μας σώζουν τις ευρωπαϊκές τράπεζες και τους πλούσιους!».

Από τα 47 δισ. ευρώ που όντως κατέληξαν στον ελληνικό προϋπολογισμό, τα 35 έκαναν αμέσως φτερά, αφού τόκοι παλαιών δανείων έπρεπε να πληρωθούν. 10 δισ. επιπλέον ξοδεύθηκαν το 2010 και 2011 για πολεμικό υλικό, μιας και η γερμανική και η γαλλική κυβέρνηση άσκησαν πίεση για την εκτέλεση των σχετικών παραγγελιών.

Η υπεράσπιση των Βρυξελλών ότι, σε περίπτωση που δε γίνονταν όλα αυτά, η καταστροφή για την Ελλάδα θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη, δεν βρίσκει, λοιπόν, σύμφωνη την Attac, η οποία θεωρεί ότι η Ευρώπη απλά καλύπτει τον εαυτό της και εστιάζει αντίθετα στην έλλειψη ορατού οφέλους για τον Έλληνα πολίτη.

Οι παραπάνω διαπιστώσεις αποκτούν πρόσθετη αξία, τη στιγμή που ενισχύουν την ανησυχία που επικρατεί στην Ευρώπη, για το ενδεχόμενο να “τιναχθεί στον αέρα” το πρόγραμμα στην Ελλάδα, λόγω πρόωρων εκλογών.