Η Ακροδεξιά σε νέα συσκευασία

16:42 13/2/2025 - Πηγή: Τα Νεα

Οι πολιτικές συνάξεις έχουν πάντα τη δική τους σημειολογία. Υπό αυτή την έννοια, εκείνοι που προσκαλούνται αλλά και αυτοί που μετέχουν έχουν το δικό τους ειδικό βάρος αλλά και αποστέλλουν τα δικά τους μηνύματα. Το λέμε με αφορμή την πρόσφατη σύναξη των ακροδεξιών στη Μαδρίτη. Σύνθημά τους ήταν το «Κάντε την Ευρώπη μεγάλη ξανά» και τη συγκέντρωση οργάνωσε το κόμμα VOX της Ισπανίας. Εδώ δεν μπορεί κανείς να μην παρατηρήσει ορισμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα κάποιες ηχηρές απουσίες όπως της φράξιας του Ιλον Μασκ, δηλαδή της Μελόνι

και της γερμανικής Afd, ή των Πολωνών.

Από την άλλη συμμετείχε ο Ορμπαν, ο Σαλβίνι – άσπονδος εχθρός της ιταλίδας πρωθυπουργού –, η Λεπέν, ο Βίλντερς. Τα θέματα που απασχόλησαν τους ακροδεξιούς όπως η μετανάστευση και πώς θα αντιμετωπιστεί – για αυτούς προφανώς με έναν εχθροπαθή τρόπο –, η πολεμική κατά της λεγόμενης γουόκ ατζέντας και άλλα. Από κάτω όμως βασικός πυρήνας ήταν και είναι η ανασύσταση των εθνών – κρατών και σε μία προσπάθεια να ξαναδοθεί υποτίθεται μαζική αυτοπεποίθηση σε πάλαι αυτοκρατορικά παρελθόντα.

Βασικά όμως αυτό που περισσότερο θα έχει ενδιαφέρον το επόμενο διάστημα και θα πρέπει να δούμε είναι αν η όλη Ακροδεξιά θα ενοποιηθεί και από αυτή την έννοια θα έχει μία κοινή γραμμή απέναντι σε ζητήματα πιο δομικά και πιο πυρηνικά που αφορούν το γεωπολιτικό σκηνικό. Για παράδειγμα θα έχουμε μία Ακροδεξιά φιλονατοϊκή ή μία Ακροδεξιά η οποία θα αναθεωρεί και θα αμφισβητεί βασικούς δυτικούς θεσμούς. Αν υπάρχει ένα χαρακτηριστικό στη σύναξη της Μαδρίτης είναι πως αντινατοϊκή και φιλονατοϊκή Ακροδεξιά κάθισαν σε πρώτη φάση στο ίδιο τραπέζι. Νέο χαρακτηριστικό της Ακροδεξιάς μετά την επέλαση του Τραμπ θα είναι ακριβώς αυτό: Η απαγκίστρωση από περιθωριακές θέσεις και στάσεις και οι εκφωνήσεις πιο συστημικού τύπου. Και ο συγκερασμός μεγαλοϊδεατισμών ταυτόχρονα με τον σεβασμό δυτικών θεσμών που εγγυώνται υποτίθεται την ασφάλεια και την άμυνα αυτού που λέγεται Δύση.

Ο νέος εχθρός είναι οι ισλαμιστές σύμφωνα με τους ακροδεξιούς και σε πολλές περιπτώσεις το βλέπεις από το γεγονός πως κανείς εξ αυτών δεν έχει μία κριτική στάση απέναντι στις πολιτικές του Νετανιάχου έναντι των Παλαιστινίων. Η Ακροδεξιά έχει μεταμφιεστεί ήδη ένα άλλο πρόσωπο από αυτό το οποίο την ξέραμε τη δεκαετία του ’80, του ’90 ή του 2000. Περισσότερο θα έχει συγγένειες ακόμα και με αποικιακές κουλτούρες και λογικές παρά με αναθεωρήσεις των υπερεθνικών οργανισμών. Σε πολλές δυτικές χώρες αυτό το οποίο φάνηκε είναι πως για να ανακύψει αυτοτελώς αυτή η δύναμη προϋπόθετε σχίσματα μέσα στα συντηρητικά κόμματα (π.χ. Ιταλία). Παρ’ όλα αυτά οι συνάξεις αυτές πρέπει να μπαίνουν στο μικροσκόπιο. Δεν πρέπει να υποτιμώνται.

Δεν θα δούμε θεαματικά πράγματα

Στις 13 Μαρτίου ο Κώστας Τασούλας ορκίζεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Οπως βέβαια είναι διαμορφωμένο το σύστημά μας, δεν θα δούμε θεαματικά πράγματα. Ούτε καν αναπομπή νομοσχεδίων από εκείνον. Αρα γράφαμε από καλοκαίρι για έναν πολιτειακό θεσμό, έστω τον ανώτατο, που δεν έχει πραγματική ισχύ, ενώ αντίθετα έχει περιορισμένες αρμοδιότητες; Μα ναι, γιατί ακριβώς όπως είναι προβλεπόμενο να εκλέγεται ο ΠτΔ από το σώμα της Βουλής και με πρόταση του Πρωθυπουργού και της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, περισσότερο δίνει χώρο για πολιτικά παιχνίδια παρά για ουσιαστική κουβέντα.

Αναρωτιόμαστε γιατί η Πολιτική δεν ελκύει

Και ξαφνικά η μεταμεσονύχτια τηλεοπτική ζώνη σίγησε στο άκουσμα της πρωτότυπης και ρηξικέλευθης άποψης ενός σημερινού νέου κεντροαριστερού βουλευτού: «Προς Θεού μην εργαλειοποιήσουμε πολιτικά τα Τέμπη». Καιρό είχαμε να ακούσουμε τέτοια εικονοκλαστική θέση. Και καιρό είχε το πολιτικό σκηνικό να εμβολιαστεί από τόσο νεωτερικό λόγο. Μετά αναρωτιόμαστε γιατί η Πολιτική δεν ελκύει. Κάντε μια βόλτα στα πολιτικά πάνελ – που παρεμπιπτόντως έχουν μετακινηθεί στα μικρομεσαία κανάλια – και πείτε μου με ειλικρίνεια αν έχετε ακούσει κάτι πραγματικά νέο, φρέσκο, πρωτότυπο ή βαθύ – ανεξάρτητα της διαφωνίας ή συμφωνίας σας. Η Πολιτική μας σήμερα δεν πάσχει από ελλιπείς θέσεις. Πάσχει από πλήξη.