Ερημη χώρα της Κεντροαριστεράς

13:33 15/4/2025 - Πηγή: Τα Νεα

Τι θα πράξει η δόλια η Κεντροαριστερά; Θα πάει χίλια κομμάτια στη νέα εθνική κάλπη και θα μετρήσει εκ νέου ήττες; Θα αναγκαστεί σε υποχρεωτικές συγκολλήσεις και ανασυγκολλήσεις με μόνον στόχο τον Μητσοτάκη; Ή θα αρκεστεί να δει την πλάτη της Πλεύσης Ελευθερίας και της Ζωής Κωνσταντοπούλου και ταυτόχρονα αυτήν της νέας Ακροδεξιάς; Ο χρόνος σίγουρα ελαττώνεται επικίνδυνα, τόσο που κάνει όλα τα σενάρια – για εκείνη – εφιαλτικά. Η έκβαση της ΚΕ της Νέας Αριστεράς για μη συγκλίσεις προς το παρόν και για μη ολικό επαναπατρισμό στον

ΣΥΡΙΖΑ δεν δείχνει απλώς την κρίση ταυτότητας του εν λόγω σχηματισμού. Δείχνει και τα αποτελέσματα που έχει συχνά ένας χρόνος που χάθηκε και μια «έρημη χώρα» που αθροίστηκε στο σημερινό αίνιγμα-πρόβλημα του όλου χώρου. Θα πει κάποιος: Τι να έκαναν; Να γύριζαν σε ένα κόμμα που πριν από μερικούς μήνες έλεγαν «τραμπικό» ή μεταδημοκρατικό λόγω του Στέφανου Κασσελάκη; Ή να συνυπάρξουν εκ νέου με συντρόφους που οι ίδιοι επικρίνουν πως ψήφισαν τις αμυντικές δαπάνες της κυβέρνησης στον πρόσφατο προϋπολογισμό; Μα το πρόβλημα δεν είναι αν η Νέα Αριστερά εν προκειμένω θα επέστρεφε στον ΣΥΡΙΖΑ ή όχι. Το πρόβλημα είναι πως και η δική της στρατηγική για το Λαϊκό Μέτωπο δεν έχει μια ολοκληρωμένη φόρμα και στα μάτια πολλών απλώς είναι προσομοίωση της Γαλλίας – και χωρίς Μελανσόν ή κίτρινα γιλέκα. Παράλληλα και ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα δεν πείθει πως μπορεί εκ νέου να συναντηθεί με την κοινωνία, παρά την καλή προσπάθεια του Φάμελλου, αλλά περισσότερο δίνει την εικόνα ενός μικρομεσαίου κόμματος εγκλωβισμένου σε πολλούς παλιούς εαυτούς. Το ΠΑΣΟΚ πάλι, που έχει καλύτερους δεσμούς με τις τοπικές κοινωνίες και που προσφάτως κατέθεσε μια συνολικά εξόχως ενδιαφέρουσα πρόταση για τη στέγη, δεν μοιάζει να φτιάχνει κοινωνικό ρεύμα. Μετεωρίζεται σε έναν λανθάνον αντισυστημισμό και σε έναν λανθάνον κυβερνητισμό. Μοναδικός υποδοχέας της σύγχρονης δυσαρέσκειας είναι οι γκρίζες ζώνες όπου μετακινούνται οι ψηφοφόροι της ΝΔ και βέβαια η Ζωή Κωνσταντοπούλου, που διατηρεί την ευελιξία να παίρνει και από τα αριστερά και από τα δεξιά του χάρτη. Κοινός τρίτος τόπος για να συναντηθούν οι προαναφερόμενες δυνάμεις δεν προκύπτει. Πιο πιθανόν είναι να καταγράψουν όλοι οι κεντροαριστεροί απλώς τις όποιες δυνάμεις τους, απομακρυνόμενοι κι άλλο από μια κυβερνητική προοπτική. Η λογική του ώριμου φρούτου για τη ΝΔ ή μια αλαζονική οπτική που προεξοφλεί κρίση στην κυβερνώσα παράταξη λόγω της φθοράς της δεν θα συμβάλουν σε οποιοδήποτε εναλλακτικό σενάριο. Συνηθίζουμε να λέμε πως η φύση βέβαια απεχθάνεται τα κενά. Αυτό δεν σημαίνει πως τα κενά αυτά δεν μπορούν να έχουν άλλου είδους καρπωτές.