Ενας χρόνος ChatGPT: Τα άγνωστα νερά και το «τέρας του Φρανκενστάιν»

17:20 26/11/2023 - Πηγή: Τα Νεα

Μπορεί την ερχόμενη Πέμπτη, 30 Νοεμβρίου, το ChatGPT να γιορτάζει τα πρώτα του γενέθλια, η αλήθεια όμως είναι ότι τις δύο προηγούμενες εβδομάδες η προσοχή δεν επικεντρώθηκε στο ίδιο, αλλά στον δημιουργό του: τον Σαμ Αλτμαν, ο οποίος αρχικά «απολύθηκε» από την OpenAI – την εταιρεία που ο ίδιος έφτιαξε, για να γίνει παγκοσμίως γνωστή με το λανσάρισμα του πιο γνωστού «εργαλείου» της τεχνητής νοημοσύνης πριν από έναν χρόνο – για να προσληφθεί αμέσως μετά στη Microsoft,

η οποία, έχοντας επενδύσει εδώ και μήνες πολλά στην OpenAI, τον «επέβαλε» εκ νέου στη διοίκησή της. Κι όλα αυτά, μέσα σε μόλις 100 ώρες…

Το συγκεκριμένο σίριαλ, βεβαίως, δεν μπορεί να είναι το δέντρο που θα κρύψει το δάσος: τις καταιγιστικές εξελίξεις στον συγκεκριμένο κλάδο, με άλλα λόγια, που έχουν αναγκάσει όλα τα μεγαθήρια της τεχνολογίας και του Διαδικτύου να στρέψουν την προσοχή τους σε αυτόν, αναγνωρίζοντας ότι οι αλλαγές που συντελούνται είναι τόσο σημαντικές ώστε, εάν δεν σημάνουν συναγερμό, θα κινδυνεύσουν να μείνουν πίσω στη νέα εποχή της τεχνητής νοημοσύνης.

Αυτός, άλλωστε, είναι ο λόγος που το ChatGPT δεν είναι πλέον μόνο του, αλλά έχει ισχυρούς ανταγωνιστές: το Bard της Google, το «εργαλείο» που ετοιμάζει η Apple μέσω της Anthropic AI (μιας εταιρείας που προέρχεται από τη διάσπαση της OpenAI), ακόμη και το Bang της Microsoft.

Κάτι ανάλογο ισχύει και για τις κυβερνήσεις, οι οποίες βρέθηκαν απότομα σε αχαρτογράφητα ύδατα.

Εκεί όπου από τη μία νιώθουν να τις συνεπαίρνουν οι δυνατότητες των νέων ψηφιακών ρομπότ, από την άλλη αγωνιούν για τις αναταράξεις που ενδέχεται να προκαλέσει η εν εξελίξει «επανάσταση», την οποία ήδη πολλοί συγκρίνουν με εκείνη που συντελέστηκε με την εμφάνιση του Διαδικτύου.

Είναι δε σίγουρο ότι ακόμη δεν έχουν συμφωνήσει πώς και σε ποιο βαθμό πρέπει να επιχειρήσουν να βάλουν «χαλινάρι» στο ChatGPT και στα… ξαδερφάκια του, όπως αποδεικνύουν και τα διαφορετικά μοντέλα που συζητούνται και προκαλούν αντιπαραθέσεις (πού αλλού;) εντός της ΕΕ.

Για του λόγου το αληθές, πρόσφατα οι τρεις πιο ισχυρές χώρες της Ενωσης – Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία – κοινοποίησαν μια πρόταση η οποία μοιάζει να υπονομεύει ευθέως τις κινήσεις της Κομισιόν.

Οι «3» ισχυρίζονται πως η Ευρώπη «έχει ανάγκη από ένα ρυθμιστικό πλαίσιο το οποίο θα ενισχύει την καινοτομία και τον ανταγωνισμό, έτσι ώστε να αναδειχτούν οι ευρωπαίοι παίκτες που θα μεταφέρουν τη φωνή μας και τις αξίες μας στην παγκόσμια κούρσα για την ΑΙ». Διαμηνύουν, έτσι, σαφώς πως το πλαίσιο στο οποίο θα καταλήξουν δεν πρέπει να είναι ιδιαιτέρως αυστηρό – αντανακλώντας μια συζήτηση η οποία διεξάγεται με ανάλογη ένταση και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, και μάλιστα από αρκετά πιο νωρίς.

Υπάρχουν, ασφαλώς, πολλοί που διαφωνούν ριζικά με την παραπάνω προσέγγιση, προειδοποιώντας πως εάν το «τέρας» δεν τιθασευτεί εγκαίρως, αποφασιστικά και αποτελεσματικά, τότε θα μετατραπεί σε έναν «Φρανκενστάιν της τεχνολογίας», ο οποίος θα δρα πρακτικά ανεξέλεγκτος. Με μόνο το ChatGPT να διαθέτει ήδη πάνω από 100 εκατομμύρια χρήστες, προτού καν συμπληρώσει έναν χρόνο ζωής, και τις εφαρμογές του να πληθαίνουν και να αφορούν ολοένα περισσότερους τομείς της παραγωγικής, κοινωνικής και πολιτικής δραστηριότητας, η απειλή είναι μάλλον αυταπόδεικτη.

Παρά το γεγονός, άλλωστε, ότι «η νοημοσύνη του δεν βασίζεται στη γνώση αλλά στη στατιστική», όπως σημείωνε πρόσφατα η ισπανική «Εl Pais» στο κεντρικό της άρθρο, καθώς και τη διαπίστωση που έκανε μέσω της «Guardian» ο Μάθιου Κάντορ, ότι «είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως ενώ το ChatGPT μοιάζει να είναι απίστευτα έξυπνο, έχει αποδειχθεί και απίστευτα χαζό», οι εξελίξεις διόλου δεν αποκλείεται να ξεπεράσουν ακόμη και την πιο τολμηρή φαντασία των δημιουργών των συγκεκριμένων «εργαλείων». Επιβεβαιώνοντας, ταυτόχρονα, ότι μέσα σε μερικά χρόνια το τοπίο στην παραγωγή, την πολιτική, την ενημέρωση, τον πολιτισμό, ακόμη και τον πόλεμο, θα είναι πολύ διαφορετικό σε σύγκριση με ό,τι γνωρίζουμε σήμερα.