Αμφιβολίες για την ανθρώπινη συμβολή στην κλιματική αλλαγή

03:16 2/2/2025 - Πηγή: Τα Νεα

Με την εκλογή Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες και με τα μέτρα που είναι αποφασισμένος να πάρει για την αλλαγή του κλίματος και το περιβάλλον ήρθαν ξανά στην επικαιρότητα οι διάφορες πολιτικές που έχουν παγκοσμίως υιοθετηθεί για το περιβάλλον και τη λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη». Το ζήτημα κυρίως αφορά πολιτικές που είχαν προωθηθεί, οι οποίες εξαιρούσαν τη χρήση ορυκτών καυσίμων και τη χρησιμοποίηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ). Αυτές είχαν σαν συνέπεια την αύξηση του κόστους της ενέργειας και συνακόλουθα του ηλεκτρισμού και σχεδόν όλων των βιομηχανικών και (λόγω λιπασμάτων και χρήσης μηχανημάτων)

των αγροτικών προϊόντων. Η ακρίβεια που κατέκλυσε τις περισσότερες δυτικές οικονομίες κατά κύριο λόγο προκλήθηκε από τα μέτρα για την κλιματική αλλαγή και την απομάκρυνση από τα ορυκτά καύσιμα. Κι όχι από τον πόλεμο στην Ουκρανία ή από άλλους εξωγενείς παράγοντες.

Το ζήτημα είναι τι θα γίνει τώρα. Η νέα αμερικανική κυβέρνηση δείχνει να παίρνει σημαντικές αποστάσεις από τη θεολογία που έχει κατακλύσει την ανθρωπότητα για την ανθρώπινη ευθύνη στην πρόκληση της κλιματικής αλλαγής. Ολες αυτές οι αντιλήψεις κατέληγαν στο συμπέρασμα πως η χρήση ορυκτών καυσίμων προκαλούσε αύξηση στην παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα που προκαλούσε υπερθέρμανση της ατμόσφαιρας με συνέπεια τις δραστικές αλλαγές του κλίματος. Ολες αυτές οι αντιλήψεις, οι πεποιθήσεις και οι βεβαιότητες προκύπτουν από τις διαβεβαιώσεις επιστημόνων που υποτίθεται πως έχουν μελετήσει τα ζητήματα αυτά και έχουν καταλήξει στα σχετικά συμπεράσματα.

Το πρόβλημα όμως βρίσκεται ακριβώς στην απουσία σχετικών επιστημονικών βεβαιοτήτων. Οι λεγόμενοι «σκεπτικιστές», οι επιστήμονες, δηλαδή, οι φορείς και οι άνθρωποι που αμφέβαλλαν για την επιστημονική εγκυρότητα και την πληρότητα των σχετικών συμπερασμάτων και των συνακόλουθων πολιτικών αποφάσεων επέμεναν πως οι επιστημονικές μελέτες δεν είναι πλήρεις και πως οι σχετικές πολιτικές καταστρέφουν κοινωνίες και βάζουν οικονομίες σε δοκιμασία δίχως στέρεη επιστημονική βάση. Αυτή την εκδοχή προφανώς έχει υιοθετήσει η κυβέρνηση Τραμπ.

Αυτοί που αμφισβητούν αυτές τις αντιλήψεις δεν αρνούνται την κλιματική αλλαγή. Δεν δέχονται όμως πως αυτή προκαλείται από τις δραστηριότητες των ανθρώπων. Αποτελεί φαινόμενο που παρατηρείται εδώ και αιώνες και δεν έχει σχέση με τη βιομηχανική κοινωνία. Πώς δημιουργήθηκε το Στενό της Μάγχης από το λειώσιμο των πάγων της Βόρειας Θάλασσας; Γιατί είχε πριν από τον 20ό αιώνα ο Τάμεσης αμπέλια και η Γροιλανδία ήταν πράσινη όταν την αποίκισαν οι Βίκινγκς; Αφού τότε δεν υπήρχε βιομηχανική παραγωγή! Πριν από χρόνια 50 κορυφαία επιστημονικά στελέχη της Αμερικανικής Μετεωρολογικής Εταιρείας υπέγραφαν μία προειδοποίηση για τις πολιτικές που προωθούσαν οι περιβαλλοντικές ομάδες. «Οι πολιτικές αυτές πρωτοβουλίες προέρχονται από εξαιρετικά αβέβαιες επιστημονικές θεωρίες» υποστήριζαν. «Στηρίζονται σε ανεδαφικά συμπεράσματα πως η καταστροφική παγκόσμια υπερθέρμανση προέρχεται από την καύση ορυκτών καυσίμων και απαιτεί άμεση δράση. Δεν συμφωνούμε». Οι καθηγητές McMichael και Ηainεs, αναφερόμενοι στην περίφημη εκθεση του Διακυβερνητικού Συμβουλίου για την Κλιματική Αλλαγή του ΟΗΕ (IPCC) του 1995, που υποτίθεται πως απέδειξε ότι η αλλαγή του κλίματος οφείλεται σε ανθρώπινες δραστηριότητες, σημείωσαν πως το σχετικό ντοκουμέντο δεν έλεγε κάτι τέτοιο. Η τελική του μόνο «πολιτική περίληψη», που έγινε περίπου ευαγγέλιο στα χέρια κυβερνήσεων και λογής ακτιβιστών, άλλαξε τα συμπεράσματα των επιστημόνων. Ο Dr. Frederick Seitz, πρώην πρόεδρος της αμερικανικής Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών έχει σχετικά σχολιάσει: «Στα περισσότερα από 60 χρόνια που είμαι μέλος της αμερικανικής επιστημονικής κοινότητας δεν έχω συναντήσει μεγαλύτερη διαστρέβλωση της διαδικασίας προβολής πορισμάτων μελέτης από αυτό που έγινε με την έκθεση του IGPCC»!

Η αμερικανική κυβέρνηση λοιπόν έχει αποφασίσει να αλλάξει προσανατολισμό και να κοιτάξει τους ανθρώπους και την οικονομία. Φροντίζοντας το περιβάλλον με λογική. Δίχως να υποβάλλεται η κοινωνία σε δοκιμασία φτώχειας, μιζέριας και δυστυχίας. Θα ακολουθήσει και η Ευρώπη;

Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος είναι πρώην υπουργός