Φόβοι για... βαφτίσια λαδιών ως Κρητικά – Πώς πρέπει να επιλέγουμε το ελαιόλαδο

20:20 12/12/2019 - Πηγή: Τα Νεα

Φόβοι για… βαφτίσια λαδιών ως Κρητικά έκαναν το Επιμελητήριο Ηρακλείου να απευθυνθεί στον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Μάκη Βορίδη ζητώντας μέτρα για την προστασία του προστασία του εμπορικού σήματος του κρητικού ελαιολάδου, αλλά και κανονιστικό πλαίσιο για την παραγωγή και διάθεσή του.

Λειτουργώντας προς την ίδια κατεύθυνση, ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Τυποποιήσεως Ελαιολάδου - ΣΕΒΙΤΕΛ έδωσε στη δημοσιότητα οδηγίες για την παραγωγή ποιοτικού ελαιολάδου, που, οι παραγωγοί οφείλουν να γνωρίζουν

και φυσικά να εφαρμόζουν στη διάρκεια της συγκομιδής του ελαιοκάρπου τους.

Οδηγίες προς τους παραγωγούς από τον ΣΕΒΙΤΕΛ

Ανάμεσα σε άλλα υπογραμμίζεται ότι πρέπει παραγωγοί και τυποποιητές να τηρούν όλες τις οδηγίες των κατά τόπους ΔΑΟΚ και των γεωπόνων και συγκεκριμένα επιβάλλονται:

- Οι κανόνες ορθής χρήσης των φυτοπροστατευτικών (ημερομηνία από την τελευταία εφαρμογή έως τη συλλογή).

- Προγραμματισμός της ελαιοσυλλογής στο κατάλληλο στάδιο ωριμότητας του καρπού, έτσι ώστε να υπάρχουν οι βέλτιστες συνθήκες ποιότητας και απόδοσης ελαιολάδου (οι υπερώριμες ελιές χάνουν τη φρουτώδη γεύση τους, ενώ οι πρώιμες μπορεί να έχουν φρουτώδη γεύση αλλά χάνουν στις αποδόσεις).

- Χρήση ελαιόπανων και πλαστικών εξαρτήματα των ελαιοραβδιστικών, τα οποία θα πρέπει να πληρούν τις προδιαγραφές της ισχύουσας νομοθεσίας για τους φθαλικούς εστέρες.

- Η αποφυγή τραυματισμών του ελαιοκάρπου και της συμπίεσης των ελιών εντός των σακιών.

- Η μεταφορά των ελιών στο ελαιοτριβείο σε γιούτινους σάκους ή σε παραγωγικές κλούβες και όχι σε πλαστικά τσουβάλια.

- Η ελαχιστοποίηση του χρόνου που μεσολαβεί από τη συγκομιδή μέχρι την έκθλιψη, ώστε να αποφεύγεται η σημαντική υποβάθμιση του παραγόμενου ελαιολάδου.

Αναφορές επίσης γίνονται στη σωστή χρήση των γεωργικών φαρμάκων, καθώς και όσα πρέπει να ακολουθούνται για αποφυγή παρουσίας «πλαστικοποιητών» (φθαλικοί εστέρες-phthalates) στο παραγόμενο ελαιόλαδο, δηλαδή τοξικών ουσιών οι οποίες επιμολύνουν ελαιόλαδο κατά την επαφή του με ακατάλληλα πλαστικά (σωλήνες μεταφοράς, πλαστικοί περιέκτες, δίχτυα συλλογής κ.ο.κ.), αλλά και ακατάλληλα λιπαντικά και κράματα χαλκού στον μηχανολογικό εξοπλισμό π.χ. κατά το φιλτράρισμα του ελαιολάδου (σύνδεσμοι αντλιών, σύνδεσμοι των σωλήνων μεταφοράς ελαιολάδου κ.ο.κ.).

Πώς όμως πρέπει να επιλέξει ο καταναλωτής το ελαιόλαδο

Σύμφωνα με τους ειδικούς το πρώτο που πρέπει να ελέγξουμε είναι τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά του. Θα πρέπει να έχει καλή γεύση και οσμή. Tα αρώματα μπορεί να είναι φρουτώδη ή να θυμίζουν χαμομήλι ή μαντζουράνα.

