«Zappa» : Πρώτη γεύση από το ντοκιμαντέρ για τον Φρανκ Ζάπα

08:29 4/11/2020 - Πηγή: Τα Νεα

Εν αναμονή της κυκλοφορίας στις 27 Νοεμβρίου του «Zappa» – ενός ντοκιμαντέρ για τον διάσημο ροκά, συνθέτη και θεό της κιθάρας Φρανκ Ζάπα – το Rolling Stone έδωσε στη δημοσιότητα το τελευταίο τρέιλερ της ταινίας που σκηνοθέτησε ο Άλεξ Ουίντερ.

Το ντοκιμαντέρ – το πρώτο που έγινε με την έγκριση και τη συνεργασία του ιδρύματος που διαχειρίζεται την κληρονομιά του Ζάπα – περιλαμβάνει τόνους βίντεο τραβηγμένα στο σπίτι που για πρώτη φορά έρχονται στο φως, συνεντεύξεις και πλάνα από ζωντανές ερμηνείες

τις οποίες ανέσκαψαν στο τεράστιο «θησαυροφυλάκιο» του θρυλικού μουσικού.

«We were loud, we were coarse, and we were strange» λέει, off camera, ο Ζάπα για την πρώτη αντίδραση στη μουσική του.

Το «Zappa»  όπως μεταδίδει σχετικά το ΑΠΕ ιχνηλατεί την καριέρα του Φρανκ Ζάπα από τότε που ήταν ένας έφηβος αυτοδίδακτος μουσικός με μια κλίση προς την αβάν γκαρντ έως την πρωτοπόρα μπάντα Mothers of Invention και τη μάχη που έδωσε για θέματα λογοκρισίας με το Parents Music Resource Center καθώς και τα παραγωγικά χρόνια πριν τον θάνατό του.

«Ο Φρανκ ενσάρκωνε τα πάντα» λέει, στο τρέιλερ, η Ρουθ Άντεργουντ (πλήκτρα) των Mothers of Invention . «Δεν μπορούσες να πεις “Α, ναι, αυτό είναι ροκ εντ ρολ”. Δεν ήταν. “Είναι τζαζ”. Όχι. “Είναι ποπ”. Όχι. “Τι στο διάολο είναι;” Είναι Ζάπα» προσθέτει.

Πριν την προγραμματισμένη πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ στο SXSW Film Festival, το οποίο ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας, ο Άχμετ Ζάπα, ο γιος του Φρανκ, είχε μιλήσει στο Rolling Stone.

«Αυτή η ταινία είναι μακράν η πιο εσωτερική και αναλυτική ματιά στην καινοτόμα ζωή του Φρανκ Ζάπα, με την αφήγηση να την κάνει ο Φρανκ ο ίδιος. Είναι απολύτως απίστευτο αυτό που πέτυχε ο Άλεξ. Αυτό είναι το οριστικό ντοκιμαντέρ για τον Φρανκ Ζάπα» είχε τονίσει.

«Δεν είναι το στάνταρ ντοκιμαντέρ που πηγαίνει από άλμπουμ σε άλμπουμ» είχε προσθέσει ο Ουίντερ.

«Η ταινία είναι γεμάτη εκπλήξεις για τους φανατικούς θαυμαστές του, αλλά πιστεύω ότι περισσότερο θα εντυπωσιαστούν από την οικειότητα και την πραγματική αίσθηση του ποιος ήταν στην πραγματικότητα ο Ζάπα».