Φόβοι για «μετάσταση» της κρίσης ακινήτων στην παγκόσμια οικονομία

18:01 24/2/2024 - Πηγή: Τα Νεα

Η τηλεργασία οδήγησε ακούσια σε ένα δυνητικά μεγάλο πρόβλημα: μια σημαντική αύξηση των κενών κτιρίων γραφείων εμπορικών ακινήτων. 

Η τάση αυτή έχει εγείρει σοβαρές ανησυχίες για τις πιθανές επιπτώσεις της στην οικονομία, στα εμπορικά ακίνητα, στις τράπεζες που εξέδωσαν τα δάνεια, καθώς και στην αγορά εργασίας. 

Επιπλέον, η στροφή προς την εξ αποστάσεως εργασία έχει επηρεάσει τις επιχειρήσεις που βασίζονται στην προστασία των υπαλλήλων γραφείου, όπως εστιατόρια και μαγαζιά μαμά και ποπ,

οδηγώντας σε οικονομικές προκλήσεις σε αστικές τοποθεσίες στο κέντρο της πόλης.

Οι τράπεζες φέρονται να αντιμετωπίζουν ζημίες 160 δισεκατομμυρίων δολαρίων από δάνεια για εμπορικά ακίνητα, σύμφωνα με έγγραφο εργασίας που δημοσιεύτηκε από το Εθνικό Γραφείο Οικονομικών Ερευνών, σύμφωνα με το Forbes. 

Η έκθεση αποκαλύπτει ότι επί του παρόντος υπάρχει ποσοστό αθέτησης 10% έως 20% στα δάνεια εμπορικών ακινήτων, που ισοδυναμεί με ζημίες τραπεζών μεταξύ 80 και 160 δισεκατομμυρίων δολαρίων

«Αυτά τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι εάν τα επιτόκια παραμείνουν υψηλά και οι αξίες των ακινήτων δεν ανακάμψουν, τα επιτόκια αθέτησης θα μπορούσαν ενδεχομένως να φτάσουν σε επίπεδα που να συγκρίνουν ή ακόμη και να ξεπεράσουν αυτά που παρατηρήθηκαν κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης», είπαν οι ερευνητές στο Columbia, Northwestern, Stanford και το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια.

Σε ένα σημείωμα προς τους πελάτες πέρυσι, η επενδυτική τράπεζα Morgan Stanley είπε ότι υπάρχει χρέος εμπορικών ακινήτων ύψους 1,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων που λήγει πριν από το τέλος του 2025, ανέφερε το Bloomberg.

Καθώς η αγορά εμπορικών ακινήτων αντιμετωπίζει χρεοκοπία, αυτό αποτελεί σοβαρή απειλή για τον τραπεζικό κλάδο.

Οι τράπεζες και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που δάνεισαν μεγάλα χρηματικά ποσά σε προγραμματιστές ακινήτων ενδέχεται να αντιμετωπίσουν απώλειες εάν αυτοί οι προγραμματιστές αθετήσουν τα δάνειά τους. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε εκτεταμένες απώλειες θέσεων εργασίας στον χρηματοπιστωτικό τομέα και ενδεχομένως να προκαλέσει μια ευρύτερη οικονομική κρίση.

Πώς φτάσαμε ως εδώ?

Όταν τα επιτόκια ήταν χαμηλά, πολλές εταιρείες, ειδικά στον τομέα της τεχνολογίας, υπερπροσλαμβάνονταν επιθετικά. 

Στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19, οι οργανισμοί αναγκάστηκαν να υιοθετήσουν ένα απομακρυσμένο και στη συνέχεια υβριδικό στυλ εργασίας. 

Δυστυχώς για τους ιδιοκτήτες και τους κατασκευαστές ακινήτων, το να έχουν λιγότερους εργαζομένους στο γραφείο αποτελούσε τρομερή απειλή για τις επιχειρήσεις τους.

Για παράδειγμα, εταιρείες τεχνολογίας με έδρα το Σαν Φρανσίσκο προώθησαν ενεργά την εξ αποστάσεως εργασία. Ο Τζακ Ντόρσεϊ, ο Διευθύνων Σύμβουλος του Twitter —τώρα Χ— εκείνη την εποχή, ηγήθηκε περίφημα λέγοντας ότι το προσωπικό του μπορεί να εργάζεται από το σπίτι για πάντα. Μία από τις ακούσιες συνέπειες ήταν ότι οι περισσότεροι εργαζόμενοι δεν πήγαιναν πια τόσο πολύ στο γραφείο.

Τι θα μπορούσε να συμβεί στην αγορά εργασίας;

Χωρίς τη σταθερή ροή της κυκλοφορίας, τα καταστήματα και μια σειρά από άλλες τοπικές επιχειρήσεις που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση από κτίρια γραφείων θα αναγκαστούν να κλείσουν, καθώς δεν έχουν αρκετούς πελάτες για να τις κρατήσουν στη ζωή.

Καθώς η ζήτηση για χώρο μειώνεται λόγω αλλαγών στις εργασιακές συνήθειες και στη συμπεριφορά των καταναλωτών, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντική υποτίμηση των εμπορικών ακινήτων, η οποία μεταφράζεται σε μειωμένα έσοδα από φόρους ακινήτων για τους δήμους. Αυτό σημαίνει λιγότερες προσλήψεις και επιταχυνόμενες περικοπές θέσεων εργασίας σε αστυνομικούς, πυροσβέστες, εργάτες υγιεινής, προσωπικό μαζικής μεταφοράς, νοσηλευτές και δασκάλους.

Η έκθεση των τραπεζών σε χρεοκοπίες ακίνητης περιουσίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε χρηματοοικονομικό στρες, το οποίο μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να εφαρμόζουν αυστηρότερα πρότυπα δανεισμού, να μειώνουν τη διαθεσιμότητα πιστώσεων και να επιβάλλουν πιθανές περικοπές θέσεων εργασίας.

Επιπλέον, μια δύσκολη αγορά εμπορικών ακινήτων θα μπορούσε να σημαίνει απολύσεις για προγραμματιστές, εργάτες κατασκευών, αρχιτέκτονες, μηχανικούς, κτηματομεσίτες και διαχειριστές ακινήτων.