Αν υπάρχουν οσμές ενοχλητικές, που θυμίζουν για παράδειγμα μούχλα, χαλασμένο τυρί, πολυκαιρισμένο ή καμένο λάδι ή χωματίλα τότε θα πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί με την αγορά και την κατανάλωση του συγκεκριμένου ελαιόλαδου.

Όσον αφορά τη γεύση, αναζητούμε το πικρό και το πικάντικο. Αν η γεύση του είναι πικρή (όπως αυτή των φαρμάκων), ταγγισμένη ή αφήνει την αίσθηση λιπαντικών, θα πρέπει να αποφύγουμε να το καταναλώσουμε.

Το ελαιόλαδο αλλοιώνεται με την επίδραση του φωτός και του οξυγόνου. Για αυτό καλό είναι να το αποθηκεύουμε αλλά και να επιλέγουμε κατά την αγορά του λάδια σε αδιαφανείς συσκευασίες για να μην έρχεται σε επαφή με το φως. Αυτός είναι και ο λόγος, που οι περισσότεροι χωρίς να το γνωρίζουμε, αποθηκεύουμε το ελαιόλαδο στο ντουλάπι κάτω από το νεροχύτη το οποίο είναι συνήθως σκοτεινό και δροσερό. Καλό είναι επίσης να αποφεύγουμε την παραμονή του για πολύ ώρα στον πάγκο της κουζίνας ή στο τραπέζι, ειδικά αν βρίσκεται σε διαφανή συσκευασία και έρχεται σε επαφή με το φως.

Όσον αφορά το οξυγόνο, για να μην έχουμε αλλοίωση των οργανοληπτικών χαρακτηριστικών του και της οξύτητάς του, θα πρέπει να βρίσκεται σε μικρές συσκευασίες γιατί το οξυγόνο εισέρχεται στο περιεχόμενό της συσκευασίας ακόμη και από την μικρή οπή που έχει αυτή.

Ειδικά αν προμηθευόμαστε ελαιόλαδο από παραγωγούς σε μεγάλα δοχεία, η πρώτη ποσότητα λαδιού που θα βγάλουμε από το δοχείο θα είναι ανώτερη γευστικά και ποιοτικά από την τελευταία εξαιτίας της ανάμιξης του με οξυγόνο κατά τη διάρκεια μεταφοράς του από το μεγάλο δοχείο σε κάποιο πιο μικρό και χρηστικό για καθημερινή χρήση.

Τα καλύτερα δοχεία για τη φύλαξη του λαδιού είναι τα σκουρόχρωμα γυάλινα μπουκάλια. Το γυαλί είναι, άλλωστε, σταθερό και αδρανές υλικό και το σκούρο χρώμα είναι απαραίτητο, γιατί το λάδι οξειδώνεται αν έρθει σε επαφή με το φως. Όποτε καλό είναι να το μεταφέρουμε εξαρχής σε αδιαφανείς γυάλινες συσκευασίες και να το χρησιμοποιήσουμε από εκεί για να μειώσουμε την οξείδωσή του.

Θα πρέπει όμως να προσέχουμε ιδιαιτέρως το χύμα ανώνυμο λάδι γιατί δεν αναγράφει ημερομηνία λήξης, δεν υπόκειται σε ποιοτικούς ελέγχους και δεν εγγυάται κανείς την ποιότητα και γνησιότητά του.

Μόνο τυχαία το  επονομαζόμενο «υγρό χρυσάφι» κατά τον Ομηρο, που επίσης έχουν υμνήσει για τις θεραπευτικές ιδιότητές του Ιπποκράτης, Ασκληπιός, Θεόφραστος και Πλούταρχος, δεν αποτελεί τον πρωταγωνιστή της μεσογειακής διατροφής από αρχαιοτάτων χρόνων. Καταναλώστε το ελαιόλαδο ωμό, αλλά και μαγειρεμένο, καθώς και ως καλλυντικό, και επωφεληθείτε των πολλών ευεργετικών συστατικών του.

Με στοιχεία από το neakriti.gr