Απίστευτα κι όμως αληθινά χαρακτηριστικά των βρεφικών δοντιών

14:36 9/12/2019 - Πηγή: Τα Νεα

Μετά από αμέτρητες άγρυπνες νύχτες για όλη την οικογένειά σας, το μωράκι σας απέκτησε επιτέλους δοντάκια. Με την πρώτη ματιά, ίσως σας δημιουργείται η εντύπωση ότι είναι ίδια με τα δικά σας – αν και λιγότερο σημαντικά, από τη στιγμή που είναι προσωρινά. Κανένα σκέλος αυτής της πρότασης δεν ισχύει. Τα δόντια των μωρών όχι μόνο παίζουν τεράστιο ρόλο για τη στοματική τους υγιεινή σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους, αλλά και διαφέρουν με απρόσμενους τρόπους από τα μόνιμα δόντια των ενηλίκων.

8 απίστευτα χαρακτηριστικά των βρεφικών δοντιών

Δεν φυτρώνουν όταν πιστεύετε
Μπορεί

να κάνουν την εμφάνισή τους περίπου έξι μήνες μετά τη γέννηση, όμως οι προετοιμασίες ξεκινούν πολύ νωρίτερα. Οι πρώτοι ιστοί που απαιτούνται για τον σχηματισμό τους αρχίζουν να διαμορφώνονται ήδη από την έκτη εβδομάδα της κύησης, ενώ μέχρι τον τρίτο ή τέταρτο μήνα της εγκυμοσύνης σχηματίζεται σκληρός ιστός που παραμένει κάτω από τα ούλα μέχρι την κατάλληλη στιγμή.

Έχουν τεράστια σημασία
Ναι, κάποια στιγμή θα πέσουν και στη θέση τους θα φυτρώσουν ολοκαίνουργια δόντια χωρίς τερηδόνα. Ωστόσο, τα νεογιλά δόντια δεν υπάρχουν μόνο για να διευκολύνουν τη μάσηση. Η σημαντικότερη λειτουργία τους είναι πως «κρατούν θέση» στα μόνιμα δόντια που θα φυτρώσουν αργότερα. Όταν τα βρεφικά δοντάκια χάνονται πρόωρα, ενδέχεται να προκληθούν αλλοιώσεις στο κόκαλο του σαγονιού, οι οποίες με τη σειρά τους οδηγούν σε προβλήματα με τα ενήλικα δόντια.

Καμιά φορά έρχονται εξ αρχής…
Κάποια μωράκια γεννιούνται με ένα ή περισσότερα δόντια. Πρόκειται για ένα αρκετά σπάνιο φαινόμενο (επηρεάζει περίπου ένα στα 2.000 νεογέννητα) και συνήθως οι γιατροί τα αφαιρούν. Βλέπετε, τα γενέθλια δόντια τις περισσότερες φορές είναι κίτρινα ή καφέ και στέκονται πολύ χαλαρά στα ούλα του μωρού, καθώς η ρίζα δεν είναι πλήρως ανεπτυγμένη. Έτσι, υπάρχει κίνδυνος να πέσουν μόνα τους και να φράξουν την αναπνευστική οδό του μικρού μας.

… ή έστω πολύ πρόωρα
Σε ακόμα πιο σπάνιες περιπτώσεις, τα πρώτα δοντάκια ξεμυτίζουν κατά τη διάρκεια του πρώτου μήνα ζωής του μωρού – τα λεγόμενα «μεταγενέθλια» δόντια. Αν και συνήθως χαιρόμαστε όταν το μικρούλι μας επιτυγχάνει ένα στάδιο ανάπτυξης νωρίτερα από τον μέσο όρο, στην προκειμένη περίπτωση τα πράγματα δεν είναι τόσο ευχάριστα. Όπως συμβαίνει και με τα γενέθλια δόντια, έτσι και αυτά είναι πολλές φορές πολύ πιο χαλαρά από ό,τι πρέπει και τότε οι γιατροί τα αφαιρούν. Δυστυχώς, όμως, αυτό μπορεί να κάνει τα μόνιμα δόντια να φυτρώσουν στραβά.

Έχουν… ιδιαίτερο χρώμα
Η εντύπωσή σας ότι τα δοντάκια του παραείναι… λαμπερά, δεν σχετίζεται με την αδυναμία που του έχετε. Τα νεογιλά δόντια έχουν ελαφρώς διαφορετικό χρώμα από τα μόνιμα. Συγκεκριμένα, είναι ακόμη πιο λευκά ενώ έχουν και μια υποψία… μπλε απόχρωσης!

Κάποιες φορές φέρνουν και… φίλους τους μαζί
Συνήθως, τα παιδιά έχουν 20 δοντάκια. Ωστόσο, υπάρχουν και κάποια που δεν… συμβιβάζονται με αυτόν τον αριθμό! Τα υπεράριθμα δοντάκια συνήθως φυτρώνουν πίσω από τα κανονικά. Τις περισσότερες φορές, ο οδοντίατρος θα προτείνει την αφαίρεσή τους ώστε τα μόνιμα δόντια να έχουν αρκετό χώρο να αναπτυχθούν.

Δεν πέφτουν όλα τόσο εύκολα
Μερικές φορές τα νεογιλά δοντάκια «συνοστεώνονται» με το οστό της γνάθου. Αυτό το φαινόμενο, που ονομάζεται αγκύλωση, δεν επιτρέπει στο μόνιμο δόντι να φυτρώσει πριν ο οδοντίατρος αφαιρέσει χειρουργικά το παιδικό. Συνήθως γίνεται αντιληπτό επειδή τα νεογιλά δόντια παραμένουν… ακλόνητα για περισσότερο καιρό από τον αναμενόμενο.

Ενδέχεται να φταίτε για την τερηδόνα του
Βουρτσίζετε τα δοντάκια του, φροντίζετε να καταναλώνει τροφές που ενισχύουν τα οστά και δεν φθείρουν το σμάλτο, κι όμως εξακολουθεί να εμφανίζει κουφάλες; Δυστυχώς, δεν αποκλείεται να οφείλονται σε μια φαινομενικά αθώα κίνηση που πολλοί γονείς κάνουν χωρίς δεύτερη σκέψη. Η τερηδόνα προκαλείται από το βακτήριο mutans streptococcus, το οποίο δεν υπάρχει στο στόμα των μωρών όταν γεννιούνται. Όταν όμως μοιραζόμαστε τα ίδια μαχαιροπίρουνα ή πιάτα με τα παιδιά μας, μεταναστεύει με μεγάλη του χαρά στο στοματάκι τους! Γι’ αυτό φροντίστε ο καθένας να χρησιμοποιεί το δικό του πιρούνι – και να μην το βουτάει μέσα στη σαλάτα.