Deja vu με τους Αγγλους, 23 χρόνια μετά…

08:41 10/11/2024 - Πηγή: Τα Νεα

Συμβαίνει να υπάρχουν παιχνίδια τα οποία λήγουν ισόπαλα, αλλά να μένουν στο θυμικό των φιλάθλων και των δύο ομάδων ως ιστορικά; Σπάνιο, αλλά ναι, μπορεί να συμβεί. Και αν ανατρέξουμε 23 ολόκληρα χρόνια πίσω, στο μακρινό 2001, θα βρούμε ένα τέτοιο παιχνίδι.

Ενα παιχνίδι που ακόμα και σήμερα μπορούν να το μνημονεύουν οι φίλαθλοι δύο διαφορετικών χωρών. Της Ελλάδας και της Αγγλίας. Βαθμολογικά εκείνο το 2-2 που πήρε η εθνική μας ομάδα στο Ολντ Τράφορντ δεν έλεγε απολύτως τίποτα για εμάς. Ελεγε όμως για τους Αγγλους.

Μια απευθείας εκτέλεση φάουλ του Ντέιβιντ Μπέκαμ στις καθυστερήσεις έγραψε το τελικό 2-2 και έκανε ένα ολόκληρο έθνος να… παραληρεί. Η Αγγλία έστω και με ισοπαλία έπαιρνε την απευθείας πρόκριση για τα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2002, αφήνοντας δεύτερη και σε αγώνες μπαράζ τη Γερμανία. Η Ελλάδα της έβαλε δύσκολα, πιθανόν οι Αγγλοι να πλήρωσαν και την αφ’ υψηλού αντιμετώπισή τους προς το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Την ίδια που, πριν από λίγες ημέρες στο Γουέμπλεϊ, πλήρωσαν ακριβά, με μία από τις πιο ταπεινωτικές ήττες της ιστορίας τους.

Με νύχια και με δόντια

Η Γαλανόλευκη έκανε ένα σχεδόν τέλειο παιχνίδι με όλους τους παίκτες να είναι υπέροχοι, προηγήθηκε στο 36′ με τον Χαριστέα ενώ ο Νικολαΐδης είχε απάντηση στο 69′ στην προσωρινή ισοφάριση του Τέντι Σέρινχαμ ένα λεπτό νωρίτερα. Η Εθνική μας  κρατούσε με νύχια και με δόντια το υπέρ της αποτέλεσμα που θα της έδινε μάλιστα μία ιστορική νίκη όσον αφορά στο πρεστίζ της, όμως στις καθυστερήσεις έμελλε να είναι ο Ντέιβιντ Μπέκαμ που έφερε τις καρδιές των Αγγλων στη θέση τους, με ένα φάουλ-αριστούργημα από περίπου 30 μέτρα. Τα τελευταία λεπτά ήταν μια μόνιμη απειλή της Αγγλίας προς την εστία της Ελλάδας και μάλιστα υπάρχουν πρώην ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν σε εκείνο το ματς και έχουν εξομολογηθεί ότι «μπαίνοντας στις καθυστερήσεις, ένιωθες πως ήθελες αλλά τίποτα πλέον δεν υπάκουε σε αυτή τη θέληση. Ούτε το κορμί, ούτε τα πόδια».

Το πρώτο μήνυμα…

Για την Αγγλία είναι ιστορικό το ματς και λόγω της εν τέλει εξέλιξής του, δηλαδή το πώς διαμορφώθηκε αυτό το 2-2 με το υπέροχο και αξέχαστο γκολ του Ντέιβιντ Μπέκαμ, αλλά και λόγω του στόχου που πέτυχαν οι Βρετανοί. Το 2-2 τους οδήγησε στο Μουντιάλ. Για την Ελλάδα δεν μπορεί παρά να είναι ιστορικό από μόνο του ένα αποτέλεσμα μέσα στην Αγγλία. Σαφώς και δεν συγκρίνεται με τον θρίαμβο του περασμένου μήνα, που η Εθνική νίκησε μέσα στο Γουέμπλεϊ με 2-1 χάρη στα δύο γκολ του Παυλίδη, αλλά εκείνο το ματς στο «Ολντ Τράφορντ» αποτέλεσε κατά κάποιον τρόπο το πρώτο… ηχηρό μήνυμα μιας ομάδας προς την Ευρώπη. Την Ευρώπη που τρία χρόνια μετά, τον Ιούλιο του 2004, θα κατακτούσε η ίδια ομάδα, με τον ίδιο προπονητή. Το 2-2 του Ολντ Τράφορντ ήταν ένα από τα πρώτα παιχνίδια με τον Οτο Ρεχάγκελ στον πάγκο. Τον προπονητή – σύμβολο για ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο. Και η σύνδεση με το σήμερα έρχεται σχεδόν αναπόφευκτα.

Ξανά γύρω της

Η Ελλάδα του τότε κατάφερε να συσπειρώσει όλο τον κόσμο γύρω της. Τα παιχνίδια της γίνονταν sold out, οι Ελληνες την αγκάλιασαν, τη στήριξαν, την πίστεψαν. Και όλα αυτά ξεκίνησαν από ένα εκτός έδρας ματς απέναντι στην Αγγλία. Είκοσι τρία χρόνια μετά, οι Ελληνες έχουν συσπειρωθεί και πάλι γύρω από την εθνική ομάδα. Αφορμή; Ενα εκτός έδρας ματς απέναντι στην Αγγλία και πάλι. Το έπος του Γουέμπλεϊ, το 2-1 της 10ης Οκτωβρίου, ήταν το κερασάκι στην τούρτα για μια ομάδα που έτσι κι αλλιώς ξεκίνησε με πολλές φιλοδοξίες και ελπίδες στη νέα της εποχή.

Στην εποχή του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Είχε αρχίσει με το δύο στα δύο απέναντι σε Φινλανδία και Ιρλανδία, ήρθε η νίκη στο Γουέμπλεϊ ως πιστοποίηση πλέον πως εδώ χτίζεται κάτι τόσο καλό που αρχίζει να θυμίζει τη δεκατία 2001-2010. Τότε που η Ελλάδα έκανε θαύματα.