Από το παράθυρο στη Δαμασκό

17:12 9/12/2024 - Πηγή: Τα Νεα

Για τον εσωτερικό εμφύλιο στη Συρία, ισχύει αυτό που είχε πει ο Κίσινγκερ για τον πόλεμο μεταξύ Ιράν και Ιράκ: «Θέλεις να χάσουν και οι δύο». Δεν νομίζω να υπάρχουν «καλοί» σε αυτή την ιστορία, νοούμενοι τουλάχιστον υπό το πρίσμα των αξιών της Δύσης. Εντούτοις, αυτό δεν επιτρέπει αδιαφορία για την κατάρρευση του καθεστώτος Ασαντ στη Συρία, που συνέβη μέσα σε δέκα μέρες με αξιοθαύμαστη ταχύτητα και διακριτικότητα. Πολύ περισσότερο όταν κανείς δεν ξέρει τι είδους «Λιβύη» θα προκύψει εκεί. Θα είναι ένα ενιαίο καθεστώς αυτό που θα

διαμορφωθεί μετά το τέλος της εποχής Ασαντ ή ένας ανταγωνισμός φατριών που θα οδηγήσει σε νέο γύρο του εμφυλίου; Επίσης, το κέντρο της εξουσίας ή τα κέντρα – δεν ξέρεις πόσα θα είναι – που θα προκύψουν πώς θα τοποθετήσουν τα συμφέροντά τους στη γεωπολιτική σκακιέρα της περιοχής;

Πολύ φοβάμαι ότι μόνο αναταράξεις και συμφορές μπορούμε να περιμένουμε από την πτώση του Ασαντ στη Συρία. Θυμίζω μόνο ότι, με τα όσα συμβαίνουν στη Λιβύη, φτάσαμε κάποια στιγμή να νοσταλγούμε τον Καντάφι. (Της ώριμης περιόδου, τονίζω, για να μην παρεξηγηθώ, όταν πια ο Καντάφι συνεργαζόταν με τη Δύση…) Εύχομαι να μη νοσταλγήσουμε και αυτόν, αν και φοβάμαι ότι δύσκολα θα το αποφύγουμε. Αυτός τουλάχιστον είχε ευρωπαϊκή παιδεία, μια γνώση του κόσμου που του την εξασφάλιζε η προνομιακή θέση του στην κοινωνία τους, εν ολίγοις μπορούσες να συνεννοηθείς κάπως. Ποιος ξέρει τι θα είναι οι διάδοχοί του; Ποιος ξέρει τι φυλάρχους θα δούμε με φόρμες παραλλαγής, σαγιονάρα και, βεβαίως, το απαραίτητο Καλάσνικοφ με τα φισεκλίκια χιαστί.

Η απότομη και αθόρυβη κατάρρευση του καθεστώτος Ασαντ (για την οποία σας προειδοποιώ ότι από σήμερα θα βαρεθούμε να ακούμε να τη λένε «meltdown» οι διάφοροι ακραιφνείς ελληνιστές των ΜΜΕ) οφείλεται προφανώς στην εξασθένηση των υποστηρικτών του καθεστώτος στο εξωτερικό. Το Ιράν, κατ’ αρχάς, που έχει αποδυναμωθεί σοβαρά εξαιτίας του πολέμου μέσω αντιπροσώπων, τον οποίον διεξάγει εναντίον του Ισραήλ και τον χάνει. Για την Τεχεράνη, επιπλέον, πρέπει να βαραίνει και η αόριστη αλλά απολύτως αισθητή απειλή που εκπέμπει προς το Ιράν η αλλαγή ηγεσίας στις ΗΠΑ. Οι Ιρανοί σίγουρα δεν μπορούν να ελπίζουν ότι ο Τραμπ θα εμποδίσει τους Ισραηλινούς να πλήξουν τις πυρηνικές εγκαταστάσεις τους. Ωστόσο, δεν έχουν και λόγο να προκαλέσουν την τύχη τους. Συνεπώς, η τέχνη της πάπιας και βλέπουμε.

Περισσότερο εντυπωσιακή, κατά την κρίση μου, είναι η υποχώρηση του έτερου πυλώνα στήριξης του Ασαντ στο εξωτερικό, δηλαδή της Ρωσίας. Το γεγονός ότι η Ρωσία είχε παρέμβει αμέσως για να καλύψει το κενό που άφησε στην περιοχή η βλακώδης πολιτική του Ομπάμα το 2008, το ότι δηλαδή υποκατέστησε τις ΗΠΑ στην περιοχή, ήταν από τα επιτεύγματα της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής του καιρού μας. Είναι πολύ σημαντικό, επομένως, ότι η Ρωσία εμφανίζεται να αδυνατεί να στηρίξει τη θέση της και τα συμφέροντά της στη Συρία και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό οφείλεται στην αιμορραγία του πολέμου που διεξάγει την ίδια ώρα στην Ουκρανία. Θυμίζω ότι οι συνολικές απώλειες (νεκροί και τραυματίες) για τη Ρωσία είναι 500.000, καθώς επίσης ότι υποχρεώθηκε να κάνει εισαγωγές τροφής για κανόνια από τη Βόρειο Κορέα. Φαίνεται, λοιπόν, ότι η αντεπίθεση που ξεκίνησε για την ανακατάληψη του Κουρσκ, ενόψει πιθανού τερματισμού του πολέμου, δεν εξελίσσεται εύκολα. Μέχρι τώρα, εμείς στη Δύση είχαμε δώσει την έμφαση στην κούραση της ηρωικής Ουκρανίας. Από το παράθυρο στη Δαμασκό, όμως, διακρίνεται και η κούραση της Ρωσίας.

ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ;

Ας υποθέσουμε ότι έσπασε ο διάολος το ποδάρι του και συνέβη. Πάει ο πιλότος να βάλει μπροστά το αεροπλάνο το πρωί της Παρασκευής, για να μεταφέρει τον Πρωθυπουργό στον Λίβανο, και το ρημάδι δεν λέει να πάρει μπροστά με τίποτα. Δώσ’ του από εδώ, δώσ’ του από εκεί, τίποτα! Μείναμε, παιδιά, αυτό ήταν… Τι κάνουμε τώρα; Πάντως, δεν βγαίνουμε να το πούμε, όπως έκανε το Μαξίμου την περασμένη Παρασκευή, όταν ανακοίνωσε ότι το ταξίδι του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Λίβανο δεν επρόκειτο να πραγματοποιηθεί, λόγω βλάβης του πρωθυπουργικού αεροσκάφους. Γιατί δεν νοίκιαζε ένα ιδιωτικό ή γιατί δεν χρησιμοποιούσε ένα στρατιωτικό; Κατά πάσα πιθανότητα, άλλοι, σοβαρότεροι λόγοι εμπόδισαν την επίσκεψη, διότι η δικαιολογία είναι αστεία…