Γιατί όλο και περισσότεροι Ισραηλινοί γίνονται κατάσκοποι για το Ιράν

23:57 26/12/2024 - Πηγή: Τα Νεα

Τον τελευταίο χρόνο η υπηρεσία Εσωτερικής Ασφάλειας του Ισραήλ, Shin Bet, συνέλαβε δεκάδες Ισραηλινούς που εργάζονταν -και πληρώνονταν από το Ιράν ή τη Χεζμπολάχ- με ένα αντικειμενικό σκοπό: να κατασκοπεύουν ή να σπέρνουν τη διχόνοια στο Ισραήλ.

Nahum Manbar και Gonen Segev, είναι τα ονόματα δύο ανθρώπων, οι οποίοι φέρουν το στίγμα της κατασκοπείας σε βάρος της χώρας τους, το Ισραήλ, καθώς εργάστηκαν για τους Ιρανούς εναντίον του ίδιου του λαού τους.

Οι περιπτώσεις Manbar και Segev

Τη δεκαετία του 1990, ο Manbar έστησε ένα κατάστημα στην Ευρώπη και άρχισε να πουλάει

όπλα στο Ιράν, συμπεριλαμβανομένων εξοπλισμού και τεχνογνωσίας για την κατασκευή χημικών όπλων.

Το 1998 καταδικάστηκε σε 16 χρόνια κάθειρξη για συνεργασία και παροχή πληροφοριών στον εχθρό. Εξέτισε τα 14,5 έτη της ποινής του.

Ο Segev, πρώην υπουργός στο υπουργικό συμβούλιο του Yitzhak Rabin στρατολογήθηκε στο εξωτερικό από τις ιρανικές μυστικές υπηρεσίες το 2012.

Το 2019, ο  Segev δήλωσε ένοχος για τις κατηγορίες της κατασκοπείας και της παροχής πληροφοριών στον εχθρό και καταδικάστηκε σε 11ετή φυλάκιση, την οποία εκτίει μέχρι και σήμερα.

Σήμερα δεκάδες είναι οι συλλήψεις Ισραηλινών με την κατηγορία της κατασκοπείας

Και οι δύο αυτές υποθέσεις έγιναν τεράστια πρωτοσέλιδα στο Ισραήλ: Ισραηλινοί Εβραίοι εργάζονται για τον εχθρό. Αυτές οι περιπτώσεις ήταν τον καιρό εκείνο εντυπωσιακές εξαιρέσεις, που κυριάρχησαν στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, παρουσιάζοντας την κατασκοπεία ως παρέκκλιση. Κάτι που δεν ισχύει πια σήμερα.

Tον τελευταίο χρόνο η Υπηρεσία Ασφαλείας του Ισραήλ έχει προχωρήσει στην σύλληψη δεκάδων Ισραηλινών με την κατηγορία ότι εργάζονταν για το Ιράν ή τη Χεζμπολάχ και πληρώνονταν από αυτούς, προκειμένου είτε να κατασκοπεύουν είτε να αποσταθεροποιήσουν το Ισραήλ στο εσωτερικό του.

Κατασκοπεύοντας τον εχθρό

Οι περιπτώσεις κατασκοπείας που έρχονται στο φως της δημοσιότητας είναι πλέον τόσο συχνές, ώστε οι ανακοινώσεις της Shin Bet για συλλήψεις κατασκοπείας μόλις και μετά βίας «σπάνε» τον φορτωμένο ειδησεογραφικό κύκλο.

Γιατί, όμως; Τι έχει αλλάξει; Γιατί υπάρχουν σήμερα τόσες πολλές περισσότερες περιπτώσεις Ισραηλινών που κατασκοπεύουν για τον εχθρό, διερωτάται η Jerusalem Post μέσα από την ανάλυσή, της που επισημαίνει τα εκτεταμένα φαινόμενα της κατασκοπείας.

Η Shin Bet έχει αποκαλύψει περίπου δώδεκα ξεχωριστές υποθέσεις κατασκοπείας στις οποίες εμπλέκονται δεκάδες Ισραηλινοί τον τελευταίο χρόνο.

Ο μεγάλος αριθμός αυτών των υποθέσεων δείχνει ότι το Ιράν αυξάνει τις προσπάθειες κατασκοπείας του και μετατοπίζει τις μεθόδους και τους στόχους του.

Μόνο τον Οκτώβριο, περίπου 20 άτομα συνελήφθησαν για παρακολούθηση στρατιωτικών εγκαταστάσεων μέχρι απόπειρες δολοφονίας.

Η απάντηση στο «γιατί»

Έχουν αναφερθεί διάφοροι λόγοι για την αύξηση των Ισραηλινών που εργάζονται για το Ιράν.

Ο πρώτος έχει να κάνει με τη σημαντική αύξηση της κατασκοπείας και εντατικοποίησης προσπαθειών από την πλευρά του Ιράν για διασπάσεις στο εσωτερικό του Ισραήλ. Η όλο και κλιμακούμενη σύγκρουση και η πιθανή επιδίωξη του Ιράν να πλήξει ευθέως το Ισραήλ, οδηγεί νομοτελειακά και σε αύξηση των προσπαθειών του Ιράν να συγκεντρώνει πληροφορίες.

Επιπλέον, το Ιράν μπόρεσε να δημιουργήσει ένα ευρύτερο δίκτυο -σε μεγάλο βαθμό- χάρη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία αξιοποιούνται για να στρατολογήσουν άτομα. Η ψηφιακή προσέγγιση στη στρατολόγηση επιτρέπει στην Τεχεράνη να προσεγγίσει τμήματα του πληθυσμού στα οποία δεν θα μπορούσε να έχει πρόσβαση πριν από την εμφάνιση πλατφορμών όπως το Telegram.

Έτσι είναι μία αμφίδρομη διαδικασία κατά την οποία όσο το δίκτυο κατασκόπων του Ιράν εξαπλώνεται, προσεγγίζοντας ευρύτερα δημογραφικά στρώματα, αυξάνεται αναλογικά και η πιθανότητα εντοπισμού από την Shin Bet.

Από την άλλη, δεν θα πρέπει να παραληφθεί ότι η υπηρεσία Εσωτερικής Ασφάλειας του Ιρσαήλ έχει επενδύσει σημαντικά στην τεχνολογία και τα εργαλεία παρακολούθησης για τον εντοπισμό δικτύων κατασκοπείας.

Για όλους αυτούς τους λόγους οι υποθέσεις κατασκοπείας των Manbar και Segev τότε αποτελούσαν συγκλονιστικές εξαιρέσεις, αλλά σήμερα δεν είναι παρά μερικές επιπλέον περιπτώσεις ενός ευρύτερου μοτίβου.