Backstage

17:27 8/5/2024 - Πηγή: Τα Νεα

Νέοι καιροί αναδύονται και φέρνουν άλλες ιδέες και πεποιθήσεις. Ζώνες ενδιαφέροντος που δείχνουν μέλλον (όχι απαραίτητα ευοίωνο) απέχουν χιλιόμετρα από τις δυτικές μητροπόλεις. Τρόποι ζωής κοινωνικών ομάδων που φθίνουν από το δημοκρατικό τους πρόσημο και κρατικές πολιτικές που δείχνουν αποτυχία συνθέτουν το σύνολο των όμορφων και δυνατών λέξεων με τις οποίες γράφονται σαφή και περιεκτικά κείμενα που λένε την αλήθεια. Η συγκέντρωσή τους προσδιορίζει τον ποιοτικό απολογισμό μιιας δημοσιογραφίας έτσι όπως ο δημοκρατικός κόσμος την εννοεί – και την επιβραβεύει με Πούλιτζερ.

Εχει ενδιαφέρον

να αναζητούμε όχι μόνο τους νικητές που λαμβάνουν μετάλλιο και χρηματικό έπαθλο. Αλλά και τους συνυποψήφιους της τελικής λίστας που για λόγους ισορροπίας στην ανάδειξη της επείγουσας σημασίας έμειναν πίσω. Εκείνους που από τα παρασκήνια της βράβευσης παρακολουθούν και καταγράφουν τον κόσμο  ασκώντας την πνευματώδη κριτική τους εμπλουτισμένη με τις γνώσεις πεδίου που διαθέτουν, φωνάζουν για τις αξίες που σβήνουν, για τις παραβιάσεις δικαιωμάτων που υφίστανται οι έγχρωμοι, για τη βοήθεια που δεν είναι ποτέ αρκετή για να προσφέρει ανακούφιση. Το Πούλιτζερ είναι η τελευταία ευκαιρία του κειμένου για να νιώσουμε την απόλαυση της γραπτής έκφρασης. Αυτήν την εύθραυστη ακροβασία ανάμεσα σε οδυνηρά σχόλια, οξυδερκή παρατήρηση, συναισθηματικό πλούτο και κριτική (ψύχραιμη) αντιμετώπιση του καθημερινού και του παγκόσμια ανθρώπινου, τώρα πια περιβεβλημένου από σκιές και λάμψεις της τεχνολογικής επιστήμης, της γλώσσας των αλγορίθμων και της βούλησης των λίγων ισχυρών.

Ας κρατήσουμε εμείς οι τεχνίτες του γραπτού λόγου τη χαρά αυτών των βραβεύσεων που συμβαίνουν μακριά από εμάς και που δεν αφορούν τόσους πολλούς όσους θα θέλαμε. Και μόνο ότι συνεχίζουμε να  προσμένουμε την ανακοίνωσή τους, να ανυπομονούμε για τις θεματικές επιλογές που ξεχώρισαν, μας ανοίγουν δίοδο για να βλέπουμε διαφορετικά τα γύρω μας. Αυτό αρκεί. Αλλωστε οι μάστορες όταν ποιούσαν αριστοτεχνήματα ήθελαν να συναγωνιστούν τους ομοίους τους. Και οι «γραφιάδες», όπως υποτιμητικά και απαξιωτικά θεωρούνται από τις μεγάλες μάζες τώρα πια οι δημοσιογράφοι, μόνο αναμεταξύ τους μπορούν να χαίρονται και να επαίρονται.