Ετσι θα είναι το πρώτο αποτεφρωτήριο νεκρών στην Ελλάδα

07:14 10/10/2019 - Πηγή: Τα Νεα

Το παράδειγμα του συνόλου των ευρωπαϊκών χωρών φαίνεται ότι είναι έτοιμη να ακολουθήσει η Ελλάδα, καθώς εντός των επόμενων ημερών αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία το πρώτο αποτεφρωτήριο νεκρών στην περιοχή της Ριτσώνα Ευβοίας. Υστερα από παλινωδίες δεκαετιών, αναβολές με διάφορες προφάσεις, προσχήματα αλλά και την αταλάντευτη και εκπεφρασμένη με κάθε δυνατό τρόπο αντίθεση του… σχήματος, ένα αίτημα χιλιάδων πολιτών γίνεται πραγματικότητα, βάζοντας τέλος στην ταλαιπωρία συγγενών θανόντων που ήταν αναγκασμένοι

να μεταφέρουν για αποτέφρωση τις σορούς των αγαπημένων τους στη γειτονική Βουλγαρία, ξοδεύοντας ταυτόχρονα χιλιάδες ευρώ για κάτι που στις περισσότερες δυτικές κοινωνίες θεωρείται εδώ και χρόνια δεδομένο ως επιλογή.

Το πρώτο ελληνικό - ιδιωτικό - αποτεφρωτήριο στεγάζεται σε έναν ιδιαιτέρως υψηλής αισθητικής χώρο, μόλις 75 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα, με την επίσημη έναρξη της λειτουργίας του να έρχεται 13 ολόκληρα χρόνια μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου. Οι δήμοι που κατά καιρούς είχαν εκφράσει τη βούληση να κατασκευάσουν κρεματόριο στην επικράτειά τους «κόλλησαν» σε γραφειοκρατικά γρανάζια ή υπαναχώρησαν μπροστά στον κίνδυνο της ρήξης με την Εκκλησία, εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινωνίας Αποτέφρωσης Αντώνης Αλακιώτης, σημειώνοντας παράλληλα πως «ο Οκτώβριος του 2019 θα αποτελεί στο εξής ορόσημο στην ιστορία των ταφικών πρακτικών της χώρας».

Το Αποτεφρωτήριο Ριτσώνας ΑΕ έλαβε το καλοκαίρι του 2018 τις κρίσιμες αδειοδοτήσεις και αμέσως ξεκίνησαν οι εργασίες για την περάτωση του κτιρίου αλλά και την εγκατάσταση του απαραίτητου εξοπλισμού, που, σύμφωνα με τους ιθύνοντες, αποτελείται από την τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Υπολογίζεται ότι το κόστος της αποτέφρωσης θα κυμαίνεται στα 600 ευρώ, τιμή κατά τι υψηλότερη από αυτή των κρεματορίων της Σόφιας (570 ευρώ).

«Μέχρι σήμερα περίπου 1.000 συμπατριώτες μας ταξίδευαν ετησίως στη Βουλγαρία προκειμένου να εκπληρώσουν την τελευταία επιθυμία οικείων τους που ήθελαν να αποτεφρωθούν. Το συνολικό κόστος της διαδικασίας, ωστόσο, άγγιζε τα 2.500 με 3.000 ευρώ, καθώς σε αυτό πρέπει να συνυπολογίσουμε τα έξοδα μεταφοράς, μετακίνησης, διαμονής και άλλα. Αν κάνουμε τον πολλαπλασιασμό, θα δούμε ότι κάθε χρόνο περίπου τρία εκατομμύρια ευρώ πήγαιναν στα ταμεία της γείτονος» συνεχίζει ο Αλακιώτης.

Επιλογή

Σύμφωνα με σχετική έρευνα της ICAP που διενεργήθηκε το 2010, το ποσοστό των συμπατριωτών μας που έβλεπε θετικά το ενδεχόμενο της υιοθέτησης της αποτέφρωσης ανερχόταν ήδη στο 50%. «Εξάλλου, ως ανασταλτικοί παράγοντες για την επιλογή των αποτεφρώσεων από Ελληνες μέχρι και σήμερα θα πρέπει να λογίζονται τόσο η απόσταση για τη Βουλγαρία ή άλλες γειτονικές χώρες που διαθέτουν από χρόνια αντίστοιχες εγκαταστάσεις όσο και ο κοινωνικός περίγυρος» περιγράφει ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινωνίας Αποτέφρωσης, προσθέτοντας πως η πλειοψηφία όσων επιλέγουν την αποτέφρωση και όχι την ταφή βασίζεται στην πρόθεσή τους να γλιτώσουν συγγενείς και φίλους από τη βάρβαρη διαδικασία της εκταφής, κατά την οποία έρχονται αντιμέτωποι με σκληρές εικόνες.

Τι απέγιναν όμως οι δεσμεύσεις δημάρχων ανά τη χώρα για την εγκατάσταση και λειτουργία μη ιδιωτικών αποτεφρωτηρίων στα όρια των δήμων τους; Η απάντηση σύμφωνα με τον Αλακιώτη βρίσκεται αφενός στο περίπλοκο χωροθετικό και πολεοδομικό στάτους των εκτάσεων που επελέγησαν και αφετέρου στη σθεναρή εναντίωση σε κάθε τέτοιο ενδεχόμενο των εκκλησιαστικών Αρχών. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Δήμου Μαρκόπουλου, όπου η συλλογή περί των 2.500 υπογραφών το 2012 από τον μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαο ανέτρεψε προηγούμενη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου και με ψήφους 19 κατά έναντι 7 υπέρ έβαλε «φρένο» στη δημιουργία αποτεφρωτηρίου στην περιοχή.

Κατά καιρούς, πάντως, την πρόθεσή τους να δημιουργήσουν αποτεφρωτήρια στα όρια των πόλεων τους έχουν επίσης εκφράσει οι Δήμοι Αθηναίων, Θεσσαλονίκης, Πατρέων, Βόλου, Ηρακλείου, Μαραθώνα, Ζωγράφου, Νέας Φιλαδέλφειας και Περάματος, χωρίς όμως ποτέ να προχωρεί η υλοποίησή τους. Ενδεικτικά, όσον αφορά την περίπτωση του Δήμου Αθηναίων, παρότι είχε επιλεγεί η κατάλληλη έκταση στον Ελαιώνα, ανάμεσα στη Λεωφόρο Αθηνών στο ύψος του Χρηματιστηρίου και το ισλαμικό τέμενος, προκλήθηκε εμπλοκή κατόπιν προσφυγών που κατέθεσαν όμορες επιχειρήσεις.