Αυτό που χρειάζεται

16:12 27/3/2025 - Πηγή: Τα Νεα

Η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη πήρε το μήνυμα· και το απέδειξε πέραν πάσης αμφιβολίας με το απολαυστικό περιστατικό στο Αργος, με το οποίο θα καταπιαστούμε παρακάτω. Το μήνυμα αυτό δεν είναι τίποτα περίπλοκο, διατυπώνεται με μόνο μια λέξη: δουλειά. Να παράγεται έργο, αυτό είναι όλο. Η κ. Μενδώνη το έπιασε και μπράβο της. Η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να κινητοποιήσει τη ράθυμη κρατική μηχανή, ιδίως σε τομείς που αφορούν άμεσα τη βελτίωση της καθημερινότητας των πολλών. Αυτό είναι

το μήνυμα που έστειλαν η πρώτη πλατεία (η συγκέντρωση στο Σύνταγμα, που τόσο εξέπληξε την κυβέρνηση), οι δημοσκοπήσεις, αλλά και αυτός ο Πρωθυπουργός σε τελευταία ανάλυση, με την προσφώνησή του στο πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο της νέας κυβέρνησης. Δουλειά! Αρκετά πια με τις δικαιολογίες και τις υπεκφυγές. Αν υπάρχει ένα πράγμα που οφείλει να έχει καταλάβει η κυβέρνηση, μετά την κρίση που ξέσπασε με αφορμή την επέτειο των Τεμπών, είναι ότι για να παραμείνει στην εξουσία δεν αρκεί η πανθομολογούμενη διαπίστωση ότι οι άλλοι είναι για τα πανηγύρια.

Δεν μου προξενεί εντύπωση ότι η κ. Μενδώνη ήταν η πρώτη που κατάλαβε το μήνυμα – αν δεν ήταν τόσο έξυπνη δεν θα είχε κυριαρχήσει στο υπουργείο Πολιτισμού επί μία εικοσαετία σχεδόν. Το γεγονός που προκάλεσε το κατσάδιασμα της εφόρου αρχαιοτήτων Αργολίδας ήταν απολύτως δικαιολογημένο. Είναι αίσχος απαράδεκτο να έχουν δοθεί περίπου 13 εκατομμύρια στον Δήμο Αργους – Μυκηνών για πολιτιστικές υποδομές και, παρ’ όλα αυτά, οι υπηρεσίες να αδιαφορούν για τον βανδαλισμό κτιρίου και μάλιστα στο κέντρο της πόλης. Δεν γίνεται το κράτος να στέλνει το μήνυμα ότι αδιαφορεί για μια τέτοια γυφτιά – άλλη λέξη δεν υπάρχει, λυπάμαι. Στο κάτω κάτω, οι αρχαιολογικού ενδιαφέροντος χώροι για τη σύγχρονη Ελλάδα έχουν και ταυτοτική αξία. Δεν είναι τυχαίο ότι η Αρχαιολογική Υπηρεσία είναι από τους αρχαιότερους θεσμούς του ελληνικού κράτους.

Η αδιαφορία, λοιπόν, για τον βανδαλισμό και την αποκατάσταση του χώρου είναι πράξη που ουσιαστικά αναιρεί τον λόγο ύπαρξης του υπουργείου Πολιτισμού. Τι το χρειαζόμαστε, εφόσον δεν νοιάζεται; Να του αφαιρεθεί η αρμοδιότητα και να δώσουν τους στρατώνες του Καποδίστρια στον τοπικό δήμο, για να φτιάξει εκεί μια ωραία υπαίθρια καφετέρια, με μουσική και σερβιτόρες ντυμένες αυλητρίδες. Ας δοκιμαστεί πιλοτικά αυτό που προτείνω και, αν πετύχει, το επεκτείνουμε. Ο Τραμπ, λ.χ., ως κατασκευαστής (developer) σίγουρα θα ενδιαφέρεται για την Ακρόπολη των Αθηνών και θα αναρωτιέται γιατί αφήσαμε τόσους αιώνες τον Παρθενώνα γκρεμίδι και δεν τον ολοκληρώσαμε, θα γινόταν ένα μπιούτιφουλ ξενοδοχείο-καζίνο εκεί πάνω. Αν του πούνε μάλιστα για το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς, τότε να δείτε!..

Αριστα, λοιπόν, στην κ. Μενδώνη που τα έψαλε στην κυρία έφορο. Αν είχα τη δυνατότητα, θα ασπαζόμουν τη σεπτή στέκα που στηρίζει την καούκα της, το λέω με σεβασμό και το εννοώ απολύτως. Κάποιος, επιτέλους, σε αυτή την κυβέρνηση πρέπει με τις πράξεις του να εκπροσωπεί την κοινή λογική. Είναι ζωτικής σημασίας αυτό, γιατί αν η κοινή λογική χαθεί μέσα στον όγκο των ρυθμίσεων, της γραφειοκρατίας, της ιδεολογίας και των πολιτικών σκοπιμοτήτων, θα μας εκδικηθεί, επιστρέφοντας με την πιο χυδαία εκδοχή της. Αυτό ακριβώς έπαθαν οι Δημοκρατικοί με τον Τραμπ στην Αμερική. Δεν υπάρχει λόγος να πηγαίνουμε γυρεύοντας για να συμβεί και σε εμάς…

ΜΕ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ

Ο αναπληρωτής υπουργός με αρμοδιότητα τα τρένα, Κώστας Κυρανάκης, είχε την ωραία ιδέα να ταξιδέψει με το τρένο από τη Λάρισα μέχρι τη Θεσσαλονίκη, ώστε να πάρει ο ίδιος μια γεύση από αυτό το πράγμα που έχει αναλάβει να αναμορφώσει. Θα ήταν ακόμη ωραιότερη η ιδέα του, όμως, αν είχε ταξιδέψει incognito, χωρίς να γνωρίζουν δηλαδή οι σιδηροδρομικοί ότι ο υπουργός τους βρίσκεται στο τρένο. Τότε μόνο θα καταλάβαινε. Ετσι όπως πήγε, δεν νομίζω να έπιασε πολλά, αν κρίνω τουλάχιστον από τις ανούσιες δηλώσεις του: «Ο σιδηρόδρομος νοσεί βαθιά», «χρειάζονται αποφασιστικές κινήσεις» και άλλα τέτοια στερεότυπα, που θα μπορούσε να πει οποιοσδήποτε πολιτικός, ανεξαρτήτως πολιτικής ταυτότητας και ιδεολογίας. Μου κάνει εντύπωση πως οι νέοι πολιτικοί, όπως ο κ. Κυρανάκης, δεν καταλαβαίνουν ότι, αν θέλεις να κάνεις τη διαφορά από τους άλλους, τότε μίλα σαν κανονικός άνθρωπος. Με τα δικά σου λόγια. Αν έχεις, γιατί δεν είναι εύκολο, προϋποθέτει κάποιο βαθμό ανεξαρτησίας στη σκέψη…