Εισβολή «Ρουβίκωνα» στο υπουργείο Περιβάλλοντος

19:09 7/9/2021 - Πηγή: Τα Νεα

Στο υπουργείο Περιβάλλοντος εισέβαλαν το απόγευμα της Τρίτης άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, πρόκειται για πέντε με έξι άτομα, τα οποία τοποθέτησαν πανό, το οποίο έγραφε «Κράτος εμπρηστής», πέταξαν εκατοντάδες τρικάκια στη Μεσογείων.

Δείτε τις εικόνες που αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα του «Ρουβίκωνα»:

«Είναι λοιπόν η καταστροφή μισού εκατομμυρίων στρεμμάτων δάσους, είναι τα τόσα καμένα σπίτια, είναι η απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας μεροκαματιάρηδων αγροτών, μελισσοκόμων, ρετσινάδων στην Εύβοια, υπόθεση τριών ημερών δημοσιότητας;» αναφέρουν,

μεταξύ άλλων, με ανάρτηση στην ιστοσελίδα τους.

«Ηλεία, Μάνδρα, Μάτι, Βαρυμπόμπη, Εύβοια, ούτε το σημείο στο χάρτη δεν έχει σημασία, ούτε η χρονιά, ούτε το κόμμα που κυβερνά. Το συμπέρασμα, αν αθροίσουμε μια σειρά επαναλαμβανόμενες αποτυχίες του κρατικού μηχανισμού, αν αθροίσουμε επιπλέον το μέτρο ευθύνης του για αυτές τις καταστροφές, αλλά και το πως χειρίζεται όλο το ζήτημα των αποζημιώσεων αμέσως μετά, είναι προφανές. Είναι άγνωστο εάν θα μπορούσαν και πώς να προλάβουν τη ζημιά, στο βαθμό που δεν ενδιαφέρονται να το κάνουν. Η κατάσβεση, η αντιμετώπιση πλημμυρών ακόμα και η υγειονομική προστασία σε μια πανδημία ΔΕΝ είναι το πρώτο ζητούμενο για το κράτος. Προηγείται η μοιρασιά των κονδυλίων και της ανέλιξης παραγόντων στους μηχανισμούς. Προηγείται το κυβερνητικό επικοινωνιακό άρμεγμα της πρόληψης, της καταστροφής των αποζημιώσεων και των ‘ανασχηματισμών’. Προηγούνται οι συμφωνίες με το κεφάλαιο, είτε αφορούν την τοποθέτηση ανεμογεννητριών και της διάνοιξης δρόμων στις βουνοκορφές για να μεταφερθούν, είτε την ανάθεση της αναδάσωσης σε ιδιωτικές εταιρείες. Προηγούνται οι μακροχρόνιες επενδύσεις στα καλύτερα φιλέτα της περιοχής που θα ξεπουληθούν. Προηγούνται πάρα πολλά στις προτεραιότητες του κράτους από το να τρέχει να σβήνει φωτιές» συμπληρώνουν.

«Γι’ αυτό και δεν πρέπει να ξεχάσουμε τι έγινε αυτό το καλοκαίρι. Ούτε τι έγινε τα προηγούμενα. Να μη ξεχάσουμε τους αγώνες των ντόπιων για την χορήγηση αξιοπρεπών αποζημιώσεων στους πληγέντες, για τη θωράκιση του τόπου τους από νέες καταστροφές, για την ανασυγκρότησή του ώστε να μη γίνει χώρος προέλευσης εσωτερικών προσφύγων. Αυτό είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε: να διασπείρουμε το μήνυμα της κοινωνικής συμμετοχής, της αυτοοργάνωσης και της οικειοποίησης του δημοσίου από τη βάση, της αντίστασης στα σχέδια ιδιωτικών συμφερόντων στα καμένα, και την πάλη για αποκατάσταση των πληγέντων και την επιβίωση των περιοχών. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι κάθε φορά που αφήνουμε να περάσουν αναπάντητες τέτοιες επιθέσεις στην τάξη μας, κάθε φορά που ξεχνάμε τους δικούς μας στην ανάγκη, είναι που υπογράφουμε το απόλυτο συμβόλαιο υποταγής στο κράτος. Είναι τότε που του δίνουμε κάθε δικαίωμα να μας κοροϊδεύει μέσα στα μούτρα μας μετά από κάθε φωτιά, πλημμύρα, σεισμό ή πανδημία» καταλήγουν.