Αυτοί είναι οι λόγοι που έχουν οδηγήσει Ελλάδα και Τουρκία στα πρόθυρα πολέμου

11:44 11/9/2020 - Πηγή: Τα Νεα

Ο ανταγωνισμός για την εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων της Ανατολικής Μεσογείου αλλά και ο μεγαλοϊδεατισμός του Ερντογάν, ευθύνονται για την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, σύμφωνα με αναλύσεις που επιχειρούν το Bloomberg και ο Guardian.

Bloomberg : Κλιμάκωση της έντασης  μετα τις έρευνες της Τουρκίας

Σύμφωνα με το Bloomberg, Ελλάδα

και Τουρκία, έχουν μια προβληματική σχέση με μια σειρά ακανθωδών ζητημάτων που λίγο έλειψαν να ανάψουν τρεις φορές σε διάσημα μισού αιώνα το φιτίλι του πολέμου μεταξύ των δύο νατοϊκών εταίρων.

Το πρακτορείο κάνει ιδιαίτερη αναφορά στο Κυπριακό,  και στην πρόσφατη απόφαση των ΗΠΑ για μερική άρση του το εμπάργκο όπλων προς την Κυπριακή Δημοκρατία,  σημειώνοντας ότι την κίνηση αυτή καταδίκασε η Τουρκία.

Ελλάδα και Τουρκία «έφθασαν στο χείλος του πολέμου το 1987, με αφορμή τα δικαιώματα εξόρυξης πετρελαίου στο Αιγαίο, αλλά και το 1996 για τα Ίμια», αναφέρει το Boomberg.

Συνεχίζει λέγοντας ότι οι εντάσεις κλιμακώθηκαν φέτος με τις έρευνες της Τουρκίας για πετρέλαιο και φυσικό αέριο σε «διαφιλονικούμενα ύδατα της Ανατολικής Μεσογείου», όπως αναφέρει το Bloomberg, προσθέτοντας ότι εκεί εντοπίστηκαν μεγάλα κοιτάσματα τα τελευταία χρόνια για λογαριασμό του Ισραήλ, της Αιγύπτου και της Τουρκίας.

Η κόντρα για τα ενεργειακά και ο μεγαλοϊδεατισμός του Ερντογάν

Για τον Guardian, κόντρα Ελλάδας – Τουρκίας  εκτός από μια διαμάχη για τα ενεργειακά, ωθείται από τον ενστερνισμό από μέρους του Ερντογάν «μιας πανισλαμικής οθωμανικής ιδεολογίας, σε μεγάλο βαθμό λόγω της εσωτερικής πολιτικής του αποδυνάμωσης».

Όπως αναφέρει η βρετανική εφημερίδα, «όσοι ενστερνίζονται στην Τουρκία τη θεωρία της “Γαλάζιας Πατρίδας” υποστηρίζουν ότι τα προβλήματα της χώρας τους πηγάζουν από την άδικη μεταχείρισή της από τις παλιές αποικιοκρατικές δυνάμεις (…). Οι οπαδοί του Ερντογάν ισχυρίζονται ότι η Τουρκία -σε μια περίοδο αδυναμίας και χωρίς πολεμικό ναυτικό- υποχρεώθηκε να υπογράψει τη Συνθήκη των Σεβρών και την ανεπαρκή αναθεώρησή της με τη Συνθήκη της Λωζάνης το 1923, που στην πράξη άφησαν την Τουρκία εγκλωβισμένη στα όρια των ακτών της, μολονότι διαθέτει μια ακτογραμμή περίπου 8.000 χλμ.».
Το άρθρο κάνει αναφορά στην ανησυχία της Γαλλίας για τη συνολική κατεύθυνση της Τουρκίας, και υπενθυμίζει δηλώσεις του πρώην συμβούλου του Φρανσουά Μιτεράν, Ζακ Αταλί, σύμφωνα με τις οποίες θα πρέπει να ληφθούν πολύ σοβαρά όλα όσα λέει η Τουρκία και «να είμαστε έτοιμοι να δράσουμε με όλα τα μέσα. Αν οι προκάτοχοί μας είχαν ακούσει σοβαρά της ομιλίες του Φύρερ από το 1933 μέχρι το 1936, θα μπορούσαν να αποτρέψουν αυτό το τέρας να συγκεντρώσει τα μέσα για να κάνει αυτό που έκανε».

Παρατίθεται, ακόμη, η τοποθέτηση του πρώην πρέσβη της Γαλλίας στον ΟΗΕ, Ζεράρ Αρό, ότι «η Ρωσία, η Κίνα και η Τουρκία είναι δυνάμεις του αναθεωρητισμού που δεν αποδέχονται ένα status quo στηριζόμενο στην παγκόσμια τάξη που όρισε η Δύση από το 1945 μέχρι το 1991, καθώς νιώθουν ενισχυμένη τη θέση τους από μια νέα παγκόσμια ισορροπία και την αμερικανική πολιτική. Πού θα σταματήσουν; Τι πρέπει να κάνουν οι Ευρωπαίοι;».
Την απάντηση, λέει ο Guardian, έδωσε πρόσφατα ο Εμανουέλ Μακρόν, όταν μίλησε για την ανάγκη μιας Pax Mediterranea, ενόψει της επιστροφής μιας «αυτοκρατορικής περιφερειακής δύναμης με κάποιες φαντασιώσεις από την ιστορία της», δηλαδή της Τουρκίας.